Aytən Nazimqızı
Qələmimi yorğunluq mövzusunda da sınamaq istədim. Məncə buna ehtiyac var. “Yorğun hiss edirəm” deyirik tez-tez. Görəsən bu zaman hansı yorğunluğu nəzərdə tutub işlədirik bu cümləni? Axı yorğunluq müxtəlif olur, fiziki, zehni, ruhi… Bir çoxumuz o cümləni işlədən zaman ətrafımızdakılar qəribə reaksiya verirlər bizə. Mən ətrafımızda olan insanları qınamıram, hətta haqlı sayıram. Çünki bir çox hadisələrin şahidi olmağım məni belə düşünmək qənaətinə gətirdi.
Ruh yorğunluğu haqqında danışmaq istəyirəm. Çünki digər yorğunluqlar hamısı ötəri bir şeydir. Bəli, bəli düz oxudunuz. Digərləri ötəridir. Fiziki yorğunluq oturduğunuz zaman, zehni yorğunluq isə zehni işinizi dayandırıb fasilə etdiyiniz zaman keçəcək. Amma ruhi yorğunluq isə belə deyil. Ruhi yorğunluq getdikcə adət halını almış xroniki yorğunluğa çevrilir. Bu isə daha təhlükəlidir. Çünki xroniki yorğunluq daha ciddi xəstəliklərə gətirib çıxarır:xərçəng, qanazlığı, ürək xəstəlikləri və s…
Əvvəlcə bir məsələyə toxunmaq istərdim. Ruhi yorğunluğu özümüzdə yaradan da elə biz özümüzük. Başqalarını günahlandırmaq lazım deyil, o başqalarına da bu şəraiti özümüz yaratmışıq. Babamın işlətdiyi bir cümlə yerinə düşər: “insan özü özünün həkimi olmağı bacarmalıdır”. Dərinliyə vardıqca bir çoxlarına örnək ola biləcək bir cümlədir. Cismimizi yaşadan ruhumuzdur. Ruhumuzu qorumaq lazımdır. Çünki ruhumuzda yaranan yorğunluq bizi bataqlığa sürükləyəcək, tənbəlləşdirəcək, hər şeydən məhrum edəcək, uğurlarımıza mane olacaq, sonda isə depressiyaya və ya digər xəstəliklərə düçar edəcək. Buna görə də ruhumuzu qoruyaq, hər xırda şeyləri (keçmişi, gələcəyi) düşünüb üzülməyi, mənasız mübahisələri, mənasız düşüncələri, başqalarının həyatını, uğursuzluqlarımızı,bir sözlə, ruhumuzu yoran hər şeyi buraxaq. Bəli, ruhumuzu yoran hər şeydən uzaq duraq… Biz istəsək bacararıq, əlbəttə bacararıq. Olanla, ölənə çarə yoxdur. Çox düşünməyiniz isə yalnız ruhunuzu yoracaq, hər şey olduğu kimi davam edəcək. Həyat davam edəcək, öz axarında, yaxşı və ya pis, amma davam edəcək… Bir daha deyirəm, mənasız olan hər şeyə son qoyub ruhumuzu qoruyaq…
Bu yazını yazmağımla ən böyük köməyi özümə etmiş oldum. Həqiqətən birinin bunları mənə deməsi lazım idi. Özüm özümün həkimi olub bunları yazdım, özümə kömək etməklə kifayətlənmək istəməyərək sizinlə paylaşdım. Ümidvaram ki, siz də özünüzün həkimi olmağı bacararsınız. Bu qədər…