Tarix : 27-11-2013, 11:37
“Bir mən vardı məndə məndən içəri.” Yunis İmrənin bu kəlamı sanki Natəvan Dəmirçioğlunun daxili dünyasının güzgüsüdür. O güzgüdə bir az qəmli, bir az cəsur, bir az narahat, bir az da kövrək Natəvanın əksi boylanır dünyamıza. Gözünü dünyaya açandan arzularını qanada çevirib elə hey uçmağa çalışdı. Bəzən fikirlərinin ağırlığı onu darta bilmədi. Bəzən isə heç gözlənilməyən ənginliklərə uçurdu. Bu qələmli dünyada nə yaratdı, nə gördü bilirik. Bir də gözünü açanda baxıb anladı ki, artıq yarıməsrlik bir zirvədədi. Günahlı, günahsız bu dünyada bir onu bilir ki, həyatını vicdanla yaşadı. Yazanda vicdanını unutmadı. Hər bir işində Allaha sığındı. Bu günü ona nəsib eləyən də Odur! Aləmlərin Xaliqi! Ona qələm verən, onu sayılıb-seçilənlərdən edən də!
Rafiq Rəhimli
Azərbaycan Respublikasının
Fəxri Mədəniyyət İşçisi
Paylaş
Bölmə: Mədəniyyət / Karusel / Slayd / Xəbər lenti