17-10-2025, 08:41
Uzaq yaşıl ada
"...ayrılıq bir dənizmiş..."
.. (V.Səmədoğlu)
Uzaqları yaxın edən qüvvə yaxınları da uzaq edərmiş, arxadaş... həm də nağıllarla həyatın timsalında...
Bəşər övladı yarandığı anından aldadılmış kimidir: İlmələri hörüldükcə də göz qamaşdıran naxışlar ona gördüklərinin tərsini göstərməkdə israrlı olub sanki. Mahiyyət bəlkə də xoş, xeyirxah məqsəd daşıyıb, ancaq ötən nəsillər, fəsillər, buludlar kimi dolub-boşalan ümid dolu sabahlar yaradılmışın ayağını yerdən üzdükcə üzsə də, qəlbini tam-tamına altında doğulduğu ulduzlara bağlaya bilməyib. Səbəb, çox güman ki, bir tərəfdən insan xislətinin tamahından azad ola bilməməsi üzündən Allahı ilə mükəmməl bir rabitəyə girmək qabiliyyətindən uzaq düşməsi, digər tərəfdən isə fitrətən xəyalət aləmi ilə nəfəs almasından qaynaqlanıb. Göründüyü kimi, 1 ruhda 2 əks tələbatın döyüntüsü zavallı kəsi tədirgin etməyə bilməyib var olduğu anından üzübəri. Bəli... o gün, bu gün, o, yağışı sevir, ancaq islanmaq istəmir; Günəşə aşiqdir, ancaq şüaları onun gözlərini yandırır; ulduzlar onu çağırır, onları seyr etməklə bəzən hətta zamanı geri qaytara biləcək bir empati qurur içində, ancaq bununla belə təkəbbürlülük azarından nəinki heç cür qurtulmaq istəmir, hətta onu özündə hiss belə etmir. Beləliklə də, bu azar ona mələk libaslı şeytan xislətini özünə əbədi yoldaş seçməkdə yardımçı olub. Dünya fırlandıqca da "Yox" demək məqamında "hə" və ya əksi kimi həlledici dönümlərdə, habelə kimsəyə dayaq ola biləcək bir yerdə o, hadisələri boz-bulanıq ştrixlərin "təkidilə" görməzdən gəlməyi özünə məqsədyönlülük, vazkeçilməz, xarakterik xüsusiyyət kimi aşılamış olub. Əslində isə həmin "tramplinlər" onunla məhz imtahan qismində qarşılaşdırılmışdı. Heyhat... əgər insan bilsəydi... qəlbinin dərinliklərinə enib Onu (özünü) eşitmək ehtiyacını fərq etsəydi... bunun üçün silkinib, nələrdən arınaraq çıxmalı olduğunu anlasaydı... o zaman ÖZÜnü və demək ki, Allahı məhz lazım olduğu qədər dərk edər, ardınca da daim təbəddülat yaşamaz... yaşatmazdı. Çünki "...hər duyan könlün gizli bir Leylası var..." misalı, hər bir ruha axan şəfəqin ən xəfif, titrək, büllur qədər incə , göy qurşağı timsallı... laubalıcasına toxunduğu zərrəsində bir yaşıl adası olmamış deyil. Pasibanını dimdik saxlayan, onu qüzeyin şaxtasından, güneyin sazağından mümkün qədər ehtiyacsız şəkildə çıxaran İlahi bir dünyası, mənəvi daldanacağı, məlum dünyadan (bəzən hətta özündən belə) xəbərsiz saflığı ilə heyrət doğuran... təpəri, ehtiyacı, inadı qədər böyük, fəqət səbri, iradəsi qədər kiçicik; arzuları qədər xəyali, ancaq qazancı qədər real olan bir dünyası vardır.
...Həyat dənizinin o tayındakı ada: əbədiyyət qədər (məhz) yaşıl... cənnətin özü qədər mütəvazi, ilahicəsinə toxunulmaz...
Hörmətlərimlə: Gülgəz NUR
15-10-2025, 15:55
15 Oktyabr – Azərbaycanın taleyini dəyişən Gün!
Tarixdə elə günlər var ki, o günlər bir xalqın və bir dövlətin gələcəyini, ölüm-qalım məsələsini müəyyən edir. 15 oktyabr 2003-cü il məhz Azərbaycan xalqı və dövləti üçün belə bir məsuliyyətli gün idi. Dahi şəxsiyyət, müasir Azərbaycan dövlətinin qurucusu Heydər Əliyevin milli maraqlara söykənən strateji inkişaf kursunun davam etməsini istəyən xalqla, ölkəmizin anarxiyaya, xaosa və başqa ölkələrin vassalına çevrilməsi kimi təhlükəli planın həyata keçməsini hazırlayanlar və bu planın alətinə çevrilmiş bir qrup azğınlaşmış radikal dəstə arasında həlledici savaşın baş verdiyi gün.
Xalqımız özünün qətiyyətli seçimini edərək 15 oktyabrda Prezident seçkilərində İlham Əliyevi çox böyük səs üstünlüyü ilə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Heydər Əliyevin siyasi kursunun davamçısı seçdi və etdiyi tarixi seçimi sona qədər qorumağı bacardı. Belə ki, 15 və 16 oktyabr 2003-cü il tarixlərində Azərbaycan dövlətinin və xalqının gücü ilə dövlətçiliyimizi sarsıtmaq və müstəqil dövlət kursunu dəyişmək istəyən xarici və daxili qüvvələrə həlledici zərbə vuruldu və ölkəmiz strateji islahat və inkişaf mərhələsinə qədəm qoydu.
Keçən 22 ildə o qədər hadisələr baş verdi ki, onları bir yazıda əhatə etmək mümkün deyil.
Lakin onların bəzilərinin özətini vermək istərdim: Prezidentliyinin ilk illərində İlham Əliyev nə qədər hazırlıqlı, peşəkar və qətiyyətli Lider olduğunu hamıya nümayiş etdirərək dövlət çevrilişi xəyalına qapılan, hökumət daxilində mərkəzdənqaçma və separatizm meyllərinə yol verən bəzi yüksək ranqlı məmurları ciddi şəkildə cəzalandırdı, 2005-ci ilin noyabrında planlaşdırılan, Qərb tərəfindən Gürcüstanda və Ukraynada uğurla tətbiq olunan və Azərbaycanı həmin ölkələrin hazırda düşdüyü rəzil vəziyyətə salmağı hədəfləyən “narıncı inqilab”ın qarşısını qətiyyətlə aldı.
Dövlətimiz bu təhlükəni bərtərəf etdikdən sonra sıçrayışlı inkişaf mərhələsinə qədəm qoydu. Həyatın bütün sahələrində inqilabi dəyişikliklər oldu, iqtisadiyyatımız on dəfələrlə böyüdü, Bakı və rayonlarımız tanınmaz dərəcədə gözəlləşdi və inkişaf etdi, əhalinin sosial təminatı dəfələrlə yaxşılaşdı, ordumuz NATO standartlarına uyğun yenidən quruldu, dövlətimizin beynəlxalq nüfuzu və etibarı görünməmiş dərəcədə artdı. Bir sözlə, ölkəmizin siması müsbətə doğru büsbütün dəyişdi.
Ən vacibi isə Prezident İlham Əliyev elə bir qüdrətli dövlət qurdu ki, bu dövlət qarşıda duran bütün milli vəzifələrin icrasını təmin etdi:
1. 21-ci yüzildə dünyanın heç bir ölkəsinin edə bilmədiyini etdi, torpaqlarını 30 illik erməni işğalından azad etdi, dünya erməniliyini və onun havadarlarını döyüş və diplomatiya meydanında əzici məğlubiyyətə uğratdı.
2. Azərbaycanda erməni separatizminin kökünü bir daha baş qaldırmamaq şərtilə birdəfəlik kəsdi. Xalqımıza 200 il müddətində rahatlıq verməyən, olmazın faciələrini yaşadan, qlobal güc mərkəzlərinin dəstəklədiyi təhdid və təhlükə mənbəyi olan erməni daşnakları ölkəmizdən süpürülüb atıldı.
3. Azərbaycan xalqına qarşı soyqırımı və müharibə cinayətləri törədənlər ədalət mühakiməsinə cəlb edildi.
4. Ermənistanın ölkəmizə qarşı ərazi iddialarına rəsmən son qoyan, ərazi bütövlüyümüzü və suverenliyimizi birmənalı tanıyan sülh sazişinin mətninin qəbuluna və paraflanmasına Ermənistanı məcbur etdi.
5. Azərbaycanı Naxçıvanla, 100 ildən sonra Türk dünyasını bir-birilə birləşdirən Zəngəzur dəhlizinin milli maraqlarımıza və planlarımıza uyğun olaraq fəaliyyət göstərməsi haqqında ABŞ-da tarixi razılaşmaya imza atdı və bu razılaşmanın qarantı kimi ABŞ Prezidentinin iştirakına nail oldu.
6.Azərbaycanı dünyanın ən hörmətli və nüfuzlu dövlətlərindən olan “orta güc”ə və dünya siyasətinin qlobal oyunçularından birinə çevirdi. Dünyanın super gücü olan ABŞ Prezidenti Trampın lham Əliyevi Vaşinqtonda “böyük Lider” adlandırması, Misirdə isə İlham Əliyevə “müasir dünyanın ən nüfuzlu və güclü Liderlərindən biri kimi xitab etməsi” dediklərimə ən yaxşı sübutdur.
7. Azərbaycan xalqının milli heysiyyətini və şərəfini dirçəltdi, xalqımızın dünya tərəfindən qəhrəman, istedadlı və döyüşkən xalq kimi tanınmasına nail oldu.
Əlbəttə, bu siyahını davam etdirmək də olar. Lakin hesab edirəm ki, elə bu faktları sadalamaqla 15 oktyabr 2003-cü ildə xalqımızın İlham Əliyevi Prezident seçməklə, sonrakı illərdə bu seçimi dönə-dönə təkrar etməklə nə qədər doğru və müdrik qərar verdiyini əmin olmağa kifayət edir.
Bu yazını yazarkən bir daha əmin olursan ki, Azərbaycan xalqı çox şanslı xalqdır. Çünki onun Ulu Öndər Heydər Əliyevin yolunu peşəkarlıq və əzmlə davam etdirən, ata nəsihətini və xalqına verdiyi bütün vədləri qüsursuz yerinə yetirən, 50 milyonluq azərbaycanlının fəxr etdiyi, hər birimizin başını uca edən İlham Əliyev kimi qətiyyətli və müdrik Prezidenti var.
Elə bir Prezident ki, dünyanın heç bir dövlətinin təzyiqinə boyun əymədən öz milli maraqları uğrunda sona qədər mücadilə apararaq qalib gəlməyi bacarır. Nə ABŞ-ın Prezidenti Bayden, nə Fransanın Prezidenti Makron, nə də Rusiyanın Prezidenti Putin İlham Əliyevin iradəsinin üzərindən keçə bildi. Sonda Bayden hakimiyyətdən getdi, yerinə gələn Tramp İlham Əliyevin əsl gücünü və bacarığını düzgün qiymətləndirərək yuxarıda qeyd etdiyim kimi, Onu böyük lider və dünyanın ən güclü prezidentlərindən biri adlandırdı və Azərbaycanla strateji müttəfiqlik münasibətləri qurmağa başladı.
Fransa Prezidenti Makron qərəzli mövqeyindən İlham Əliyevin möhkəm duruşunun və adekvat siyasətinin təsiri ilə imtina etməyə və bizimlə münasibəti normallaşdırmağa məcbur oldu. 10 aylıq gərginlikdən sonra Rusiya Prezidenti Putin təyyarə qəzası ilə bağlı İlham Əliyevin tələblərinin hamısını qəbul etdi. Azərbaycanı bir neçə il əvvəl təhdid edən və səfirliyimizə qarşı terror aktını törədən İran nəhayət, ölkəmizə qarşı münasibətini müsbətə doğru dəyişməyə, cinayətkarı edam etməyə məcbur oldu.
Bax, bu, 21-ci əsrin əsl Liderinin siyasi obrazını ifadə edən əsas faktorlardır!
Əminəm ki, Prezident İlham Əliyevin güclü Liderliyi ilə Azərbaycan bundan sonra da uzun illər boyunca yeni zirvələr fəth etməkdə davam edəcək!
Azay Quliyev
Milli Məclisin deputatı
9-10-2025, 07:41
Qığılcımdan doğulmuşlar
"Mübarizə bu gün də var, yarın da,
Mən də onun ən ön sıralarında..."
(R.RZA)
Dünyanın qəribə, bir tərəfdən olduqca mürəkkəb, digər tərəfdən isə ahəngdar, qanunauyğun, rabitəli və demək ki, anlaşılan qaydaları, bu xüsusda da görünən və görünməyən tərəfləri vardır. Andromeda dumanlığından üzübəri, Böyük Süd yolunun açdığı möhtəşəm, ellipsvari trayektoriya ilə süzülüb axmaqla ümumən var olduğu Qalaktikaya yaraşıq verən, habelə Həyatiliyilə kainata meydan oxuyan YERimiz açılmamış gizlinləri ilə yanaşı, Allahın saxladığı istisnalar xaric, həm də konkret fiziki, kimyəvi quruluşa, tərkibə malikdir. Ancaq O, məhz bu nöqtəsindən zəka sahiblərini, düşüncə adamlarını ürəklərə qoru düşən mənəvi amillərilə bir daha düşündürmüş, təfəkkür mərhələlərinin keçid bucaqlarında heyrətləndirmiş, bununla da elmin bütün sahələrini pillə-pillə işıqlandırıb sevindirmişdir.
Düşünün, Dünyamızın Özü möhtəşəm bir Ulduz Partlayışından əmələ gəlmişdir. Enerjinin itməzliyi qanunundan yola çıxaraq anlayırıq ki, hər bir qabarcıq içində milyardlarla qabarcıq daşıyır. Bir könül, ruh insanı ədəbiyyatda bunu "...bir dünyada neçə dünya arzular..." kimi ifadə edib. Fizikada bu, elektrolitik dissosiasiya ilə; Kimyada kimyasal maddələrin içindəki maddələrin depolanması; Coğrafiyada Yer üzərində olan fiziki güc və onun potensialı; Tarixdə gələcəkdəki insan cəmiyyətinin yaranması, inkişafı üçün əsas hərəkətverici qüvvənin başlanğıc səbəbi, fikir məcmusu; Astranomiya və Təbiət elmində "Böyük Partlayış" sayəsində Göy cisimlərinin, kainatın potensial qabiliyyətinin bir növ, təqdimatı kimi ifadə olunur ki, bu da kinematoqrafiyada Ulduz müharibələrinin virtual təsvirlərinə qədər gedib çıxır. Ən gözəl, lakonik təqdimatı isə "Qurani-Kərim" vermişdir. Bu müqəddəs kitaba görə ən ali enerji Allaha məxsusdur. Bütün Yaranmışlarsa özündə Allahdan bir zərrə daşıyırlar.
Təfəkkür, zəka sahibi atomların, proton və neytronların tükənməz sayı qədər zərrənin və zərbənin təsirindən yaranan, necə deyərlər, gün işığına (bəlkə də zülmətə...) keçərək zaman-zaman vahidləşmiş, daşlaşmış bir qor yükü gəzdirir ruhunda. Əlbəttə, bu çağlayan dünyamızın hər bir millimetrlik koordinatında özü kimi də qaynayan bitməz-itməz enerji burulğanı bu kimi kəslərin yaşamlarının mayasında iz salmaya, orada bir təbəddülat yaratmaya bilməz. Bu aydındır. Ancaq məsələnin fəlsəfəsi ondadır ki, milyonlarla zərbənin zərrəsindən bir daha doğulmuş olan o seçilmiş əzabkeş fərd hətta bir əsəri, elmi kəşfi, yaradıcılığının bircə nümunəsi ilə belə minlərin, milyonların o işığa bürünməsinə, bununla da tarixin təkərinin həyat əhəmiyyətli hissəsinə çevrilməsinə vəsilə ola bilir..
...və beləliklə də, o möhtəşəm Ulduz selinin yaratdığı bir Dünya, habelə mabəd olaraq ondan doğulan bir kəhkəşan ulduz misalı, həyatın bitməz şillələrindən Dünya Məktəbi tədrisini keçmiş kimi olan dönməz bir Həqiqət, əqidə sahibi ruhən ondan qidalanan milyon könülə qaranlıqda işıq olması ilə həm də qarşıdakı tarixi epoxanın sarvanına çevrilmiş olur.
Hörmətlərimlə: Gülgəz NUR
4-10-2025, 07:21
Əsl musiqi və insan şüuru
Klassik musiqi bəşər övladının çatmış olduğu Böyük Həqiqətin bədii ifadəsidir.
Hər insan bir nəğmədir, əlbəttə. Kədərlisi var, sevinc dolu olanı var, qəlbi bəşəri ritmlərlə döyünəni, sakit-sakit, həzin bir nəfəsə bürünüb içindəcə ağlayanı, güləni var. İndi düşünək ki, ritm, musiqimi ilk öncə yaranıb, ya canlı aləmmi? Bu məqamda həmən hansısa eposdan tanış bir SƏS qulağımıza pıçıldayır: "İlk öncə SƏS..." Bəli, ALLAH HÖKMÜnün, TƏBİƏTin, YARANIŞın, HƏYATın səsi... Bu üzdən də tonundan, qammasından aslı olmayaraq, bu möcüzəvi Yaranışın bir an belə yoxluğunu təsəvvür etməyimiz elə öz yoxluğumuza bərabər bir duyğudur, şübhəsiz. Səsin hava-su qədər əhəmiyyətliliyini az qala həyatın özü qədər fərq edən bəşər övladı Onu vəsf etdikcə-etdi, haqqında məsəllər yaratdı, və... təbii olaraq ruhunu ona bağışlayaraq sayəsində cilalandırıb melodiyalaşdırdı, bununla da həyəcanını, eşqini, qəzəbini, möhtəşəm, mübhəm hisslərini pərvazlandırıb könüllərin ruhuna qovuşdurdu, onların həzin dəqiqələrində, ağrılı anlarında, söykənəcəyə ehtiyacları, dillənməyə heyləri, susmağa səbrləri, həsrətləri belə hicrana düşdüyü anlarında... Yaşam gəzdikləri nəfəs dərimlərində bu möcüzəni onların məhz ehtiyac bərəsinə döndürdü. Demək ki, bununla O, musiqi ilə birgə həm də ikinci bir MƏNi yaratmış oldu. Musiqinin əsrarəngiz qəribəlikləri bitməzdir. Onlardan biri, təbiətən (bəli) coğrafiya, məkan tanımayan, bütün zamanların fövqündə durmağı özünə məhz "aid bilən" musiqinin həm də onu yaradan xalqın, fərdin özünə bənzəməsidir. Və fərdin qlobal düşüncəliliyi səbəbindən zəkası kainata nə qədər açıqdırsa, onun "ruhi məhsulu" da bir o qədər könüllərin doğma, əvəzsiz döyüntüsünə, hətta dünya içərisində bir dünyasına çevrilir. Bu baxımdan, klassik musiqinin təməl naxışı danılmazdır.
Çünki O, beynin ən incə, yatmış belə neyronlarından süzülüb gələn ağrı şirəsi, həqiqəti ifadə etmək təşnəsidir... bu eşq səbəbindən həyatla, onun hər bir damlası ilə mücadilə etmək ehtiyacı, onu dilləndirməklə isə əslində Tanrının Öz nur selindən ona ötürmüş olduğu zərrənin doğurduğu bir vəcdlə cəmi Yaranmışın məsum, məzlum olan ruhunu kiritmək... sevdalandırmaq... yaşatmaq.... əbədiyyətə çatdırmaq ehtiyacıdır. "Gülmək istəyirəm, ürəyimdəki hönkürtü səsini batırmaq üçün..." timsalı, ən həzin hayqırtını eşitdirməyin yolu təkcə məzarıstandan keçmir axı...
Hörmətlərimlə: Gülgəz NUR
28-09-2025, 15:59
İçimizdə qopduq özümüzdən!
Bir yarpaq kimi sovruluruq uzaqlara. Daim yetişməyə çalışırıq bir nöqtəyə, vergüllər arasında itdiyimizin fərqinə varmadan. Mənasız həyatın axışında məna tapmağa çalışan zavallı insanlarıq biz.
Bir payız yarpağı qədər xəfif iradəmizlə, öz həyatımızı şəkilləndirdiyimizi düşünürük, əslində küləyin bizi apardığı tozlu, yağışlı cığırlarla getsək belə. Lakin biz, bilmədiyimiz yerlərdə yox, öz içimizdə itən insanlarıq. O qədər uzaqlaşmışıq ki, sadəcə dalırıq bulanıq düşüncələrə, baxıriq uzaqlara. Amma gözlər boş baxır, qulaqlar səsləri eşidir, lakin dərk etmir, artıq heç nə əvvəlki kimi deyil. Musiqi ruhunuza toxunmur, sözlər qəlbinizi oxşamır, günəş içinizi isitmir. Aynaya baxıb gördüyümüz simadan, yuxusuzluqdan qaralan gözlərdən, yorğunluqdan şişmiş üzümüzdən diksinirik.
Bir gün kitabın arasından təsadüfən düşən uşaqlıq şəkiliniz çarpır nəzərinizə. Yaxından baxırsınız o balaca uşağa, bütün xatirələriniz keçir zehninizin dolanbac küçələrindən. Gözləriniz qeyri-ixtiyari yaşarır, üzünüzdə açıqlanmaz bir təbəssüm yaranır. O məsum simalı uşağa qarşı qəlbdən bir sevgi yaranır, onun kiçik aləmində etdiyi dəcəlliklərə rişxəndlə və fəxrlə gülürsünüz. Rəğbətlə baxdığınız o uşağa, artıq aynada nifrətlə baxdığınızı unudursuz.
İçimizdə qopduq özümüzdən!
Zamanla artıq məsumluqdan sıyrılıb, boynumuza yığılan yüklərin altında əzildik. Indisə özümüzə baxamaz hala gəldik. Aynalarla deyildir bizim savaşımız, içimizdəki ayna qırıldıqdan sonra qalarmı bir mənası?
Artıq o qədər çox səs var ki, içimizdəki cılız fısıltıya kar olduq, aynada baxdığımız insanın məsumiyyətinə kor olduq, qəlbimizdən keçən sözlər yerinə deməli olduğumuz sözləri səsləndirdiyimiz an lal olduq. İtdik, batdıq, öldük lakin dirilmədik. Özümüzə xəyanət etdiyimiz an köçdü ruhumuz bu dünyadan. Özünü təslim etdi səmalara, buludlara, uzaq sonsuzluğa...
Biz insanlar - qəlbindəki arzuları torpağa basdırıb, ruhunu səmaya tapşıran bitmişliyin adını qoyduq həyat...
Daha başlamadan məğlub olduq yaşamağa...
Ofeliya Qafarova
28-09-2025, 15:11
ŞƏHİD -- ŞAHİD
...Dayan! – deyib, yaxın gəldi, öpdü onun alnından
Yay gününün xoş səhəri, bir də dağlar küləyi...
(S.Vurğun)
Şəhadətin mübarək, ŞƏHİDİM...
İnsan oğlu ağrılara qarşı təhəmmülsüzdür. Hər kəs də öz ağrısını daha güclü, dözülməz bilir. Ancaq mən hər zaman Günəşimizin doğuşundan başlamış, zülmət qaranlığın çökməsinə, ildırımın qəzəbinə, yağışın səpilməsinə, üzərində çaylar axan daşların hansı sızıltı ilə cilalanmasına, torpağın bağrından qopan hər bir cücərtinin necə bir ağrı, həsrət dolu eşqlə işığa doğru can atmasına, habelə canlı aləmin öz ətrafına -- oranın flora və faunasına müvafiq şəkildə formalaşan hər bir əzasının hansı dərəcəli müqavimətlər toplusunun hesabına ərsəyə gəlməsi prosesinə insan zəkasının dərk etməyəcəyi mübhəm olduğu qədər də çəkilməz bir acının nəticəsi olduğuna təsirlənmişəm..
Mənə görə, Haqq, Gözəllik, Həyat uğrunda özünü unudub ümumun önünə keçən, bununla da müqəddəs yürüşə -- cihada tapınan hər bir qəlb şəhidlik məqamındadır.
Düşünün, dan yerini çatlatması ilə qızardaraq müqəddəsliyin ta əzəliliyindən boylanan əbədiyyət Günəşimizə varlıq fəlsəfəsi simvolu olan Eşq və Acı çəkmək görəvi, habelə bundan rişələnən Yaranış və Candan qopan Can kimi bir missiya əslində bir-birinin içində doğ(ul)an, ayrılmaz şəkildə cilvələnən, eyni zamanda da bir-birinin sonuna rəvac verrməklə laməkan candaşlarına növbəti dünya qazandıran müqəddəs qüvvə daşıyıcılarıdır. Bu mənada, təbiətin 1 gününü bir insanın nəsibinə yazılmış ömür payı ilə üz-üzə qoymaq mümkündür. "Bütün yollar Romaya aparır" timsalı, bu fırlanan dünyanın da hər bir nəfəs dərimi arasında müqəddəs eşqlə səngiməz acının ellipsvari bir trayektoriya çizmiş olduğunu dərk edəriksə, Şəhadətliyin də Ana torpağa nədən birmənalı şəkildə doğma olduğunu və bu müqəddəsliyə hər mənada say-seçmə aşiqlərinin layiq görüldüyünü həqiqətən anlayar, Göylərin bu unikal qərarını ruhən qəbul edərik.
Elə isə, ruhu Yaradanına, şəfəqləri yaradıldığı, tapşırıldığı cahana bağlı, mahiyyəti acılardan yoğrulmuş sönməz eşqin özü olan Günəş öz ruh əkizlərini -- bu müqəddəs missiyalı mücahidlərini -- bəşəri şəhadətlilərini şəfəqlərinə qarışdırrmağa niyə tələsməsin ki?..
Hörmətlərimlə: Gülgəz NUR
20-09-2025, 15:26
Ofelya QAFAROVA yazır:
Ölüm nədir?
Ürəyinin bir gün doyünməyini buraxması və nəfəsinin bir gün o gözəl havanı ciyərlərinə çəkməyini dayandırması...Sizdən yenə soruşuram, ölüm nədir?
Bu qədərmi bəsitdir?
Dünyanı dəyişəcəyini, iz qoyacağını düşünən o ruhlar üçün ölüm unudulmağın acı faciəsidir...Mənim üçünsə ölüm, yoxluğundan sonra insanın içində ölməyən xatirələrdir...
Bir gün onsuz otağa girəndə içimə yerləşən ağır kədər duyğusudur mənim üçün ölüm. Yatağının üstündə oturub, hər bir əşyasını diqqətlə nəzərdən keçirəndə içimə hücum edən peşmanlıq hissidir ölüm. Şəkillərimizə ,bir zamanlar həyat dolu gülümsəyişinə baxanda həyatı günahlandırdığım bir sonluqdur ölüm.
Barmaqlarım şəkillərinin üzərində gəzəndə, istəmsizcə boğazıma dolan qəhərdir ölüm. Onun hər qəlbini qıranda, bir çiçəktək zərif ruhunu incidəndə, özümdən daha çox nifrət edişimdir ölüm. Kaş daha çox zaman keçirtsəydim, onu daha çox güldürsəydim, sevgimi daha yaxşı ifadə etsəydim dediyim o qəlb yarasıdır ölüm...
Ən çox da, gedişindən sonra qəlbimin tam ortasına buraxdığı boşluqdur ölüm. Gerçək ölüm, bir insanı içində öldürə bilməməkdir. Yolda fikirli- fikirli gedərkən, təsadüfən radioda səslənən o musiqinizin dodaqlarında buraxdığı buruq təbəssümdür ölüm...
Bir vaxtlar birlikdə keçdiyiniz küçələrdən, tək-tənha keçişindir ölüm...
Bir zamanlar sevdiyiniz rəngarəng güllərə küsüşündür ölüm...
Onu unutmaq üçün saç tellərini qəddarca kəsişindir ölüm. Onu hələ içində yaşatmağındır ölüm. Budur ölüm mənə görə...Sadəcə nəfəsin kəsilməsi, ruhun əbədi sonsuzluğa qovuşmağı deyil, onunla birlikdə bu dünyadan köçməkdir ölüm...
12-09-2025, 05:31
Güzgüdəki Sən
...Bütün səssiz qurbanlar kamikadzedirlər...
...Həyatım boyu yalnız bir Həqiqət tanıdım, hər zaman da sükutumla Ona sadiq qaldım. Zamanın heç bir çabası Onu sırf mənə aid olan hər hansı nəsnədən qopara bilmədi. Eşq olsun... mənəmi?.. o Həqiqətəmi?..
...Həqiqət ciddi fiqurdur, onu ortalıqda görə bilməzsiniz. Nə dinir, nə də dindirilir -- O, hər zaman kənarda duran səbrli seyrçimizdir. Problemin aşkarlanmasında, çözülməsində onun fərqində olarlar, ancaq kimsə adını tutmaz, onu dilinə gətirməz
...Əziz HƏQİQƏTim... bəzən yalanlara da boyun əyər insan... yanlışlığından deyil də, sadəcə o yapmacıq, qurama limandan bir an öncə uzaqlaşmaq ehtiyacından...
...İnci ayağın altında... o da çamura bulaşmış... çamur bataqlıqla yoldaş, o da qəzəbə uğramış. Qəzəbin bir gözü kordur... çün Günəşə asi olmuş... bax, Günəş Yerə aşiqmiş... Yersə incik -- O, yorğundur... fəqət inci var bətnində...
...Demə, inam həqiqəti sevmirmiş, yalan isə heç birini!
....Gəlimli-gedimli dünya. Ərşdən fərşə çiyni zərbafta kəlağayılı, ətrafı al-əlvan həyati çiçəklər düzülü, de nağıllardan uzanan kəməri olan gümüşü aynalarla əhatələnmiş nur məskəni... Elə aynalar ki, bir mövcudiyyat, məxluqat əslini nə özündən, nə də yerdən, göydən xəbərsiz saxlaya bilməz. Çünki hara baxsan, hardan keçsən ya özünü, izini görəcək, ya da səmirini, sədanı duymuş olacaqsan. Ancaq... burda bir mətləb də var: gərəkdir ki, o aynayla yanaşı durasan, nəinki üzbəsurət. Yəni bu halında -- sağın sağ, solunsa solunda olacağı şəklində sənin niyyətinin əsli, mayası bilinəcəkdir. Əks halda, doğruların ağ yalan, yalanların doğru kimi şəkillənər bu sağı, solu bəlli olmayan ruhlarla xəyalların qarışıq düşdüyü bir mədfəndə. Çün bu tərəflərin hər biri digər tərəfə nəzərən fokuslandığından, nisbilik məqamındadır...
...Yasaq alma Divin əlində... onun canı şüşədə... şüşə odun içində... od qayalar dimdiyində... qaya dəryanın o tayında... dərya Səməndər məkanında... Səmənd atlı Səməndər Haqqın özəyində... Haqq batilin oyununda... batil məhşər ayağında... məhşər ümid dalanında... o da talanmış şəhərdə... şəhər səhərini gözləyir... səhər quyunun dibində... quyu quylanıb içinə... gizlənib içində... Yaqutdurmu ovcundakı?.. aha... həmin o almaaa... və... aldanmış Div... aldanmış kəvakiblər... Dünya köhnə dünya...
Hörmətlərimlə: Gülgəz NUR
10-09-2025, 07:23
Ofelya Qafarova yazır: "Zaman..."
Keçmişin ötən xatirələrimi, indinin öz içində sıxışıb qalmış olduğu bataqlığıdır, yoxsa gələcəyin səbirsiz yaxınlayışımı?
O keçmiş günlər sanki toxunulmaz, uca, amma bir o qədər məsum görsənir düşüncələr dənizimdə...Izah olunmaz, xoş təbəssüm qarışığı buruq melanxoliyanı yaradır uzaq xatirələrimdə...
Insanın üz cizgilərini dərinləşdirən də zaman deyilmi? Həyatın yaşatdığı eniş-yoxuşların alında büruzə verdiyi dərinliklər, keçmişi xatırlayıb dodağın kənarına qonan gülümsəyişlər, göz kənarındakı, yanaqdakı o dərin, yaşanmış, yaşanmamış, peşmanlıqlarla dolu ötən illərin dərinlikləri gizlədir özünü...
Diqqətlə baxsanız itərsiniz o baxışların dərinliyində, ağuşuna qapılarsız gənclik illərinin gətirdiyi ehtirasın və bəlağətli nitqlərin atəşində.
Amma indi oturur və pəncərəni israrla döyəcləyən aramsız yağmuru izləyirsiniz, mübarizə aparan hər yağış damcısı içinizdə keçmişə dair küskün bir gülümsəyiş yaradır. Vaxtın keçdiyinə inandırır sizi çəhrayı səmada batmaqda olan yorğun günəş...Dalğaların sahilə vuruşuyla rahatladığınız yaşa gəlib çatmış olursuz artıq.
Sahilə vurmağa çalışan hər buruq sizi aparır sanki bir xəyal imiş kimi yaşamış olduğunuz o uzaq enişli-yoxuşlu cığırlara. Ağarmış saç dənələriniz, o acılı amma hər zərrəsi ilə gözəl olan günləri xatırlayıb köks ötdürən qövsünüz, baxışlarınızda gizlənmiş arzular, xəyallar sizi bir daha uzaqlara aparır.
Zaman keçmir, sadəcə biz itirik o zamanların arasında. Itirik bu qeyri-müəyyən məhfumun qolları altında. Sarılırmı bizə sıxı-sıxı, yoxsa nifrətlə itələyirmi bu sonsuzluq qədər uzun gözüküb, sürətlə keçən həyata? Bəlkə də zaman, ötən bir sayğacdan çox sənin onu necə hiss elədiyindir.
Hər birimiz bir zamanıq. Əqrəbimiz bəzən sürətlə, bəzən aramla keçir o yaşanmışlıqlardan. Bəzən bir əsrə, bəzənsə qısa bir saniyəyə bərabər xatirələrin uzərindən keçir o kiçik əqrəbimiz. Içimizdə yaşayırıq zamanı. Bəlkə də zaman sənin nə hiss etdiyindir, kim bilir?!
31-08-2025, 10:58
Gülgəz NUR
Dönüşlü, dönüşsüz döngələr...
Bilməz idim döngəlik var, dönüm var
İtginlik var, ayrılıq var, ölüm var...
(M.Şəhriyar)
Həyat var olan gündən qaydalı, qaydasız olumları da, ölümləri də özü ilə bir yerdə gətirib, yetirib, qoyub düz(ü) dünyanın mərkəzinə. Gah bunu doğru bilib, gah da onu. Hətta 2-sinin qarışığından alınan sərgərdan tərkibi belə bəzən leqallaşdırmağı bacarıb gah səmum yeli kimi azadə tinətli, gah da dəli-dolu pəhləvan xislətli bu ərköyün dünya. "Doğrusu, yanlışı ilə zamana, meridianlara, hətta niyyətə; sevgisi, nifrəti iləsə Yerə, Göyə bağlı Dünya... Səndən kimlər keçdi, Sənin uğuruna kimlərsə tarixə, əbədiyyətə, kimlərsə sadəcə öz dünyasız dünyalarına köçdü. Axı N Ə D Ə N ürəklərə, oradan da kainata üz tutacaq bunca soyuqqanlılıq hopdurduğun toxumlarını Ana dediyin o sonsuzadək susqun, qara torpağa səpdin?"
Həyat da, demək əsl həqiqət də bu. Görünən döngələrindən, əslində isə şıltaq, tapmacalı labirintlərdən ibarət, dönümlü həyat. İlk gedişlərində sanki səninlə yolçuluq edir, səni ürkütmür, xoş-beşlə gələcəyin mübarəkbazlığını edirmiş kimi sənə yol da göstərir. Ancaq bu, yola çıxdığın ilk dalan yadında qalana qədər belə davam edir. Yolun ağına düşməyə qərar vermiş yolçunun qulaqlarına, oradan da şüuruna hakim kəsilməkdə olan o dolandırıcı uğultu getdikcə naməlum bir tarixin dabanlarının ayaq açıb çıxardığı azman taqqıltı səsinə çevrilmiş kimi olur. Toz-dumana büründüyündən yaxınlaşmağımı, uzaqlaşmağımı dəqiq bilinməyən bu səs yolçuya sanki arada yol göstərmiş kimi də olur. "Qoç döyüşünə qoç dayanar" misalı bu tədrici tanışlıq yolçuya astaca ya gözlərini 4 açıb qarşısına diqqət yetirməyi mənimsədir, ya da "küləklə sovrulanlar" dəstiri, onu öz toz-dumanına bürüyüb, bürmələyib bilinməz səmtlərə çırparaq hərəkətsiz hərəkət moduluna keçirir.
Dalanlar da labirintvari yollar sayağı dönüşlü kimi görünür... amma... ancaq... lakin... Burada üfüqün 4 istiqamətini göstərən yerin cəhət anlayışı itdiyindən küləyin istiqaməti də yolçunun qəlb səsinə bağlı qalır. İrəli, ancaq irəli təpəri, nidası ilə çaba göstərən bu qəlb mücahidinin addımlarının əslində geri və ya irəli getdiyini belə üzü dönük döngələrdən başqa bilən yox, təbii. Külək isə əsir...əsir.... yolçunun rahatlıq bilməyən qəlbi isə hey bur(x)ulur, inadının perik saldığı ümmansız eşqi ovularaq içinə tökülür, Haqdan gələn arzuları az qala səndirləyir, sonra isə hansı qüvvənin təsiri iləsə özünə söykənib azacıq qalxır, müvazinətini düzəldir... və yenə... Əcaba, kiminə havada süzən uşaq oyuncağı çərpələngi xatırladan, kiminə isə sakit olduğu qədər də qorxunc göllərdə gizli-gizli üzən timsahları canlandıran o həyati bumeranqın doğurduğu məkan bumu???
Sorğu
Saytımızda hansı mövzulara daha çox yer verilməsini istəyirsiniz?
Son buraxılışımız
Facebook səhifəmiz
Reklam
Hava
Valyuta
Reklam
Sayğac
Ən çox baxılanlar
Köşə
Xəbər lenti
Foto
Bütöv.az
Video
"Vətən Qəhrəmanları" Şəhid İlyas Nəsirov
All rights reserved ©2012 Butov.az
Created by: Daraaz.net Wep Developer By DaDaSHoV
MATERİLLARDAN İSTİFADƏ EDİLƏRKĦƏN PORTALIMIZA İSTİNAD ZƏRURİDİR!!!
Created by: Daraaz.net Wep Developer By DaDaSHoV
MATERİLLARDAN İSTİFADƏ EDİLƏRKĦƏN PORTALIMIZA İSTİNAD ZƏRURİDİR!!!