XX əsrdə Türk dünyasının görkəmli şəxsiyyətləribarədə öyrənmək, bilmə hər bir vətənini sevən Türkün borcudur. Türk dünyasının görkəmli şəxsiyyəti, Krım tatarlarının lideri, həyatını xalqının Vətənə dönməsinə həsr etmiş, SSRİ adlı imperiyada insan haqlarının tanınmış müdafiəçisi, dissident Mustafa Cəmilev barədə söz açmaq istərdik. İnanırıq ki, canlı əfsanə və Krım türklərinin lideri olan Mustafa Cəmilevin (Krımoğlunun) həyatı oxucularımızın marağına səbəb olacaq. 

Mustafa Əbdülcəmil oğlu Cəmilev (Krımoğlu) 1943-cü ilin noyabrın 13-də o zaman Rusiya Federasiyasının tərkibində olan Krım Muxtar Sovet Sosialist Respublikasının Sudak vilayətinin Ay-Serez qəsəbəsində çoxuşaqlı ailədə anadan olub. Bütün Krım tatarları kimi onun da ailəsi 1944-cü il mayın 18-də Krımdan Orta Asiyaya köçürüldü.

Haşiyə: “ISN Security Watch” media agentliyinə bu il iyulun əvvəllərində verdiyi müsahibəsində Mustafa Cemilev deyib: “Bizim xalq soyqırımın qurbanıdır. II Dünya Savaşının sonunda bizim milləti Stalinin əmri ilə Orta Asiyaya köçürdülər. Heyvanlar üçün nəzərdə tutulmuş vaqonlarda köçürülərkən və Orta Asiyadakı yeni yerlərdə Krım tatarlarının yarısı acından, xəstəlikdən məhv oldu... Mən uşaq olanda, ana və atamın axşamlar göz yaşı içində pıçıldaşmalarından anladım ki, bizim Vətənimiz olub. Bu Vətən - müasir müstəqil Ukraynanın tərkibində olan Krımdır.”

1959-cu ildə orta məktəbi bitirən Mustafa bəy sənədlərini Daşkənddəki Orta Asiya Universitetinin Şərqşünaslıq fakultəsinə verir. Lakin ona bildirilir ki, Krım tatarlarını bu fakultəyə qəbul etmirlər. Bundan sonra Cəmilev Özbəkistanın Mirzəçaul təmir-mexaniki zavodunda çilingər, tokar, elektroçilingər işləyir, daha sonra Daşkəndə köçərək aviasiya zavodunda tokar sənətində çalışır.

1961-ci ildə M. Cəmilev gizli yaradılmış “Krım tatar gənclərinin ittifaqı” (KTGİ) təşkilatında tarixi şöbəyə başçılıq edir. Təşkilat bir neçə ay fəaliyyət göstərir və SSRİ “KQB”-si (Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsi) tərəfindən repressiyaya məruz qalır. Təşkilatın rəhbərləri Marat Ömərov və Səid Həmzə Ömərov həbs edilərək, 3 və 4 il olmaqla ciddi rejimli əmək-islah kolonunda cəzaya məhkum edilirlər. Gənc Mustafa bəy “antisovet fəaliyyətində” ittiham edilərək işdən çıxarılır və KQB-nin nəzarətinə götürülür.

1962-ci ildə o, Daşkənd İrriqasiya İnstitutunun Hidromeliorasiya fakultəsinə daxil olur. 1965-ci ildə isə, millətçilik və anti-sovet baxışları üstündə institutdan qovulur. Əsas səbəb isə onun KTGİ-ni bərpa etməsi və tələbələr arasında özünün yazdığı “XIII – XVIII əsrlərdə Krımın türk mədəniyyətinin qısa tarixi oçerkləri” əsərini yayması olur. 1966-cı ildə o, “sovet ordusunda qulluqdan yayınma” kimi formal ittihamla 6 ay müddətinə həbs edilir.

Həbsdən azad olduqdan sonra Cəmilev Moskva hüquq müdafiəçiləri ilə yaxınlaşır, SSRİ-də insan hüquqlarının tapdanması, 1968-ci ildə Çexoslovakiyanın sovet işğalı əleyhinə sənədlərin hazırlanması və imzalanmasında fəal iştirak edir. Moskvada akkreditə olunmuş xarici KİV nümayəndələri vasitəsilə Krım tatarlarının problemini dünyaya çatdırmağa çalışır.

1969-cu ilin mayında digər məşhur hüquq müdafiəçiləri ilə birgə “SSRİ-də insan hüquqlarının müdafiəsi təşəbbüs qrupunun” təsisçilərindən biri olur. Həmin ilin sentyabrında Cəmilev yenidən həbs edilir. “Sovet dövlət və ictimai quruluşuna böhtan atmaq” ittihamı ilə ona qarşı qaldırılmış cinayət işi, artıq həbsdə olan dünya üzrə tanınmış hüquq müdafiəçiləri Pyotr Qriqorenko və İlya Qabayın cinayət işləri ilə birləşdirilir. 

1970-ci il yanvarın 19-da məhkəmə zalında onun son çıxışı SSRİ imperiyasına və kommunist rejiminə qarşı ittiham manifesti kimi qiymətləndirilə bilər. Bu çıxış sonralar əlbəəl gəzərək SSRİ-dəki azadfikirli insanları ayağa qaldırırdı.

Haşiyə: Onun çıxışının son sözləri: “Krım tatar xalqına qarşı qəddar repressiyalara etiraz olaraq, bu xalqın müqəddəs hüququnun – Vətənə olan hüququnun tapdanmasına etiraz olaraq, bizim ölkədə insan hüquqlarının kobud surətdə pozulmasına etiraz olaraq, mən Krım tatar xalqının milli hərəkatının iştirakçısı kimi, SSRİ-də insan hüquqlarının müdafiəsi üzrə Təşəbbqs qrupunun üzvü kimi otuz günlük aclıq aksiyası elan edirəm.

Mən tam dərk edirəm ki, bu aksiya mənim sağlamlığım və hətta həyatım hesabına baş verə bilər. Lakin öz milli və vətəndaş hüquqlarımın bu cür kəskin müdafiə formasına əl ataraq, mən ümid edirəm ki, bu olay bir çox insanın yatmış vicdanını oyada biləcək.

Ya Vətən, ya ölüm! Yaşasın azadlıq!"

Daşkənd şəhər məhkəməsinin hökmü ilə, Cəmilev və Qabay 3 il həbs cəzasına, Qriqorenko isə, “psixi qüsurlu” elan edilərək, 5 il müddətinə KQB-nin xüsusi psixiatrik xəstəxanasında məcburi “müalicəyə” məhkum edilirlər. Bu ədalətsiz qərara etiraz əlaməti olaraq Mustafa Cəmilev Daşkənd istintaq tədricxanasında 30 gün davam edən aclıq aksiyası keçirir.

1972-ci ilin sentyabrında azad olunaraq, “islah edilməmiş, antisovet baxışlı element” kimi xarakterizə ilə Gülüstan şəhərində (Özbəkistan) KQB-nin açıq nəzarətinə götürülür. Bu arada oradakı sovxozda mühəndis kimi çalışır.

1974-cü ildə isə, yenidən həbs və 1 illik məhkumluq. İttihamnaməyə görə, guya ordu sıralarına çağırışdan imtina edib. Əslində isə, KQB-nin yerli şöbəsinə məlumat daxil olmuşdu ki, Cəmilev Moskvaya səfər etməyə hazırlaşır. Belə ki, həmin il ABŞ prezidenti Nikson Moskvaya gələcəkdi və KQB çəkinirdi ki, Cəmilev Moskvada Niksona Krım tatarlarının hüquqlarının tapdanması barədə petisiya təqdim edər və ya aksiya təşkil etmək niyyətindədir. 

Bu cəzasını Mustafa bəy Omskdakı ciddi rejimli düşərgədə çəkir. Azad olunmasına 3 gün qalmış ona qarşı yeni cinayət işi açılır. Bu dəfə o, cəza müəssisəsində məhkumlar arasında antisovet təbliğatı üstündə ittiham edilir. Bu ittihama qarşı etiraz əlaməti olaraq Cəmilev aclıq aksiyasına başlayır. Artıq “Azadlıq” və “Azad Avropa” radiodalğalarında onun adı geninə-boluna çəkilirdi. Ölümədək aclıq elan etmiş Mustafa Cəmilevi zorən mədəsinə zond yeritməklə qidalandırmağa başlayırlar. 

Mustafa Cəmilevin bu məhkumluğunun sonuna yaxın məhkum düşərgəsində ona qarşı “anti-sovet təbliğatı və pantürkizm” ittihamı ilə yeni cinayət işi açılır. Lakin 15 günlük aclıq aksiyasından sonra, beynəlxalq mediada SSRİ-nin tənqidi kampaniyasından qurtulmaq üçün onu azad edirlər və xüsusi təyyarə ilə Daşkəndə gətirib 1977-ci ilin dekabrında SSRİ DİN-nin açıq nəzarəti altında azad buraxırlar.

Krım tatarları arasında onun nüfuzu o qədər yüksək idi ki, hətta Özbəkistandakı Krım tatarlarının digər məskənlərinə səfəri yasaq edilmişdi.

Amma Daşkənddən kənara çıxdığı üçün 1979-cu ildə il yarım müddətə həbsə məhkum edilir. Tezliklə bu məhkumluq 4 illik Yakutiyaya sürgünlə əvəz edilir. Məhkəmə iclası qapalı keçirilirdi, qohumları və Moskvadan gəlmiş akademik Saxarov məhkəmə zalına buraxılmadılar.

1980-ci ilin iyulun 20-də sürgündə Mustafa Cəmilev illərdən bəri onun yolunu gözləyən Safinar xanımla ailə qurur. Onlar sürgündə doğulmuş oğullarının adını Heysər qoyurlar.

Sürgün bitdikdən sonra Mustafa Cəmilev həyat yoldaşı və uşağı ilə birgə Krıma köçür. Üç gün sonra Krımdan çıxarılır. DİN-in açıq administrativ nəzarəti altında Daşkənd vilayətinin Yengiyol şəhərində yaşayıb çilingər işləyir.

1983-cü ilin noyabrında 6-cı dəfə “anti-sovet təbliğatı, millətçilik və pantürkizm” ittihamları ilə həbs edilir. Həmçinin, həbsi ərəfəsində Mustafa Cəmilevin atası vəfat edir. O, atasının cənazəsini Vətəndə - Krımda dəfn etmək üçün onunla həmfikir olmuş həmsoylarının müşayəti ilə Daşkənd hava alanına matəm yürüşü təşkil edir. “İğtişaşlara təşviq” maddəsi də yeni cinayət işinə əlavə edilir. 3 illik məhbəsi Maqadan vilayətinin “Uptar” adlı xüsusi rejimli düşərgədə keçir.

1986-cı ilin dekabrında düşərgə müdiriyyəti ona qarşı “azadlıqdan məhrumetmə yerlərinin qaydalarını pozmaq və məhkumlar arasında anti-sovet təbliğatı” ittihamı ilə yeni cinayət işi açır. Üç ilədək qapalı rejimli müəssisədə məhkumluğu nəzərdə tutan ittihamnaməyə baxmayaraq, birdən...

Artıq SSRİ-də “perestroyka” vüsət almışdı. Demokratik dünyanın Qorbaçov Rusiyası qarşısında qoyduğu tələblərdən biri də məhz, Krım tatar xalqının böyük oğlu Mustafa Cəmilevin azad edilməsi idi. Artıq 70-ci illərdən onun adı Krım tatarlarının lideri və görkəmli hüquq müdafiəçisi kimi bütün dünyaya bəlli idi.

İndi isə... Onu beş il sınaq müddətli üç il şərti cəza ilə azad edirlər. Mustafa Cəmilevin öz milləti uğrunda əzabları bitdi. İndi isə, milləti uğrunda mübarizəsinin yeni səhifəsi açılırdı. 1987-ci ilin aprelində Krım tatar fəallarının (KTF) ümumittifaq qurultayında Krım Tatar Milli Hərəkatının Mərkəzi Təşəbbüs qrupuna üzv seçilir. “Krım Tatarlarının Milli Hərəkatının xəbərləri” dərgisinin baş redaktoru işləyir.

KTF-in növbəti qurultayında Krım Tatarlarının Milli Hərəkatı Təşkilatı (KTMH) təsis edilir. “Krımoğlu” (Krım tatar ləhcəsində “Qırımoğlu”) təxəllüsünü almış Mustafa Cəmilev KTMH-in Mərkəzi Şurasının katibi seçilir. Elə həmin il də o, Krımın Baxçasaray şəhərinə köçür. Beləliklə də Krım tatarlarının öz Vətənlərinə dönüşü başlayır...

1991-ci ilin iyunundan bu günədək o, Krım Tatar Xalq Məclisinin əvəzsiz sədridir.

Haşiyə: Kremldən gəlmiş dövlət nümayəndələri o zaman Mustafa Cəmilevə bildirirlər ki, Rusiya KTMH-yə istənilən dəstəyi verəcək. Lakin bir şərtlə: Krım tatarları 1954-cü ildə Krımın Rusiyadan Ukraynaya verilməsi barədə qərarı tanımamalıdırlar və Krıma köçəndə də Rusiyaya birləşməyə can atmalıdırlar. Cavabında Krımoğlu onlara belə bir sual verdi: “Nəyə görə tarixi 1954-cü ildən başlayaq? 1773-cü ildə rus imperatriçası II Yekaterina Krımı işğal etdi və bizim qara günlərimiz o zamandan başladı. Tarixə qalsa, biz Krım tatarları gərək 1773-cü ildə Yekaterinanın Krım xanlığını ləğv edən manifestindən başlamalıyıq, sonra isə, 1954-cü il qərarına da gəlib çıxarıq. Unutmayın ki, tarixə qalsa, bu ərazi Krım tatarlarınındır. Krım xanlığı Krımda, Ukrayna və Rusiyanın cənubunu əhatə etmiş Türk sivilizasiyasının son dövlət qurumu idi. Türk və müsəlman xalqı kimi Rusiyanın tərkibində qalmağın nə olduğunu biz çox gözəl bilirik. Bu bir dəfə oldu, daha olmayacaq.” 

O, 1995-ci ilin noyabrın 8-də İzmir şəhər bələdiyyəsinin insan haqları sahəsində beynəlxalq mükafatına layiq görülür. Onun adına Ankarada park, Ankarada, Sunqurluda və digər Türkiyə şəhərlərində küçə, Səlcuq Universitetində mühazirə zalı, Kırıkkale Universitetinin kitabxanası var. O, Kastomonu və Kırıkkale şəhərlərinin fəxri vətəndaşıdır.

1998-ci ildə ona BMT Ali Komissarlığının qaçqınlar üzrə F. Nansen adına mükafatı verilir. Ukrayna Radasının (1998-ci il və 2002-ci il çağırışları) iki dəfə üzvü seçilib. 2009-cu il mayın 25-də Ukrayna ziyalıları insan hüquqlarının müdafiəsi sahəsində xidmətlərinə görə Nobel mükafatına layiq görülməsi üçün Mustafa Cəmilevin namizədliyini irəli sürdülər.

İsveçrənin “ISN Security Watch” media agentliyinin müxbiri Ben Cuda onunla görüşü belə təsvir edir. “Mustafa Cəmilev bəstəboydur. Onun kabineti Türk xalqlarının tarixi barədə kitablarla doludur. Zarafatından qalmayan Mustafa bəy mənə qəhvə təklif edərək deyir: “Biz Krım tatarları kosmosa uçmamışıq və elm sahəsində də uğurlarımız çox azdır. Lakin qəhvəni bizdən yaxşı heç kəs hazırlaya bilməz.” Həyatının böyük bir hissəsini öz xalqının azadlığı uğrunda mübarizəyə sərf edərək sovet həbs düşərgələrində keçirən bu insan iki yüz əlli minlik bir millətin əvəzedilməz lideridir."