Azərbaycan Avtomobil Yolları Dövlət Agentliyinin İdarə Heyətinin sədri Saleh Məmmədovun yaxın aylarda təqaüdə göndəriləcəyi ilə bağlı məlumatlar səslənir.

Bütöv.az bizimxeber.az-a istinadən bildirir ki, 1958-ci il təvəllüdlü Saleh Məmmədovun artıq 64 yaşı var.

1991-1993-cü illərdə “Azərneft” Yol Tikinti Təmir Trestinin 3-saylı Yol Tikinti İdarəsində rəis olan Saleh Məmmədov 2017-ci ildən bu günə kimi Avtomobil Yolları Dövlət Agentliyinin İdarə Heyətinin Sədri vəzifəsini tutur. Uzun və demək olar ki, vəzifə ilə dolu bir yol...

Bütün bu təcrübəyə baxmayaraq, onun fəaliyyəti ilə bağlı müxtəlif səpkili narazılıqlar mövcuddur. Regionlarda, əsasən Bakı kəndlərində üzun illərdir yolların baxımsız və təmirsiz qalması, məhəllə yollarına ümumiyyətlə nəzarətsilik, yalnız dövlət büdcəsindən ayrılan vəsaitləri gözləmək və sair hallar Saleh Məmmədovun yarıtmaz fəaliyyəti kimi əlaqələndirilir, onun vəzifədən uzaqlaşdırılmasını labüd edir.

21-ci əsdə Xəzər rayonunda küçə - Utanaq, yoxsa həzz alaq? - FOTOLAR » NUH informasiya agentliyi

Bu gün insanların işsizlik problemi ilə yanaşı daha böyük dərdi yolsuzluqdur. Yol dərdi bəlkə də bütün problemlərdən daha irəlidədir. Küçələri bərbad, baxımsız olan sakinlər ölkədə aparılan inkişafı necə görsün? Sosial etirazların səbəblərindən biri də yolların daha bərbad vəziyyətdə olmasıdır ki, biz bunun hər gün şahidi oluruq.

Elə bu səbəbdən də Saleh Məmmədovun vəzifədən uzaqlaşdırılacağına şəkk-şübhə yoxdur.

Məlumata görə, Saleh Məmmədov birlikdə işlədiyi yaxın qohumlarını vəzifədən uzaqlaşdırmaq niyyətindədir. Bu yaxınlarda qohumlar arasında müxtəqlif narazılıqların yarandığı ilə bağlı bəzi məlumatlar da var.

Ermənilərin xəstə təfəkkürə malik olması sirr deyil. Uzun illərdir yalançı tarix formalaşdıraraq, bütün dünyanı inandırmağa çalışırlar ki, “dənizdən dənizə” onların ölkələridir. Xüsusən də türklərin yaşadığı coğrafiyaya iddiaları daha qabarıqdır.

Bütöv.az JAMAZ.İNFO-ya istinadən xəbər verir ki, bir müddət əvvəl İrəvanda aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı üzə çıxan tarixi abidələr barədə elmi “məqalə” yazan erməni “alim”lər iddia etmişdilər ki, oradan tapılan tarixi nümunələr əsasında müəyyən ediblər ki, Ermənistan dövləti hələ I-II əsrlərdə mövcud olub və onun sərhədləri Stravrapoldan başlayıb, Fars körfəzində bitib. Bu şizofreniyadan başqa bir şey deyil. Zaman içində bu xəstəliklərini onların üzünə vurduqda isə hər dəfəsində daha sərsəm iddialarla çıxış edirlər. Onlardan daha biri bu günlərdə gündəmə gətirlib.

“Fakt” qəzetində çıxış edən erməni “alimçə” (maraqlıdır ki, adı qeyd olunmayıb) iddia edib ki, guya, Azərbaycan Qarabağda “qədim erməni irisini” məhv edir. Söhbətin hansı “irs”dən getdiyi isə məlum deyil. Ümumilikdə, Qarabağda “erməni irsi” anlayışı yoxdur. Əgər söhbət kilsələrdən gedirsə, onların albanlara məxsus olduğunu bütün dünya təsdiq edir. Mümkündür ki, erməni “alimçə” uksuslayıb, yerə basdıqdıqları və sonradan “qədim erməni xaçı” deyib, dünyayay yaydıqları daş-kəsəyi nəzərdə tutur.

Bundan başqa, həmin “alimçə” bir qədər də irəli gedərək, Qarabağla bağlı xəyal etdikləri yalanı dilə gətirib. Məsələn, o deyib ki, Qarabağ sadəcə bir məkan deyil, guya, bütöv bir erməni mədəniyyəti və tarixidir. 200 il bundan əvvəl köç etdikləri (rusların sayəsində) torpaqlarımızı öz adalarına çıxmaları həyasızlığın ən son həddidir.

Amma bu “alimçə” o qədər həyasız iddialara baş vurub ki, gülməkdən keçməmək mümkün deyil. Onun yazdıqlarını olduğu kimi təqdim edirik: “Yeri gəlmişkən, əgər bir gün Azərbaycan paytaxt Bakıda erməni izini yox etmək qərarına gəlsə, o zaman Bakıdakı bütün möhtəşəm tikililəri dağıtmalı olacaq. Çünki Bakı ermənilər tərəfindən tikilib, Bakıya çevrilib. Erməni izi isə hər yerdə, erməni neft biznesmenlərindən tutmuş, mədəniyyət və memarlıqla bitir. Tarix bütün bunları sənədləşdirib. Ona görə də nə qədər ermənilərin adını dərsliklərdə gizlətsələr də, tikdikləri binalar canlı şahiddir: Bakıda ən yaxşı binaları erməni memarları tikiblər”.

Bu artıq həyasızlıq da deyil. Bu hər nədirsə, xəstəlik mərhəsləini də aşıb. Bakının erməni şəhəri olması, guya, burada erməni neftxudalarının varlığı, nə bilib bina tikməsi artıq nonsensdir. İşin dəhşətli tərəfi odur ki, bunu alim adına iddia edən biriləri deyir. Yəni, bir xalqın tarixçisi bu qədər saxtakar, yalançı və həyasızdırsa, onun sıravi vətəndaşından tutarlı nəsə gözləməyin yeri yoxdur.

Keçmiş deputat Cəlal Əliyevin jurnalistlərə qarşı çoxsaylı məhkəmə çəkişmələrində vəkili olmuş Sümbülə Əliyeva yarım ildən çoxdur ki, mühakimə olunur. Ondan şikayətçi olanlar isə elə özünün keçmiş işçiləridir. O, vaxtilə rəhbərlik etdiyi 1 saylı Hüquq Məsləhətxanasında (indiki "Mərkəz" vəkil bürosu) fəaliyyət göstərən vəkillərin ümumilikdə təxminən 200 min manat pulunu mənimsəməkdə suçlanır. Söhbət vəkillərin müştərilərlə müqavilələrdən əldə etdikləri vəsaitlərin yeyintisindən gedir.

Sözügedən vəkillər şahid qismində tanınsalar da, onlar bundan narazıdır. Deyirlər ki, prokurorluq istintaqı düzgün aparmayıb, əslində, onlar zərərçəkmiş kimi tanınmalıydılar.

"O pul elə belə qazanılmayıb"

Vəkil Mehman Abbasov deyir ki, Əliyevanın rəhbərliyi dövründə onun kassada toplanmış təxminən 19 min manata yaxın vəsaiti mənimsənilib. Onun sözlərinə görə, bu vəsaitin bir hissəsini vergi, sosial sığorta və başqa xərclərə çıxsa belə, özünə çatası, azı, 12 min manatlıq yeyinti var: "Mənim pulumu versin, o pul elə belə qazanılmayıb. Hər işə görə nə qədər əziyyət çəkirik. Biz əziyyət çəkmişik ki, bu da pullarımızı yığıb Britaniyaya göndərsin?".

Təqsirləndirilən Əliyevanın qızının Böyük Britaniyada təhsil aldığı bildirilir. Məhkəmədə şahidin Böyük Britaniya haqda dedikləri onunla Əliyeva arasında mübahisəyə səbəb olub.

Abbasov vurğulayıb ki, hər dəfə hüquq məsləhətxanasının xəzinəsindən özünə çatası vəsaiti almaq istəyəndə məsləhətxananın rəhbəri bir bəhanə ilə imkan vermirdi: "Gah deyirdi ki, mühasib yoxdur, gah deyirdi ki, bankda problem var...".

"İttiham son üç ilə görə verilib"

Əliyevadan şikayətçi olanlardan biri də vəkil Məzahir Şahmarovdur. Ona 16 min manat ziyan vurulduğunu deyən vəkil zərərçəkmiş qismində tanınmamasından narazıdır. O hesab edir ki, məhkəmə bu işi təkrar araşdırma üçün istintaqa qaytarmalıydı: "Mənimsəmə faktları 2013-2019 illəri əhatə edir, amma ittiham son üç ilə görə verilib. Bu əməllər qrup şəklində həyata keçirilib".

Şahmarov vurğulayıb ki, zərərçəkmiş kimi tanınması və bu işdəki başqa pozuntularla əlaqədar müxtəlif dövlət orqanlarına şikayətlər edib, hələlik, nəticə yoxdur.

"Özüm özümdən oğurluq eləmişəm?"

Əliyeva isə özünü təqsirli bilmir. Deyir ki, ona qarşı irəli sürülən ittihamların heç bir əsası yoxdur: "İttihamda yazılanlar yalandır. Mən vəkiləm, terrorçu deyiləm. Bir neçə ölkədə Vəkillər Kollegiyasını təmsil etmişəm. Hazırda mənim vəkillik fəaliyyətimin üstündən qara xətt çəkilib".

İstintaqdan gileylənən Əliyeva bildirib ki, heç bir vəsatəti təmin olunmayıb. Təqsirləndirilən şəxsin sözlərinə görə, indi ondan şikayətçi olan Şahmarov özü ona xəsarət yetirib.

"Mən burada çox şeyi demək istəmirəm. Məqsədim işin ədalətli aparılmasıdır. Necə ola bilər bu - mən özüm özümdən oğurluq eləmişəm? Bir daha deyirəm, mən bu işi eləməmişəm. Ədalətə inanıram...", – Əliyevanın sözləridir.

Əliyeva kimdir

Əliyevanın işiylə bağlı məhkəmə araşdırmaları davam edir. O, CM-in 179.3.2 (külli miqdarda mənimsəmə) ilə yanaşı, 213-cü (vergiləri, məcburi dövlət sosial sığorta haqlarını ödəməkdən yayınma) maddəsi ilə də ittiham olunur. Cinayət işinin materiallarında yazılıb ki, vəkillər vergi və sosial sığorta haqlarını hüquq məsləhətxanasına ödəsələr də, həmin vəsaitlər təyinatı üzrə köçürülməyib. Ona görə Dövlət Vergi Xidməti və Dövlət Sosial Sığorta Fondu bu cinayət işi üzrə zərərçəkmiş qismində tanınıb. Əliyevaya qarşı ittiham maddələrində 10 ilə qədər azadlıqdan məhrumetmə cəzası nəzərdə tutulub.

Əliyeva hüquq məsləhətxanasının rəhbəri olmaqdan əlavə, həm də uzun müddət Vəkillər Kollegiyası Rəyasət Heyətinin üzvü olub. O, ictimai-siyasi fəalların hüquqlarını müdafiə edən bir sıra vəkillərin fəaliyyətinin dayandırılması üçün səs verənlərdən biri olmuşdu. Onların arasında Yalçın İmanov, Əlayif Həsənov və digərləri var.

Prezident İlham Əliyevin mərhum deputat əmisi Cəlal Əliyevin vəkili kimi, Sümbülə Əliyevanın çıxdığı bir neçə məhkəmə işində jurnalistlər ya cərimələnib, yaxud da həbs edilib. "Müxalifət" qəzetinin baş redaktoru Rövşən Kəbirli və qəzetin əməkdaşı Yaşar Ağazadə də sözügedən məhkəmələrin yekununda prezidentin əmisi haqda yazılarına görə həbs olunanlar sırasındadır.
(AzadlıqRadiosu)

Bütöv.az

Azərbaycan ərazisində TRT-1 televiziya kanalının yerüstü yayımının dayandırılması barədə “Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu Genel Müdürlüğü”nün Bakı Bürosu tərəfindən “Radio-Televiziya Yayımı və Peyk Rabitəsi” İstehsalat Birliyinə (“Teleradio” İB) müraciət daxil olub.


Bu barədə “Teleradio” İstehsal Birliyindən bildirilib.

Qeyd olunub ki, müraciətdə TRT-1-in Azərbaycan ərazisində kabel televiziya şəbəkələri və internet üzərindən yayımının kifayət hesab olunduğu vurğulanıb.

“Bu baxımdan, yerüstü yayım üçün əlavə maliyyə vəsaitinin ayrılmasının məqsədəuyğun hesab olunmadığı və TRT-1-in yerüstü yayımının 2022-ci ildən etibarən dayandırılması xahiş edilib”, - İB-dən bildirilib.

Qeyd olunan əsasla və Milli Televiziya və Radio Şurasının razılığı ilə 5 yanvar 2022-ci il tarixindən etibarən “Teleradio” İB tərəfindən Azərbaycan ərazisində TRT-1 televiziya kanalının yerüstü yayımı dayandırılıb.(apa)

Bütöv.az

Dövlət Təhlükəsizliyi Xidməti (DTX) saxta sosial şəbəkə hesabları ilə bağlı xəbərdarlıq edib.

Modern.az xəbər verir ki, bu barədə DTX-nin İctimai əlaqələr şöbəsi məlumat yayıb.
"Son zamanlar bəzi sosial şəbəkə platformalarında Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin adından istifadə etməklə yaradılmış bir sıra saxta səhifə və profillərin fəaliyyəti müşahidə edilməkdədir. Belə halların mövcudluğu bir çox istifadəçilərin bu hesabları rəsmi mənbə kimi qəbul etməsinə səbəb olur və nəticədə həmin sosial şəbəkə resurslarında yerləşdirilən materialların DTX tərəfindən yayımlanması kimi başa düşülür.
Qeyd edək ki, DTX-nin rəsmi internet saytı olan “//www.dtx.gov.az/az/” və “Facebook”, “Twitter”, “İnstagram”, “Youtube”da “//www.facebook.com/DTXAzerbaijan”, “//twitter.com/DTX_Azerbaijan”, “//www.instagram.com/azerbaijandtx/”,
“//www.youtube.com/c/DTXofficialchannel/” səhifə və kanalları fəaliyyət göstərir və DTX-yə aid məlumatlar yalnız bu mənbələrdə yerləşdirilir. Həmçinin xüsusi vurğulayırıq ki, DTX-nin sosial şəbəkələrdəki rəsmi səhifələri “Facebook”, “Twitter”, “İnstagram” və “Youtube” administrasiyaları tərəfindən verilmiş və bu resursların rəsmiliyini təsdiq edən qeydiyyat nişanına sahibdir.
Bununla yanaşı bildiririk ki, sosial şəbəkələrdə DTX-nin rəhbərliyinə məxsus hər hansı profil və ya hesab mövcud deyil.
Vətəndaşlarımızın və KİV nümayəndələrinin diqqətinə çatdırırıq ki, DTX-nin fəaliyyəti barədə məlumatlar yalnız yuxarıda qeyd olunan DTX-nin rəsmi internet resurslarından əldə olunmalıdır", - məlumatda qeyd edilib.

Bütöv.az

Malta hökuməti bu ölkədən 2020-ci il ərzində pulla vətəndaşlıq (“qızıl pasport”) alan xarici ölkə vətəndaşlarının siyahısını dərc edib. Ötən ay dekabrın 28-də dərc edilmiş həmin siyahıda Azərbaycandan olan zənginlər də yer alır.

Maltadan vətəndaşlıq, yaxud “qızıl pasport” almaq üçün aşağıdakı şərtlərin yerinə yetirilməsi tələb olunur:

-Malta milli inkişaf fonduna €650000 köçürmək;

-Malta qiymətli kağızlarına və ya səhmlərinə €150000 yatırmaq;

-Qiyməti azı €350000 dəyərində olan bir mülk almaq (və ya illik azı €16000 məbləğə onu kirayəyə götürmək);

Bu xərclər ümumilikdə €1 150 000 məbləğdə pul deməkdir.
Zəngin əcnəbilərə bu sxemlə vətəndaşlıq verilməsi Maltada 2014-cü ildən tətbiq edilir və bir qayda olaraq həmin sxemdən korrupsionerlər, şübhəli imicə malik biznesmenlər yararlanır.

“The Shift News” bu siyahını analiz edib və məlum olub ki, 2020-ci ildə Maltadan vətəndaşlıq alan əcnəbilər arasında yenə də Şərqi Avropa və keçmiş sovet respublikalarından olanlar dominantlıq edir. O cümlədən siyahıda Rusiya prezidenti Vladimir Putinə yaxın hesab edilən biznesmenlər də var. Baxmayaraq ki, Rusiyada ikili vətəndaşlığa yol verilmir.

Siyahıda 2 771 nəfərin adı yer alır və onlardan ən azı dörddə biri Rusiya, Belarus və Azərbaycan kimi ölkələrdən olanlardır. Nəşr qeyd edir ki, pulla Malta pasportu əldə etmək dələduzlar üçün əlverişli sxemdir. Onlar bu yolla “şəxsiyyətin ikiləşməsinə” nail ola bilirlər. Belə ki, yeni pasportda onların ad və soyadları doğulduqları ölkədə aldıqları pasportda yazılanlardan fərqlənə bilər.

Bu risk həmin ad-soyadların kiril əlifbası ilə yazılması halında daha da artır. Hansı ki, vaxtilə SSRİ respublikalarında doğulanların sənədləri kiril əlifbası ilə tərtib edilirdi. Bu ad-soyadların Malta pasportu alarkən latın əlifbasına çevrilməsi eyni adamın familiyasının fərqli yazılmasına gətirib çıxara bilər.

Beləliklə, “qızıl pasport” alanların siyahısında yer alan azərbaycanlılardan biri Müşfiq Əli oğlu Abdullayevdir. Habelə onun oğlu olduğu təxmin edilən Mixail Müşfiqoviç Abdullayev və qızı Anna Müşfiqovna Abdullayeva da 2020-ci ildə Malta pasportu alıblar.
Müşfiq Abdullayev Azərbaycanda anadan olub, Rusiyada pərakəndə ticarət biznesi ilə məşğul olmaqla iri biznesmenə çevrilib. 2019-cu ilin dekabrına qədər Müşfiq və onun qardaşı Allahverdi “Intertorg LLC” adlı ofşor şirkət üzərindən Rusiyadakı SPAR supermarketlər şəbəkəsinə nəzarət edirdi. 2017-ci ilə olan məlumatlara görə Müşfiq və qardaşı Rusiyada 468 ticarət nöqtəsinə malik olub, lakin daha sonra onların biznesi çökməyə başlayıb.

2019-cu ildə virtualaz.org Müşfiq Abdullayevin biznesinin çökməsi və onun ətrafında baş verən qalmaqallar haqda yazıb.

Həmin vaxt Rusiya mediası yazırdı ki, “İntertorg LLC” Ticarət Evinin sahibi və icraçı direktoru Müşfiq Abdullayev özünü Mixail kimi təqdim edir. Müşfiq Abdullayev Peterburqun ən qapalı və eyni zamanda ən xarizmatik reteyleri hesab edilir. Onun sərvəti barədə məlumat yoxdur, amma bəzi mənbələrdə Abdullayev milyarder kimi təqdim edilir. Belə ki, 2017-ci ildə başçılıq etdiyi ticarət şəbəkəsinin dövriyyəsi 1.5 milyard dollara yaxın olub.
Abdullayev qardaşları Azərbaycanın Alpout kəndindəndir, (bu adda kənd həm Ucar, həm Qazax rayonunda mövcuddur, - red.) 90-cı illərin sonlarında Rusiyaya gedərək alverə başlayıblar. Əvvəlcə onların şirkəti konservlərin, makaron və tütünün alveri ilə məşğul olub. 2003-cü ildə onlar ilk ticarət şəbəkəsini qurublar .

M.Abdullayev 10 il ərzində sıfırdan qurduğu biznes şəbəkəsinin dövriyyəsini 83 milyard rubla çatdırıb. Dövriyyənin həcminə görə, şirkət 2008-ci ildən etibarən ildə 15-25 faiz böyüyüb, ildə 50-70 yeni obyekt açıb. Şirkət özü 2004-cü ildə yaradılıb. Onun səhmlərinin 99 faizi Monakoda qeydiyyatdan keçmiş və sahibi Müşfiq Əli oğlu Abdullayevə məxsus olan “Socaity Civil Particuler İnter Solutions” adlı şirkətə, 1 faizi isə qardaşı Abdullayev Allahverdi Əli oğluna məxsusdur.

2018-ci ildən başlayaraq Müşfiq Abdullayevin biznesi sürətlə geriləməyə başlayıb, onun şirkətinin təchizatçılar qarşısında borcları şişib. Borclular bir-birinin ardınca məhkəmə iddiası qaldırıblar və şirkətin müflis elan edilməsini tələb ediblər. “İntertorg” Ticarət Evinə qarşı qaldırılan iddiaların ümumi məbləği 4 milyard rublu keçib, şirkətin təchizatçılar qarşısında borcu 7 milyard rubldan çox idi. Daha 8 milyard rubl isə “Sberbank” qarşısında borc yaranıb.

Nəticədə 2019-cu il dekabrın 20-dən başlayaraq şirkət bütün mağazalarını bağlayıb, şirkətin ofisində telefonlara cavab vermirlər. Şirkətin Lensovet küçəsi, 90 ünvanında yerləşən “Narodnaya 7YA semYa” universamından telefon zənginə cavab verən əməkdaş təsdid edib ki, indi onlar qalan malları dəyərindən ucuz satmaqla məşğuldurlar və ofisdən şəbəkənin bağlandığını deyiblər.

2018-ci ilin oktyabrında isə o vaxta qədər heç vaxt mətbuata müsahibə verməyən Mikayıl Abdullayev RBC agentliyinə danışıb və biznesində çətinliklər yarandığını təsdiqləyib. O deyib ki, şirkətin müflis elan edilməsi haqda iddia qaldıran bəzi borclulardan “şübhələnir” və onların sifarişlə hərəkət etdiklərini düşünür. Həmin vaxt şirkətə qarşı iddiaların məbləği 780 milyon rubla çatırdı, amma günü-gündən artmaqda idi. Abdullayev deyirdi ki, borcu tələb edənlərin əksəriyyəti ilə anlaşıb, onların pullarını ödəyib.

“Əgər şirkət kiminsə xoşuna gəlmirsə dərhal başlayırlar iddia qaldırmağa. İddia qaldırmazdan əvvəl görüşmək, danışmaq, ancaq bundan sonra məhkəməyə müraciət etmək lazım idi, elə deyilmi? Bu həftədən başlayaraq mən özüm iddiaçılarla bir-bir görüşürəm, borcları ödəyirəm, qrafik tərtib edirəm”, - biznesmen deyirdi.

50 yaşlı Abdullayev müsahibədə bildirirdi ki, Rusiyada ticarət haqqında yeni qanunun qəbulu onların işini çətinləşdirib. Çünki əvvəllər təchizatçılara aldıqları malın pulunu 45-90 gün ərzində ödəyə bilirdilər, yeni qanun isə bunun üçün 5 gündən 15 günə qədər vaxt qoyur. Onun fikrincə, bazardakı bəzi rəqiblər “İntertorg”a qarşı hücuma başlayıblar və sıradan çıxarmağa çalışırlar.(virtualaz)

Bütöv.az

"Boz kardinal"ın kürəkəni öz əmlaklarını sataraq pulları xaricə çıxarmağa çalışır, nə edir etsin, yetər ki, büdəcəyə borcunu ödəməsin deyə dəri-qabıqdan çıxır...

Demokratik.Az xtırladır ki, ötən ilin sentyabrında "Yeni Müsavat" yazmışdı ki, eks deputat, AMEA-nın prezidenti Ramiz Mehdiyevin kürəkəni İlham Əliyevin 4 milyon manat vergi borcu var və Vergilər Nazirliyi həmin borcun ödənməsi üçün hərəkətə keçib. “Yeni Müsavat”ın məlumatında bildirilirdi ki, İ.Əliyevin nəzarətində olan biznesə daxil olan obyektlər büdcəyə küllü miqdarda olan vergini verməyiblər.

Hələ 2020-ci ildən başlayaraq Vergilər Nazirliyinin əməkdaşları İlham Əliyevin çoxsaylı biznes obyektlərində araşdırmalara başlayıb. İlkin olaraq, 4 milyon manat verginin büdcədən yayındırıldığı üzə çıxıb. Bu rəqəmin 10 dəfə arta biləcəyi ehtimalı da var.

Aldığımız yeni məlumata görə, İlham Əliyev təyin olunan cəriməni ödəmək üçün ötən ilin payızında 1 ay vaxt istəsə də, vədinə hələ də əməl etməyib. Səbəb bəllidir - arxasında Ramis Mehdiyevin basılmaz əli var.

Eyni zamanda gələn məlumatda deyilirdi ki, o, nəzarətində olan varidatı tələm-tələsik “özgəninkiləşdirməyə” çalışıb və bəzilərini özəlləşdirib də. Ölkənin dörd bir tərəfinə səpələnmiş malikanə və villaları da dəyər-dəyməzinə sataraq pulları xaricə çıxarmağa da çalışıb.
Həmin əmlaklardan biri də Xəzər rayonu, Şüvəlan qəsəbəsində yerləşir. Rüfət & Aynur agentliyi üzərindən satışan çıxarılan 600 kvadrat metrlik villaya görə İlham Əliyev 1 milyon 300 min manat pul istəyir. Elanda bildirilir ki, villa Şüvəlan qəsəbəsində prestijli yerdə yerləşir, yola yaxındır və 33 sot ərazisi var. Qeyd olunur ki, villa inşa ediləndən sonra orada kimsə yaşamayıb. 600 kvadrat metrlik villada 1 qonaq, 4 yataq otağı, 5 sanitar qovşaq, yardımçı otaq var. Villanın tavanının hündürlüyü 4 m, otaq qapılarının hündürlüyü 2 metr 6 santimetrdir. Villa kombi sistemi vasitəsilə qızdırılır, mətbəxdən besedkaya çıxış var. Manqal, fəvvarə, çoxlu sayda bar verən ağaclar, 3 qaraj, mühafizəçi üçün ev, camaşırxana və s. Qaz, içməli su xətti, işıq, çıxarış (kupca) da var.
Qeyd olunur ki, İlham Əliyevə bu villanı bir neçə il əvvəl məmurlardan biri bağışlayıb. Həmin məmur icra başçısı təyin olunandan sonra İlham Əliyevi villaya qonaq çağırıb və orada açarları ona təqdim edib. Villa 1 milyon 300 min manata satışa çıxarılandan sonra məmurlardan birinin mühafizə xidmətində çalışan İslam Hüseynov müştəri düşüb. Villanı çox bəyənən müştəri 130 min manat beh də verərək tezliklə alacağını bildirib. Lakin sonradan villanın kimə məxsus olduğunu öyrənib və almaqdan imtina edib.
İlham Əliyev Zirə qəsəbəsi ərazisində hektarlarla torpaq sahələrinə də sahibdir və həmin torpaqları da satışa çıxarıb. Qaynağımız deyib ki, İlham Əliyev çaşqın durumdadır və sanki nə etdiyini bilməyən biri təəssüratını bağışlayır.
İlham Əliyevin biznes imperiyası haqda məlumatlara gəldikdə isə bu haqda kifayət qədər məlumatlar var. Bilinir ki, İlham Əliyevin biznesi qayınatası Ramiz Mehdiyevin böyük biznesinə daxildir. Bura tikinti kooperativləri – “Topaz” MTK və “Qala-R.L” MTK, MMC-lər – “NLT” MMC və “Premium Store” MMC yerləşir. Mehdiyev ailəsinə həm də “NLT” MTK, “Servis” MTK, “Grand Palace” MTK, “Astoriya” MTK, “Astoriya Tibb Mərkəzi” MMC və “Qrandezza”, hazırda “German Hospital” adı altında fəaliyyət göstərən Astoriya Tibb Mərkəzi və bu qəbildən olan xeyli obyektlər daxildir.

“Gandezza” ticarət mərkəzi Bakıda, “Torqovı” adlanan ərazidəki 4 mərtətəbəli binada yerləşir. 2014-cü ildə açılışı olan ticarət mərkəzinin 5 min kvadratmetrdən çox sahəsi var. “Servis” Mənzil-Tikinti Kooperativi ilə eyni hüquqi ünvanda, yəni Yasamal rayonu, Məhəmməd ibn Hinduşah Naxçıvani, 22 nömrəli evdə “Transmit Ltd” MMC də qeydiyyata alınıb. Bu şirkətin dörd təsisçisi arasında Kamilə Ramiz qızı Əliyeva da var. Digər payçılar Aidə Ağaqulu qızı Ağayeva, Əlirza Atamoğlan oğlu Haqverdiyev və Adil Güloğlan oğlu Aldostovdur. “Premium Store” MMC-nin birinci direktoru Səftər – Fikrət Əliyevin oğlu olub.

Fikrət Əliyev İlham Əliyevin qardaşıdır. Fikrət Əliyevin iki oğlu var: Orxan və Səftər. Onlar da biznesmendir. Səftər Əliyev – “Topaz” MTK-nın, Orxan Əliyev “NLT” MTK-nın sədridir. Rəsmi məlumatlara görə, Orxan Əliyev “Dry İce Tech” MMC-nin təsisçisi, Səftər Əliyev isə “E & S” MMC və “Aqua Safe” MMC-nin həmtəsisçisidir. Hazırda “Dry Tech” şirkətinə, eləcə də “Aqua Safe H2O” MMC-yə eyni şəxs – Mehman Əliyev rəhbərlik edir.

Fikrət Əliyev Azərbaycan Respublikasının Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin hərbi qulluqçusu olub və polkovnik rütbəsi alıb. İndi isə Ramiz Mehdiyevlə birlikdə Elmlər Akademiyasında çalışır. Fikrət Əliyev AMEA-nın İşlər İdarəsinin müdirinin müavinidir. İşlər İdarəsi AMEA-nın sərəncamına verilmiş əmlakın və ayrılan pulların idarə olunması, akademiyanın Rəyasət Heyətinin Mərkəzi Aparatı və onun tabeliyində olan elmi müəssisə və təşkilatlarda elmi tədqiqat prosesinin maddi-texniki təminatı və sosial sahəyə aid olan işlərlə məşğul olur.

Bu şəxs vaxtilə müəyyən sxemlərdən istifadə etməklə Azərbaycan Beynəlxalq Universitetinin rəhbərliyində təmsil olunurdu. Ramiz Mehdiyevin gəlininin Bank “BTB” ASC-nin əsas səhm sahibi olduğu heç kəsə sirr deyil. Nigar Mehdiyeva bankın səhmlərinin 75%-nin sahibidir. Başqa sözlə, bank kapitalının 50 milyon manatı onundur. Bank “BTB” ASC həm də “BTB Leasing” ASC və “BTB Kapital İnvstisiya Şirkəti” ASC-nin təsisçisidir.

Özəlləşdirmə nəticəsində səhmdar cəmiyyətinə çevrilən “Şərq-Qərb” nəşriyyat Ramiz Mehdiyevin nəzarətinə keçib. 1986-cı ildə 4 nömrəli Bakı kitab mətbəəsi kimi fəaliyyətə başlayan müəssisə 2001-ci ildə “Şərq-Qərb” Açıq Səhmdar Cəmiyyətinə (ASC) çevrilib. Əsas fəaliyyət növü nəşr və çap işləri olan “Şərq-Qərb” ASC-nin tərkibində Nəşriyyat Departamenti və mətbəə fəaliyyət göstərir. 2018-ci ildə mətbəə 18 milyon manat gəlir əldə edib. Bunun 4 milyon 274 min manatı banka olan faiz borclarının ödənilməsinə sərf olunub.

2019-cu ilin əvvəlinə “Şərq-Qərb” ASC-nin banka olan borcu 14,3 milyon manat idi. Əhmədli qəsəbəsində Aşıq Ələsgər küçəsi, 17 ünvanında yerləşən nəşriyyatın ərazisi genişdir. Hətta o qədər geniş ki, torpağın bir hissəsində dördbloklu 16 mərtəbəli yaşayış binası tikilib.408 mənzildən ibarət binanı “Şərq-Qərb Mülk” MMC inşa edib. Bu tikinti şirkəti yaxınlıqda daha bir 16 mərtəbəli yaşayış binası da tikib. Hər iki binanın inşasında tikinti normaları və tələbləri pozulduğuna görə istismarına yalnız keçən ilin sentyabr ayında icazə verilib. “Şərq-Qərb” ASC-nin “orbitində” daha bir neçə şirkət (“Şərq-Qərb Nəşriyyat Evi” MMC, “Qlobal East VVest” MMC) var.
Demokratik.Az yuxarıdakı siyahıya Gəncədə yerləşən "YENİ GƏNCƏ" Tibb Mərkəzini də əlavə etməyi vacib bilir. Sözügedən və dəyəri milyonlarla ölçülən klinika 2017-ci ildən İlham Əliyevin təsisçiliyilə yaradılmış “İNTERMEDSERVGİS” MMC-nin nəzdindədir. Maraqlıdır ki, Əliyevə qarşı vergiyayınma yoxlamaları çərçivəsində sözügedən klinikada da maliyyə maxinasiyalarının varlığı üzə çıxıb. İlham Əliyev isə həmin ünvan üzrə məsuliyyətdən xilas olmaq üçün bütün nöqsanı Yeni Gəncə Tibb Mərkəzinin sabiq icraçı direktoru Kərimova Ülkər Nadir qızının şəxsinə yönəldib. Hazırda Yeni Gəncə Tibb Mərkəzinin də özgəninkiləşdirilməsinə cəhdlər müşahidə edilir.

Qeyd edək ki, bu məlumatlar İlham Əliyevin təmsil olunduğu ailənin böyük biznesini tam olaraq əhatə etmir.

Bütöv.az

Tokayev ruslarla birləşib Qazaxıstanda Nazarbayev “siyasi xəttini” məhv etməyə çalışır: “Tokayevə bunu bağışlamaya bilərlər...”

Qazaxıstanda bir neçə gündür davam edən iğtişaşların yavaş-yavaş səngidiyi təsəvvürü yaranır. Ancaq bu ölkədə baş verənlər əksər dünya media orqanlarının, xüsusilə keçmiş SSRİ respublikalarına aid mətbuatın əsas gündəm mövzularından biri olaraq qalmaqdadır.

“AzPolitika.info” xəbər verir ki, Rusiyanın müstəqil mətbu orqanlarından sayılan “Novaya qazeta” Qazaxıstanda baş verən hadisələrin səbəbi, ssenarisi və mümkün nəticələri barədə maraqlı məqalə dərc edib.

Məqalədə ölkədə son günlər baş verənlərin xronologiyası təqdim olunur və bildirilir ki, Qazaxıstanın demək olar dörd bir yanını bürüyən etiraz mitinqləri əvvəlcə dinc xarakter daşıyıb.

Ancaq sonradan kənar müdaxilələr səbəbindən qanlı toqquşmalara çevrilib: “Dinc etirazların baş verdiyi digər şəhərlərdən fərqli olaraq, nədənsə Almatıda aksiyaya çıxanlar başlanğıcdan aqressiv və kəskin davranışları ilə seçilirdilər. Əgər yanvarın 4-də gündüz etirazçılar hansısa şüarlar səsləndirirdilərsə, artıq axşam küçədəki kütlə polis avtomobillərini yandırmağa başladılar. Şəhərə dərhal xüsusi texnika yeridildi və Tokayev fövqəladə vəziyyət elan etdi. Lakin səhərə doğru bu texnikanın əhəmiyyətli hissəsi kütlənin əlinə keçdi.


Maraqlıdır ki, Qazaxıstan hərbçiləri və güc strukturları heç də qorxaq sayılmırlar. Lakin Almatıya talançılar gələn kimi, ilk olaraq məhz onlar şəhərdən qeyb oldular.

Çoxsaylı şahidlər bildirirlər ki, şəhər tamamilə heç nədən qorxmayan idman geyimli şəxslərin ixtiyarına verilmişdi. Etirazlara heç bir aidiyyatı olmayan “gəlmələr” şəhəri dibinə qədər yandırmağa başlayıblar. Almatının şəhər administrasiyası, prokurorluq, “Nur Otan” partiyasının qərargahı, “Qazaxıstan” telekanalının binası yandırıldı.

Talançılar bankları, bankomatları qarət etməyə, maşınları yandırmağa və qarşılarına keçən hər kəsi – geri çəkilən güc strukturları təmsilçilərini və adi vətəndaşları döyməyə başladılar. Yanvarın 5-i axşam aeroport da talan edildi...”


Məqalədə daha sonra ilk olaraq spontan şəkildə başlayan hadisələrin sonradan hansısa mərkəzdən idarə olunmağa başladığı qeyd olunur və Qazaxıstandakı hakimiyyətdaxili çəkişmələrə eyham vurulur: “Bir qədər sonra Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin binası və oradakı silahlar çox asanlıqla talançıların əlinə keçdi. Bundan başqa, banditlərə xüsusi avtomobillərin gətirdiyi silahlar paylandı. Saat 22.50 radələrinə qədər talanlar davam edirdi. Almatı faktiki olaraq, dağıdılmaq üçün kimlərinsə ixtiyarına verilmişdi. Bəs, kimlərin?

Tokayevin dediyinə görə, söhbət hansısa “xarici təsir”dən gedir, lakin burada Qərbin əlinin olduğu inandırıcı deyil.


Bu, fantastik görünə bilər, lakin hər tərəfi dağıdan kişilərin cəmləşdiyi bu kütlə məhz daxildə hansısa köklərə malik idi.

Xronologiyaya diqqət yetirin - Almatıda gərginliyin kəskin forma alması qəribə şəkildə Nursultan Nazarbayevin qardaşı oğlu Samat Abiş Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin sədr müavini vəzifəsindən azad edilən kimi baş verdi. Sabiq prezidentin eyni zamanda bir neçə idman federasiyasına rəhbərlik edən digər qardaşı oğlu da var. Belə ehtimal var ki, həmin federasiyalardakı radikal baxışlı idmançılardan ölkədə stabilliyi pozmaq üçün istifadə edilə bilərdi...”

Daha sonra prezident Tokayevin Nursultan Nazarbayev və onun yaxın ətrafı ilə bağlı atdığı addımlara diqqət çəkilir: “Tokayev yanvarın 5-i 4 gündür ki, barəsində heç bir məlumat verilməyən Nursultan Nazarbayevin əlindən Təhlükəsizlik Şurasını faktiki olaraq aldı, baxmayaraq ki, “Elbası”(N.Nazarbayev-red.) bu vəzifəni ömürlük daşımalı idi. Ardınca isə Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin toxunulmaz sayılan sədri Kərim Məsimovu vəzifəsindən azad etdi. Bundan dərhal sonra güc strukturları qəflətən şəhəri talançılardan geri almaq üçün hücuma keçdilər. Artıq yanvarın 6-sı səhərə şəhərin “cinayətkar elementlər”dən təmizləndiyi anons edildi, lakin gecə şəhərdə mütəmadi olaraq, odlu silahdan istifadə olunmaqla döyüşlər gedirdi.”

Bu yerdə “Novaya qazeta” maraqlı məqama toxunur və soruşur: “Əgər güc strukturları özləri işin öhdəsindən gələ bilmişdilərsə, KTMT-nin ordusu nəyə gərək idi? Rusiya və Belarus öz ordularını heç bir problemsiz göndərəcək. Lakin Rusiya hakimiyyətinə Qazaxıstandakı münasibətin, xüsusilə də qazaxdilli əhalinin münasibətinin gərgin olduğu nəzərə alınsa, bu, əlavə destabilizasiya yaradan faktor ola bilər. Və buna baxmayaraq, Tokayev bu addıma gedirsə, deməli özgə güc strukturlarına və ordulara etibarı özünkülərdən daha çoxdur. Perspektivdə bu, Tokayevə yox, Nazarbayevə loyal olan güc strukturlarında təmizləmələrin aparılması anlamına gəlir. Bu, həm də prezidentin başqa çıxış yolunun olmadığı üçün çox böyük riskə gedərək, Putinə və Lukaşenkoya etibar etməsi deməkdir. Əgər nəsə öz yolunda getməsə, bu, Tokayev üçün ölümcül səhv olacaq. Belədə o, təkcə KTMT-dəki tərəfdaşları ilə haqq-hesab çəkməli olmayacaq, onu həm öz vətəndaşları bağışlamaya bilər....”

Göründüyü kimi, müstəqil mövqeyi ilə seçilən və mötəbər mənbələrə malik dərgi sayılan “Novaya qazeta” Qazaxıstanda adi sosial etirazlardan başlanan hadisələrin sonradan hakimiyyətdaxili qüvvələrin çəkişməsinə dair çalarlar aldığına, həmçinin, Rusiya başda olmaqla, xarici oyunçuların dövrəyə girməsinə eyham vurulur.

Qeyd edək ki, postsovet məkanında baş verən hadisələrlə bağlı dəqiq məlumatlara malik olan “Caliber” “Telegram” kanalı da baş verənlərin araxasında Moskvanın diqtəsi ilə hərəkət edə Tokayevin Qazaxıstanda Nazarbayevin siyasi xəttini “vurmaq” niyyətinin dayandığına işarə vurub.

Bunun da təsadüfü olmadığı bildirilir. Belə ki, Nursultan Nazarbayevin milli dövlət qurmaq, Qazaxıstanı Rusiyanın təsirindən çıxarmaq cəhdləri ilə Moskvanın barışmadığı və belə bir xain plan hazırladığı ehtimal edilir.

Məqalədə bildirilir: “Nursultan Nazarbayev müstəqil Qazaxıstanı qurmağa başlayanda ölkədə rusların və qazaxların nisbəti təxminən yarıbayarı idi: 1989-cu il siyahıyaalınmasına əsasən 6,5 milyon qazax və 6,2 milyon rus.

Sovet dövründə hər zaman belə olmayıb – 1970-ci ildə respublikada 5,4 milyon rus və 4,1 milyon qazax yaşayırdı (həmin dövrdə əhalinin ümumi sayı daha az idi).

2021-ci ilin əvvəlinə olan qiymətləndirməyə görə, Qazaxıstanda 13 milyon qazax və 3,5 milyon rus yaşayır. Son 30 ildə ölkədə həqiqətən müstəqil Qazaxıstanın qurulması baxımından düşünülmüş, demoqrafik, mədəni və dil siyasəti həyata keçirilib. Son illər ölkədə türk özünüdərki fəal şəkildə oyanmağa, özünüidentifikasiya güclənməyə başlayıb. Bu keçmiş metropoliya ilə etibarlı münasibətləri qoruyub saxlamaqla, tam suverenliyə gedən mərhələli, ehtiyatlı çıxış yolunun memarı məhz Nursultan Nazarbayev idi.

Görünür, o, təcrübəli siyasətçi kimi ikili hakimiyyətin risklərini hesablamağa və nəzərə almağa çalışaraq güc blokunun idarəsini özündə saxlasa da, bu yolu özü tamamlaya bilməyib. Ancaq bu kömək etmədi. Vaxt, sağlamlıq, güc, sadiq insanlar çatışmadı. Ölkələrin sözün əsl mənasında “ya-ya da” prinsipi ilə seçim etmək məcburiyyətində qoyulduğu indiki geosiyasi vəziyyət də manevrlər üçün əlverişli olmadı. Ancaq son 30 ildə o, milli oyanış çarxını işə salmaq və Qazaxıstanın ərazi bütövlüyünü saxlamaqla öz tarixi missiyasını yerinə yetirdi...”

Sözsüz ki, baş verən hadisələrə ən gerçək qiyməti zaman verəcək. Ancaq hələlik ortada olan Qazaxıstanın iqtisadi və siyasi imicinə, iqtisadiyyatına və siyasi gələcəyinə vurulan böyük zərbə, ölkəni heç bir şübhəsiz qarşıda gözləyən geriləmə, nəhayət, onlarla, bəlkə də yüzlərlə qazaxın qətlidir...

Bütöv.az

Oxucularımız da təsdiq edərlər ki, meşə qənimləri hər il , hər yerdə, həmişə olub. Lakin, 2020-2021-ci illərdə ölkə ərazisindəki meşələrə qarşı sanki, "açıq müharibə" aparılır. Hər həftə, hər gün oxuduğumuz, izlədiyimiz xəbərlər sırasında mütləqdir ki, qırılmış ağaclar, ziyan dəymiş meşələr barəsində ən azı bir məlumat olur. Heç uzağa getmədən, dərin araşdırma aparmadan sosial mediada axtarış edib, baxmaq kifayətdir ki, Ağsu, Oğuz, Tovuz, ən əsas və ən çox da cənub meşələri barəsində "nəfəsimizi kəsən" məlumatları görə bilək. Bu dəfə isə "DogruXeber.az" olaraq biz sizə Samux rayon ərazisində yerləşən meşələrin taleyindən, daha doğrusu acınacaqlı taleyindən xəbər verəcəyik.

Videogörüntülərdə gördüyünüz bu ərazi vətəndaşın da qeyd etdiyi kimi, Samux rayonunun "Yeni Nəbiağalı" qəsəbəsidir. Gördüyünüz ərazi əvvəllər 50 metr enində meşə zolağı olub. Lakin, artıq meşə zolağından əsər-əlamət qalmayıb. Ərazidə yerləşən əkin sahələrinin sahibi tərəfindən ağacların dibində tonqal yanırılmaqla, ağaclar məhv edilib. Məhv edilən ağacların da yerləri əkin sahələrinə qatılıb və nəticədə əkin sahələri genişləndirilib. Bu da onun sübutudur ki, meşə zolağı məqsədli şəkildə, qəsdən məhv edilib. Bundan əlavə, vətəndaşın bildirdiyinə görə 50 metrdən, məhv edilməklə, 15 metrə qədər azalan meşə zolağı hələ də kimlərinsə sözün əsl mənasında yerini dar edir. Odur ki, qalan 3-5 ağacdan ibarət meşə zolağına da yaxınlıqdakı yaşayış ərazilərinin məişət tullantıları gətirilib tökülür ki, bu da meşə ağaclarının inkişafına mənfi təsir göstərir.

"Ağ ciyərlərimiz"in məhvini göz görə-görə görməzdən gələn kimlərdir?!

Bu hər kəsə məlumdur ki, ölkənin istənilən ərazisində heç kim aidiyyəti tərəflərin xəbəri olmadan, qətiyyən bir hərəkət edə bilməz. Yəni nələrisə qurmaq, yaxud məhv etmək.

Məsələn, kimsə həyətində bir dam tikəndə və o damın örtüyü hasardan azacıq görünəndə, o dəqiqə İcra Hakimiyyəti işçiləri, ərazi üzrə sahə müvəkkili, kommunal xidmətlər, mənzil kommunal təsərrüfat idarəsi, Fövqəladə Hallar Nazirliyi əməkdaşları və sair həmin sakinin qapısında "cərgə" düzənləyirlər. Bu hələ tikmək üçündür. O ki, qaldı sökmək, yaxud məhv etmək ola...

Ona görə də hansısa bir sadə sakinin, bir fermerin bu cür özbaşınalığa yol verməsi açıq desək, heç inandırıcı görünmür.

Dağıntı varsa, təbii ki, o dağıntıları "görməmək" üçün "əl sıxışan" "hörmətli müəllim"lər (müraciət olaraq) də var.

O icazə verən "filankəs müəllim"in kimliyini araşdırmaq və aidiyyatı tədbirlər görmək isə Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin işidir. Bu görüntülərdən sonra "Məlumatsız idik" kəliməsi gülünc olar. Artıq, məlumatı biz sizə verdik. Ardı da var. Lakin, o "ardı"nda yazacaqlarımız isə birbaşa adıçəkilən nazirlikdən asılıdır. Ya lazımi tədbirlər görüb, "ağciyər düşməni"nin layiqli cəzasını alması üçün addımlar atacaq, ya da bir neçə ay əvvəl xəbər verdiyimiz Daşkəsən rayonunun, "Çanaqçı" kəndinin yaxınlığında, çayın bir neçə metrliyində yerləşən malikanə kimi, bunu da görməzdən gəlib, susacaq.

Yeri gəlmişkən, Ekologiya və Təbii Sərvətlər Nazirliyinin dəfələrlə elektron ünvanına rəsmi məlumatlar göndərməyimizə, dəfələrlə agentliyimizdə yayımladığımıza baxmayaraq, hansısa "sirli" səbəblər üzündən, bizim gördüyümüz, hətta əyani görüntülərlə göstərdiyimiz o malikanəni yenə də "görə bilmir ki, bilmir".

Amma, sözügedən bu ciddi mövzunun, aidiyyatı qurumların gözünü açana qədər ardı var...

Redaksiyamız hər kəsin söz haqqını tanıyır.
(DogruXeber.az)

Bütöv.az

An unexpected pioneering movie became a legend in Iranian movie industry. The man who created this pioneering work is Mr. Hadi Hejazifar, an Azerbaijani screen writer and actor from Khoy.
The star of the movie, Atabay (Hadi Hejazifar), who has studied architecture in Tehran, becomes crazy returning to his homeland and seeing too much disgusting filthiness there. His father is into narcotics, smoking with his friends in a pigsty. Their son-in-law has sold their father land to a Persian businessman because he has already brought up some debts and then he had to pay back the checks. The Persian guy is now running a horse show with his two daughters in Atabay's homeland. In spite of the fact that Atabay's sister, Farroukhliqa loved a boy called Yahya while she was very young, she had been forced to marry a much older man called Parviz. Now they have a son called Aydın. Because she hated her husband, she used to see Yahya secretly. After a while Parviz leaves her alone with her son and starts a new life in another city. Farroukhliqa can't tolerate the burden and burns herself in the middle of the village. Now Atabay's world is his nephew, Aydın.
The young generation in the village is trying to study and leave the village anyway that symbolizes their homeland for the sake of better opportunities. The character in the movie that symbolizes the young generation is Jeyran. She proposes Atabay, who is as old as her own father, to marry and save her from their village. İn oder to run for those fantasies like millions of other Azerbaijani Turks, Atabay has started wandering from his homeland, either. No matter how talented or powerful you are, the megalomaniac ethnicity that consider you as the second or the third degree citizens will always beat you three to zero and block your path toward fulfilling your dreams. In spite the fact that Atabay was always more intelligent and successful in his classes and job, he has never been able to accomplish his dreams because of his Turkic accent and that fact that he was never one of them! The Persian beauty that he had offered her his heart, had deprived him making a home for himself and offered him grey hair instead.
Nevertheless, Atabay falls in love with a second Sima. Why Sima? It is a proper noun for females in Farsi, but literally means “face; appearance”. Therefore, after leaving the rural environment’s boring life and being dropped in the middle of much exciting and eye catching life style of the urban life, the youth such as Kazim (Atabay) fall in love with what looks beautiful and attractive to them and become deprived from the true love. Those who have said: “Love is blind”, in fact, have tried to say that those who are not able to see the true and pure love are blind.
Even if Kazim himself emphasizes: “Kazim is dead! Call me Atabay!”, on another scene he says: “Man never changes”. This paradox, in spite of the literal gratitude of his new name – Atabay – is nothing but only an empty slogan. Therefore, Atabay is carrying “Kazim” within himself. The numbers 21, 31, 41, 51, etc. beginning the movie are repeated exactly at the end of the movie. In spite of changing digits of 2, 3, 4, 5, etc. the never changing number, “1”, remains the same. Even if the rural boy, Kazim, has changed his name to Atabay, his personality and world view have never been able to become Atabay in its literal meaning. In Turkic language “Atabay” is the father-like-master of a prince who not only brings him up, but also is his wise counselor. Regardless of the fact that Kazim is trying to act as his nephew’s atabay, he only is dragging Aydın behind himself. There is an Azerbaijani saying that says a wise man is never gets stung from the same whole. However, the ones such as Kazim will never become wiser even if the get a hundred times. If he was wise enough, he would never hit Aydın so savagely and the started crying in front of him and begging to be excused and forgiven.
The theme of the movie story is the writer’s this attitude toward the same problem. He is trying to depict that if you surrender your heart to a person who has already a prejudiced inferior look on you will never make you happy. Say hello to him if you see such a happy one! The screen writer is depicting this concept through a very influential symbol. Before his guests come, Atabay climbs the hills to collect some thyme for them. But the wind robs the plastic bag out of his hand up to the sky. He stars chasing the empty plastic bag up and down the hills to no avail. It symbolizes chasing happiness and love in vain.
The word “aydın” in Turkic language mean “open-minded; intellectual; pleased and happy”. For example, when saying “” in Azerbaijani Turkic you wish someone to be happy and pleased with his life; and for the other meanings it is used in the word collocations such as “Azerbaijani intellectuals”. However, when the word is written with an upper case initial – Aydın, it is a proper noun for males in the language, literally meaning the first definition. Through the context of the movie the character of “Aydın” is the baby of the family, their most intelligent, their most handsome, who is living in one of the outlying villages of Azerbaijan, writing Farsi poems and falling in love with a Farsi speaking girl called Simin, though. As well as Jeyran, Aydın symbolizes the young generation. Nevertheless, if the intellectuals of a nation are “Aydın” and “Atabay”, then poor the ordinary people of the nation! One of the outstanding critical points of the movie is the pronunciation of “Aydın”. When they use in the exclamations such as “Gözün Aydın olsun!”, they pronounce it correctly. However, when they use the same word as a proper noun, especially the young generation mispronounce it. The reason is the lack of education in their mother language. Both in Farsi and Azerbaijani Turkic the word is written the same way as “آیدین”. It is obvious that its pronunciation with the Farsi accent will be the dominant one, while its original pronunciation in Turkic is /aıdın/.
Considering its beauty, the word “Ceyran” (Jeyran) in Turkic, which is the name of one of the most beautiful species of deer, is given to females in the language. At the same time, it connotes another meaning, i.e., “purity; innocence”, equivalent to “lamb” in Christianity. There is a legend about Imam Riza, who vouches a mother deer to go back to feed her babies and return to the hunter. She returns after a while, and the hunter requests for absolution. In order to endear their beloved ones or daughters the address them as “” in Turkic, which is equivalent to “Darling” or “Honey!” in English. So the name symbolizes both beauty and innocence in Turkic. The character of rural “Jeyran” in the movie is more good-looking than the stylish urban girl, Sima. However, men like Atabay are not capable of observing this beauty. The audience’s cackle at Jeyran’s sincere behavior and simplicity, in fact depicts that those characteristics are no longer the value cult of this society. Then, the youth of such a society with such a world view are forced to either get married too early, secretly meet their ex while they are married, scape from home or finally commit suicide.
Atabay's lost paradise is two things: the garden that Parviz has sold and smoked up the money, and the Urmia lake which is being dried up. Unfortunately, both of them have gone out of Atabay’s reach. Every native one walking on the dried salt of the lake that is threatening the life of millions of people around would say: “Who could believe it once we used to swim here?!” The burden of this statement is completely familiar for all of them. Both Atabay, who has lost his native paradise, and his nephew are looking for love. The thing that they chase and consider as pure love is only a mirage, though.
The story of the movie is written based on a thought originating from national identity. The monuments such as the unique minaret of Shams, historical Bazaar, Mutallib Khan’s palace beautifully depict Azerbaijani architecture, rich history and culture. The Ashiq’s music adds more to it. There is a special attention along the movie on folk games such as “Qayish qoydu” or the belt fight. It is an extremely exciting traditional game among boys in Azerbaijan.
The movie has a relatively good photography and filming. It becomes even more attractive when it is accompanied by the scenic beauties of Khoy and other parts of Azerbaijan. The special leitmotiv of the photography context is the grey and orange colors. The orange color matches well with the seemingly boring rural life style. While the bluish grey color efficiently symbolizes the death of the Urmia lake, especially, the scene in which Atabay and his close friend, Yahya are walking together on the port which is left completely useless there. At the beginning scene of the movie, while Atabay enters to the café of the village, the boys are playing their traditional game of belt fight. At the same time, as a train is passing by the village, its image is reflected on the large window pane of the café. It is obvious that the existence of the train in the movie was not so important for both the photographer and the director. If it were, the camera would focus on the train, then the playing children and the actor entering the café. Even if this scene is accidental, it is one the most conceptual ones. During World War I and II the war lords needed a strategic rail road to carry the Allies’ ammunition behind the front of war with Nazis – the Russian front. But it was only the face of their strategy. Their main goal was to provide the necessary weapons for their local puppets, especially against the Ottoman empire and Turks. They made this rail road with the money and work force of the local people to serve their strategy. Rail road is crucial infrastructure around the world. It is built to carry development and industry to the region. Regardless of passing through Azerbaijan, it has never been useful for its nation! The village depicted in this movie is an alive witness of this theory in the 21st century.
However, there is a terrible problem at the wedding scene. The folk is dancing their traditional Azerbaijani dance, called “Yalli”. The camera has only been focused on the dancers’ heads, though. On the other side, while the ashiq is singing, the cameraman is bringing the singers mouth and his teeth to close-up. This has become a major practiced problem in Iranian television industry. They intentionally remove such a beautiful Saz, ornamented with seashells, from the frame and bring in the clos-up of the poor ashiq’s teeth and nose. Could it be something rather than being afraid of the power of Saz?
The major roles’ – of Atabay, Aydın, Yahya and Simin – acting is great, especially Atabay’s anger, along with Aydın’s pure simplicity arises a familiar sympathy among Azerbaijani and other Turkic audience. The story starts with the narration of the first person and his point of view. Then it shifts to the objective point of view. It is a post-modern realistic story. The suspense starts exactly at the beginning by Atabay as he counts the numbers 21, 31, 41, 51, 61, 71, 81, and come to an indefinite ending by counting the same numbers.
The plot is developing well. However, the dialogues of the movie cannot go beyond the very informal vernacular, maybe because of its setting’s time and place dimensions. The lack of education in mother language is prominently obvious. The characters are plausible and reasonable for the plot. Although, Yahya’s character could be played more naturally if there had been a local accent coach to teach Javad Izzati some vernacular accent. In spite of his good acting, this role is not so successful regarding the context of the movie, maybe because of financial or some other problems.
The Urmia lake’s problem is the to-be-or-not-to-be for Azerbaijan. The screen writer is effectively conveying this problem through his narration. Nevertheless, the special effects at the flamingos’ night scene cannot be considered so good. After the intentional drying of the lake, the artists and literary figures of Azerbaijan have turned flamingo as the symbol of dying Urmia lake to attract the world’s attention to the catastrophic outcomes of the problem. As everywhere of (southern) Azerbaijan Atabay speaks in Farsi with his own nephew while they are by the lake with the two Farsi speaking characters, Sima and Simin. And the ones who have come as guests to another geography with another language and identity are the farsi speaking one. But these are the hosts who speak in the guests’ language. According to the context and setting of the movie there is not so much need for makeup. Only the makeup necessary to show Atabay’s injuries and when falling in the pool Aydın breaks his head look very natural.
The characters’ costumes are selected properly. Atabay’s Cadillac, his western style casual clothes, listening to western music and sometimes to Tatlıses creates an outstanding paradox with the amber rosary hanging from his neck. The character who is living such paradoxes silences the ashiq in the wedding ceremony. However, driving to Yahya’s wife’s funeral he listens to western pop music! It is not an accepted morality among the folk anywhere. But he is trying to arouse his folk’s objection to an extremely bizarre problem. Nevertheless, the people who never question the existence of some red fishes in a lake on top of a mountain are not capable of even making an appropriate objection to an antisocial behavior.
The sound track of the movie could not be considered so successful. It was possible to create a more powerful one. For example, by mixing the local music with the modern world music it could be possible to compose an unforgettable piece of music appropriate for the movie.
Atabay is trying to express the message of the movie through a bizarre scene. He intends to illustrate his friend how to change. “In order to change you have to extinguish the fire within. As long as you have not extinguished it, this fire will burn anywhere you take it.” To illustrate his advice, he takes an old tire to the top of a hill with Yahya. Then they pour gas on it, burn it and push it down the hill. It burns down the path. We hope that the audience would not misinterpret it and would not burn the mountains for the sake of their joy!
The screen writer is trying to depict the main character’s self-attitude through a very meaningful scene. Whenever he wants to contemplate their village, he uses a binocular to overlook at the village. It symbolizes the similar people’s self-attitude and their inferior look at their own society. Such people have always an inferior look at their own village, community and national identity. This attitude is forced by the pressure of the dominating culture and ethnicity. The individuals of those kind of societies will be deprived of the advantages both the suppressed and suppressor society.
We would thank the screen writer and main part of the movie, Mr. Hadi Hejazifar, its director, Ms. Niki Karimi, and its sponsor Mr. Qulamrza Bahari. We would also be honored to wish success and long life for all those lovers of our homeland.
Khoy, 12/12/2021.