HƏR ÖMÜRDƏN BİR XATİRƏ

Dünya bir pəncərədir, hər gələn baxıb gedər...Dodağının altında pıçıltıyla zümzümə edən Sabir Qəmlini dinlədikcə sanki insan qərinələr yaşamış bir ruh adamının keçmişinə səyahət edir, onun bu illər ərzində yaşadıqlarına şahidlik etmək, gördüklərini görmək istəyir. Bu səksən yaşlı ağsaqqalın yazdığı şeirlər oxuyanın ruhunu oxşayır. Sabir Qəmlinin İlham pərisi kükrəyib daşan yaz selinə, hərdən də həzin-həzin çağlağayan bulağa bənzər. Həyatının əzablı, çətin olmasına baxmayaraq hər zaman bütün çətinliklərə mərd-mərdanə sinə gərən, məğrurluğunu həmişə, hər yerdə qoruyan Sabir Quluyev haqqında çox söz demək olar.
Onun Vətən sevgisiylə döyünən ürəyi, torpaq acısıyla vuran qəlbi də zəfər çalıb. Çünki qırx dörd günlük ikinci Qarabağ döyüşlərində müzəffər,yenilməz ordumuz bu dəfə Sabir Qəmliyə sevinc bəxş etmişdi. şair şükür edirdi ki Şəhidlərimizin qanı yerdə qalmadı. Sabir Qəmli də bir şəhid atası idi. Allah şəhidlərimizə rəhmət eləsin.
Onun ömür yoluna, taleyinə, övlad acısına nəzər salsaq, yuxarıda qeyd etdiyim kimi, bir dastan yazmaq olar. Sadəcə onun yaxşi əməlləri, ehtiyacı olanlara arxa, dayaq çıxması böyük ürək sahibi olmasından, insanevərliyindən xəbər verir. Yaşadığı rayonda el ağsaqqalı kimi tanınan Sabir Qəmli hər zaman sayılıb, seçilib.
Xeyirxah əməllər sahibi olan şairin bir şeirini də oxucularımızın diqqətinə çatdırırıq. Qoy ixtiyar şair Sabir Qəmli oxucuları ilə bir daha görüşsün!
LEYLA İSMAYILOVA

MƏN BU ELİN BEŞ-ON GÜNLÜK QONAĞI

Məğrurluqdu damarım da axan qan,
Döyünən ürəyimdi Azərbaycan.
Gərəyim deyildir, nə şöhrət, nə şan,
Mən sevirəm eli, yurdu torpağı!

Çəksə başım qüssə kədər dərd bəla,
Düşməmişəm heç zaman haldan hala,
İrəli yox, ta gedirəm mən dala,
Çox görmüşəm bu dünyada sınağı…

Bu Qəmlinin tükənməzdir diləyi,
Səbr edirəm sıxmayıram ürəyi,
Gələcəkdir bir gün ölüm mələyi,
Mən bu elin beş-on günlük qonağı.!