İqor Korotçenkodan maraqlı təklif

“Milli müdafiə” jurnalının baş redaktoru, tanınmış rusiyalı hərbi ekspert İqor Korotçenkonun sözlərinə görə, Ermənistana qarşı dərhal bu cavab tədbirləri görülməlidir:

1. Rusiyanın hakimiyyət dəhlizlərindən beynəlxalq erməni lobbisinin təsir agentləri təmizlənməlidir – onlar xarici siyasətlə bağlı qərarların qəbulu prosesinə dağıdıcı təsir göstərmək imkanından məhrum edilməlidir;

2. Rusiya və Ermənistan arasında ticari-iqtisadi münasibətlər dünya qiymətlərinə keçməlidir – Rusiyanın enerji daşıyıcılarının (qaz) tədarükü heç bir endirim və üstünlüklər olmadan həyata keçirilməlidir;

3. Ermənistanın kişi vətəndaşları üçün Rusiya vətəndaşlığını almaq şərti Rusiya Silahlı Qüvvələri ilə ən azı 2 il müddətinə müvafiq müqavilə bağlamaq yolu ilə “xüsusi əməliyyat zonası”nda rus bölmələrinin tərkibində döyüş əməliyyatlarında məcburi iştirak olmalıdır;

4. Rusiya ərazisində nasist əməkdaşı Qaregin Njdenin xatirəsini əbədiləşdirmək cəhdləri ilə bağlı hər hansı ictimai hərəkət Rusiya Federasiyası Cinayət Məcəlləsinin nasizmin reabilitasiyası maddəsi ilə cinayət işlərinin başlanmasına səbəb olmalıdır.

QƏRB «İRAN»DA NƏ ETMƏK İSTƏYİR?

«Hürriyyət» qəzetinin 28.02.2023-cü il sayında Ramazan Siracoğlu bu gün İran adlanan ölkədə baş verən prosseslər üçün ortaya cavabı düzgün tapılması çox önəmli olan iki mühüm sual qoyub, – «İran müxalifəti keçid hökuməti» formalaşdıra bilər?» «Və yaxud» sabiq şahzadə Reza Pəhləvi siyasi müxalifətin başçısı olmaq iqtidarındadır?»
Müəllif orada gedən prosesin ən əsas və maraqlı cəhətini ifadə edən sualı çox dəqiqliklə müəyyən edib, bu prosesin reallıqları barədə xeyli faktları oxucuya təqdim etsə də, prosesin reallıqlarını təsvir etməklə kifayətlənərək, sonda da ortaya özü qoyduğu bu suallara cavab tapmayaraq, nəticənin nə olacağını gələcəyin göstərəcəyini bildirir. Əlbəttə ki, proseslər başa çatdıqda onun təkcə nəticələri deyil, bu proseslərin başlamasına start verib, sonadək arxa planda duraraq onu yönləndirənlər, onların məqsədləri və s. məsələlərə aid, bu gün gizlində olan faktların xeyli hissəsi ortada olacaq. Lakin əsas məsələ bu gün göz qabağında məlum olan faktları təhlil edib, onun sabahkı inkişaf istiqamətini düzgün müəyyən edərək, bu ölkədə türk dövlətinin bərpa edilməsi, ən azından isə Güney Azərbaycanın, hansı siyasi rejim qurulmasından asılı olmayaraq şovinist fars faşizminin əsarətindən xilas edilməsi üçün güneyli Türk Milli Azadlıq Mübarizlərinin fəaliyyətinin hansı istiqamətdə, məzmunda və formada qurulmalı olduğunun düzgün proqnozlaşdırılmasıdır. Bu həm də, bu məsələdə birbaşa maraqlı olan ayrılıqda Türkiyə, Azərbaycan və Türkmənistanın, bütövlükdə isə Türk Dövlətləri Təşkilatının öz müttəfiqləri ilə birlikdə bu ölkənin əhalisinin 60 milyona qədərini təşkil edib, ölkə ərazisinin ən böyük hissəsinin sahibi olan türk millətinin əsarətdən xilas edilməsi üçün gedən proseslərə nə vaxt, hansı vasitələrlə təsir etməli, hətta lazım olduğu anda qətiyyətlə müdaxilə etməyə hazır olması üçün zəruridir.
Ölkədə molla rejiminə qarşı etirazların başlanmasının ilk günlərindən prosesin əsas təşkilatçısının ABŞ olduğu həm mollalara, həm də məlumatları düzgün təhlil edərək, nəticə çıxaran hər bir adama məlum idi. Molla rejiminə qarşı başlanan etirazların ilk bir neçə günü hamı bunu əhalinin molla rejiminin 44 il ərzində bütün əhaliyə qarşı törətdiyi cinayətlərin təbii nəticəsi kimi qəbul edirdi. Bu həqiqətən də 44 il ərzində əhalinin molla rejiminə qarşı yığılan nifrətinin bir anda püskürməsi idi. Lakin bu vəhşi rejimin bu prosesə ehtiyatla yanaşması prosesin arxasında rejimin qorxaraq, ehtiyat etdiyi bir gücün dayandığından soraq verirdi. Çox tezliklə hakimiyyətə türk əsilli, keçmiş prezidentliyə namizədin gələcəyi xəbərinin yayılmasından və Güney Azərbaycan türklərinin buna ciddi və müsbət reaksiya verməməsindən sonra, ingilislərin vasitəsilə qanunsuz hərbi çevriliş nəticəsində hakimiyyətə gələrək 53 il ərzində bu ölkədə yaşayan millətlərə, o cümlədən türklərə, xüsusilə Güney Azərbaycan türklərinə qarşı vəhşi kütləvi cinayətlər törətmiş mehtərbaşı Rzanın nəvəsi, Məhəmməd Rzanın, oğlu, ABŞ-da yaşayaraq cinayətkar babasının təkcə adını deyil, ata-babasından fars şovinizmini, türkə düşmənçiliyini genetik olaraq daşıyan Rza Pəhləvinin hakimiyyətə ən real namizəd olaraq mətbuatda yayımlanması, bu proseslərin kimlərin idarə etməsi və hansı məqsədləri təqib etmələrini ortaya qoydu. Son 97 il ərzində beynəlxalq milli və insan hüquqlarının ən iyrənc üsullarla, vəhşicəsinə tapdalayan şahlıq və molla rejiminin yetkililərinə nəinki təpki göstərmək, hətta onları məzəmmət etmək, irad tutmağı ağlına belə gətirməyən, Avropa və ABŞ tərəfindən idarə olunan beynəlxalq təşkilatlar birdən-birə bu ölkədə insan hüquqlarının pozulduğunu dilə gətirməyə başladılar. Məsələ isə çox sadədir.
1925-78-ci illər arasında şovinist fars faşizminin tipik nümayəndələri olan ata-bala Rza Mehtərbaşı və Məhəmmədrza Pəhləvilərin və onların türk millətinə, həm də Rus imperiyasına qarşı mübarizədə öz ağaları olan ingilislərin ölkədə törətdikləri saysız hesabsız cinayətlərindən cana doymuş xalqın onlara olan nifrətindən istifadə edərək bu ölkəni ingilislərin nəzarətindən çıxarıb, mollaları hakimiyyətə gətirməklə öz nəzarəti, himayəsi altına alan Rusiyanın, SSRİ-nin dağılmasından düzgün nəticə çıxararaq mütərəqqi iqtisadi-ictimai quruluş qurub sürətlə inkişaf etmək əvəzinə, Rusiyanı bütün istiqamətlərdə tənəzzülə sürükləyən yol tutmaqla son dərəcə zəiflədilməsindən sonra belə, zorla SSRİ-ni bərpa etmək iddiasına düşüb, Ukraynaya hücum etdikdən sonra Rusiyanın məğlubiyyətinin qaçılmaz olduğu məlum olduqdan sonra ingilislər orta şərqdə onların iqtisadi, siyasi maraqlarına ciddi təhlükə olan şovinist fars molla faşizmini aradan götürməklə bərabər, bu coğrafiyada Rusiyanın da mövqelərini çox ciddi zəiflətməyi hədəfləyirlər. Avropa birliyi ölkələrini, Rusiyanı, Çini, nə də İngilislərə – ABŞ cütlüyünü bu ölkədə on bir millətin milli, fərdi hüquqlarının vəhşicəsinə pozulması deyil, ilk növbədə öz iqtisadi, siyasi maraqlarının təmin edilməsi, o cümlədən türk millətinin birləşib bütövləşərək güclənməsinin qarşısının alınması düşündürür. Məhz bu məqsədlərinin reallaşdırılması üçün ABŞ-da bəsləyib, yetişdirdikləri Rza Pəhləvini molla rejiminin zülmündən cana doyan müxtəlif millətlərin nümayəndələrinin, xüsusilə bu ölkənin əsil sahibləri olan türklərin stresdən çıxmamış, isti-isti boğazına ilan kimi sarımaq istəyirlər. Məhz bu məqsədlə ata-babasından da hiyləgər, şovinist fars faşisti olan bala Pəhləvini onun ata-babasının 53 il ərzində törətdikləri geniş miqyaslı dəhşətli cinayətlərini gündəmə gətirə biləcək, onun özünün şovinist fars faşisti olduğunu aşkarlayacaq sualların verilməsindən belə qoruyaraq, onu cəmiyyətə demokrat çulunda sırımağa çalışırlar.
Rza Pəhləvinin molla rejiminə qarşı olan müxtəlif yönlü müxalifət qüvvələrini vahid cəbhədə birləşdirə, ölkədə postmolla rejimi dövrü üçün «keçid hökuməti» formalaşdıra biləcək fiqur kimi ictimaiyyətə sırımaq cəhdləri Qərbin bütün hallarda bu gün İran adlanan ölkədə çulunun rəngini dəyişmiş şovinist fars faşizmini hakimiyyətdə saxlamaqda iddialı olduğunu sübut edir. «Keçid hökuməti» məsələsinə gəldikdə isə molla rejiminin heç bir halda hakimiyyət başında qala bilməyəcəyi, həm molla rejimi yetkililərinə, həm də başqalarına məlum olduğundan. Tehran rejiminin mənbələrindən, özlərinə toxunulmazlıq təminatı almaq üçün mollaların nümayəndələrinin ABŞ, Britaniya, Fransa və Rusiyanın məxfi nümayəndələri ilə gizli danışıqlar apardıqları barədə qeyri-rəsmi məlumatlar gəlməkdədir. Rza Pəhləvinin liderliyi ilə «koalisiyalı keçid hökuməti» adı ilə ingilislərin planına uyğun «demokratik Pəhləvi rejiminin» qurulmasına liberal münasibət bəsləyən qüvvələrdən ibarət komanda formalaşdırmaqla molla rejimini əvəzləmək, bu baş tutmadığı halda ABŞ-ın İraqa müdaxiləsini burada təkrar edərək bu «müvəqqəti hökuməti» uzun müddətə bu ölkə əhalisinin, xüsusilə türklərin boğazına dar ağacının kəndiri kimi keçirməyi hədəfləyən ingilislərin, ABŞ-Britaniya cütlüyünün ortaya atdığı təklifdir.
Ramazan Siracoğlunun sadaladığı, xaricdə yaşayan və Rza Pəhləvinin hakimiyyətə gətirilməsinə ən müxtəlif mövqe sərgiləyən ayrı-ayrı insanlara gəldikdə, bu kontingentdə müxtəlif millətə, savada, milli şüura və s. malik olan insanların mövcudluğu təbii haldır. Birincisi, bu adamlar hansısa siyasi qüvvəni təmsil edən adamlar deyil. İkincisi isə, 98 il ərzində öz dilindən, mədəniyyətindən zorla məhrum edilib, beyinlərinə ancaq şovinist fars nağılları yeridilməklə formalaşdırılan, öz şəxsi və milli hüquqlarını hansı üsul idarə şəraitində əldə edib, qoruya biləcəyini bilməyib, son 44 il ərzində davam edən molla rejiminin ancaq dəhşətlərindən yaxa qurtarmaq haqqında düşünən insanların mütləq əksəriyyəti gələcək rejimin onlara nə gətirəcəyi barədə deyil, nəyin bahasına olursa-olsun, ancaq mövcud rejimin pəncəsindən qurtarmağa çalışırlar.
Milli hüquqlarının təmin edilməsi haqqında düşünən siyasi qüvvələrin təmsilçiləri olan türk, kürd, bəluc, ərəb milli azadlıq hərəkatlarının nümayəndələrinin heç biri Münhen konfransına dəvət edilməyib Rza Pəhləvinin ümumi «müxalifət lideri» simasında dəvət edilməsi, konfransda İran adlanan coğrafiyada yaşayan 11 millətin milli və şəxsi hüquqlarının qorunması yox, molla rejiminin əvəzlənməsinin müzakirə mövzusu olması, Qərbin bu ölkədə öz nüfuz dairəsində olub, qərbin maraqlarına loyal münasibət bəsləyən Rza Pəhləvi kimi şovinist fars faşistini hakimiyyətə gətirmək məqsədini sübut edir. Anası farslaşmış türk olan Rza Pəhləvinin, Siracoğlunun dediyi kimi «sümüklərinin iliklərinə qədər paniranis olması» da çox mətləblərdən xəbər verir. Bu gün İran deyilən 11 (on bir) millətin yaşadığı ölkədə milli torpağı olmayıb, öz milli ərazilərində yaşayan 60 milyona yaxın türkü, xeyli sayda ərəbi, bəlucu və s. millətləri öz əsarəti altında saxlayan fars şovinizminin «paniranizmi», bu ölkənin aborigenləri olan millətləri 10-12 milyon farsın əsarətində saxlanılması deməkdir. Belə ki, İran sözü ərazi, dövlət, millət adı olmayıb, Hind-Avropa dil qrupundan biri olan «fars dili qrupuna» verilən şərti addır. Rza Pəhləvi məhz buna görə, öz müsahibələrində bu ölkədə yaşayan millətlərin milli hüquqlarının təmin edilməsi və vətəndaş hüquqlarının hansı iqtisadi-ictimai quruluşa aid mexanizmlər vasitəsilə qorunacağı barədə susur. Məhz bu susqunluq onun ölkədə yaratmaq istədiyi və bu gün «demokratiya» şuarı altında onun və ağalarının gizlətməyə çalışdığı şovinist fars faşizmi qurmaq iddiasını büruzə verir. Onun İtaliya televiziyasına verdiyi müsahibəsində «İranın təcili olaraq Rusiyadan uzaqlaşmasının, İsrail ilə münasibətlərinin normalaşmasına nail olmasının, nüvə proqramından birdəfəlik əl çəkməsinin və qonşu dövlətlərlə dinc yanaşı yaşamaq prinsipinə riayət etməsinin son dərəcə vacib olduğunu», bildirməsi, Qərbin tələbləri ilə yüz faiz üst-üstə düşməklə, onun kimin namizədi olduğunu sübut edir. Elə Kavə Şahruzun, «bu mübarizəni Reza Pəhləvisiz də aparmaq imkansızdır», sözlərinin də tərcüməsi, bu mübarizəni Qərbin, ilk növbədə ABŞ-ın dəstəyi olmadan aparmağın imkansız olması deməkdir.
Rza Pəhləvinin Avropa dövlətlərinə İranın beynəlxalq banklarda dondurulmuş hesabının hazırkı müxalifətə (əslində isə şəxsən özünün ixtiyarına – Ş.Q.) və İran xalqının istifadəsinə verilməsi kimi populist, mücərrəd, şüar məzmunlu müraciətinin isə, ağalarının Azərbaycana təklifi ilə eyni məzmunu olub bir neçə sual yaradır. Avropalılar Bavariyalılara, Basklara, Kataloniyalılara, İrlandiyalılara onların öz milli torpaqlarında öz müqəddəratını təyin etmək hüququ tanımadıqları və heç vaxt, heç bir halda tanımaq istəmədikləri halda başqa ölkələrdən daşıyıb Qarabağa gətirdikləri bir ovuc terrorçu erməniyə «öz müqəddəratını təyin etmək» hüququnun tanımasını tələb etməsi, Rza Pəhləvinin təklifi ilə eyni olması da onun başının kimin noxtasında olduğunu dəqiq sərgiləyir.
Birincisi, son bu 44 il ərzində babasının və atasının “İranı” və xalqı talayıb ABŞ və Avropadakı banklara yığdığı yüzlərlə milyardların İran xalqının istifadəsinə verilməsini niyə heç vaxt, hətta bu gün də təklif və tələb etməyib və etmir də? Xoyda zəlzələdən zərər çəkən əhaliyə “İranın” dövlət yetkililərinin heç bir kömək göstərməməsi, Azərbaycan Respublikası və Türkiyənin Xoydakı zəlzələdən zərər çəkənlərə yardım etmək təklifindən imtina etməsini dilə gətirməməsi belə bir yana, xalqdan, o cümlədən Xoy şəhəri sakinlərindən, ata-babasının talan edib, bu gün onun özünün gen-bol istifadə etdiyi milyardların heç olmasa kiçik bir hissəsini NİYƏ Xoy əhalisinin istifadəsinə vermir?
Qısası “İranda” türk dövləti bərpa edilməsə, hansı əsillinin hakimiyyətə gətirilməsindən asılı olmayaraq, türk millətinin milli və şəxsi hüquqlarının təmin edilməsi imkansızdır. Buna görə də öz milli torpaqlarında müstəqil milli dövlətini qurmaq istəyən bütün millətlər hər hansı bir paniranizm, demokratiya şüarlarına inanıb, sonda əsarətdə qalmasını istəmirsə, fars hakimiyyətinə qarşı birləşərək təşkilatlanıb, ümumi düşmənə və onların havadarlarına qarşı qəti mübarizə aparmalıdır.

Şapur Qasimi
05.03.2023
+99455 522-36-15
"Bütöv Azərbaycan" qəzeti
10 mart2023

ABŞ-da mühakimə edilən erməni terrorçuları dövlətin himayəsində.

Erməni terrorçusu Yanıkyanın Ermənistan dövləti tərəfindən himayə edilərək ordu qəbristanlığında dəfn edilməsinə etiraz edən şəhid diplomat Bahadır Demirin həyat yoldaşı Sina Baydurun 2 il sonra ABŞ prezidentlərinin 24 apreldə gerçəkləşən ən-ənəvi müraciətlərində adıçəkilən ölkənin dövlət başçısının soyqırım ifadəsini işlətməsi keçmiş səfirin etirazına səbəb olmuşdur.
Bundan sonra şəhid diplomat Bahadır Demirin həyat yoldaşı Sina Baydur (Demir) "Soyqırım “ ifadəsini işlədən ABŞ Prezidentinə açıq məktubla müraciət etdi. Sina Baydurun şəxsi həyatı ilə bağlı söylədiyi Bahadır və mən yeni evlənmişdik. O, 30 yaşında mən isə 26 yaşındaydım. Bir səhər onu yola saldım və sonra morqda soyuq paslanmayan polad bir masanın üzərində güllə dolu cəsədi ilə qarşılaşdım- bu fikirləri həyacansız oxumaq mümkün deyil.
Səməd Vəkilov,
Hüquqşünas

Hörmətli Co Bayden!
Mən Türkiyə Cümhuriyyəti Los Angeles Başkonsulun müavini vəzifəsini daşımış Bahadır Dəmirin dul qalmış həyat yoldaşıyam. Həyat yoldaşım 27 yanvar 1973-cü ildə Santa Barbarada erməni əsilli Amerikalı Qurgen Yanıkyan tərəfindən öldürüldü. Bahadır Dəmir və Başkonsul Mehmet Baydar hər ikisi bu sui-qəsdin qurbanı oldular. Bunlar, 1982-ci ildə Los Angeles Başkonsulu Kemal Arıkan və Boston Fəxri Başkonsulu Orhan Gündüzün də aralarında olduğu Amerikan torpaqlarında ermənilər tərəfindən öldürülən dörd Türk diplomatından ilkisidir.
Bahadır və mən yeni evlənmişdik. O, 30 yaşında mən isə 26 yaşındaydım. Bir səhər onu yola saldım və sonra morqda soyuq paslanmayan polad bir masanın üzərində güllə dolu cəsədi ilə qarşılaşdım.
Kaliforniya Əyaləti Santa Barbara Yüksək Maəhkəməsi , Q.Yanikianı ömürlük azadlıqdan məhrum etdi. Ancaq daha sonra 1984-cü ildə , eyni zamanda etnik bir erməni olan keçmiş Kaliforniya Valisi George Deukmejian, Q.Yanikianı serbəst buraxdı. Yaralanmaya yönəlik haqarət təqib edildi və Yanikyanın nəşi Ermenistana göndərildi və orada onu bir dövlət qəhrəmanı kimi dəfn edildi. Amerikan topraqlarında erməni terroru qurbanlarına yönəlik digər həqarətlər davam etdi. Bu il Los Angeles Əyalet hakiminin şərti azadlığa buraxılma qərarı verməsinin ardından Başkonsul Kemal Arıkana sui-qəsd etmiş Hampig Sassounian, vali Gavin Newsomun qərarına etiraz etməməyi ilə nəticələndi. Bundan sonra ABŞ höküməti onu federal cinayət suçlamasıyla yargılamamayı seçmiş gibi görünüyor. Böylece bir Türk diplomatı öldüren bir başka Ermeni terörist daha serbest kalır.
Sonra 24 aprel açıqlamanız gəldi, Hörmətli Prezident, Soyqırım cinayətinin işlənildiyini elan edərək tarixin ziddiyyətlərini və eyni zamanda münaqişlərdə öldürülən Osmanlı müsəlmanlarının həyatını tamamən görməzdən gələrək hadisəni belə səciyələndirməyinizlə daha çox insanın qəlbini qırdınız.
İstanbul Amerikan Kız Kolleci məzunuyam və uzun illər ABŞ-da işləmkdən zövq aldım. Ancaq ifadəniz Amerikan tərsi haqqında öyrəndiyim hər şeylə ziddiyət təşkil edirdi ədalət mühakiməsi hər kəs üçün hüquq bərabərliyinin təminatı olmalıdır.
Ofisinizin həqiqətə söykənən bir açıqlama verməsi üçün əsla çox gec deyildir. Lütfən ABŞ Yerevandakı Erməni İnqilab Federasiyası arxivlərinə xalqın çıxış imkanlarını təşviq edin. "Lütfən mühakimə zamanı Türk və Erməni olmaqla hər iki topluma da ədalətlə davranın. Bu, dostca yanaşmanın təməl prinsipidir. Bahadır, Yanikyanın gülələri ilə öldürülməmiş olsaydı müdafiə ediləcəyi bir şey var idisə o həqiqət ola bilərdi”

Hörmətlə: Mələk Sina Baydur,
4 may 2021-ci il

ARTIQ «TƏRTƏR-2»-YƏ START VERİLİB

Ölkədə 1988-ci ilin noyabrında başlayıb, 1991-ci ildə SSRİ-nin çökməsi ilə nəticələnən hadisələr yaşlı nəslin çoxlarının yadındadır. O zaman bir tərəfdən imperiyanın dağılmasının nəticəsi olaraq bütün milli respublikalarda imperiya sahiblərinin zorla Moskvaya tabe edilərək, əvvəlcədən düşünülmüş şəkildə iqtisadi strukturlarını da hörümçək toru kimi toxumaqla Rusiyadan asılı vəziyyətə saldığından, Azərbaycanın iqtisadi sistemi də onun fəaliyyətini təmin edən mənbələrlə qarşılıqlı əlaqələrinin kəsilməsi səbəbindən iflicləşib məhvə məhkum oldu. Bu amil təkcə sadə vətəndaşlar deyil, ölkənin ziyalı, məmur təbəqəsinin ən azı, adi məişət səviyyəsində mövcudluğunu da real təhlükə qarşısında qoymaqla bərabər, həm kütlə, həm də ölkənin hüquqi, inzibati və s. sistemlərində müdhiş bir xaos və anarxiya mühiti yaratdı. Ölkənin bu vəziyyətindən sui-istifadə edərək hakimiyyəti ələ keçirmək istəyən müxtəlif, başqa yeni yaranmış milli respublikaları, o cümlədən də xüsusilə Azərbaycanı imperiyanın əsarətində, heç olmasa öz orbitində saxlamağa çalışan Rusiyanın dəstəklədiyi qüvvələrin arasında gedən sərt, kəskin mübarizə ilə yanaşı Rusiya-Ermənistan-İran triosunun birbaşa iştirakından əlavə Avropa və ABŞ-ın Azərbaycana tətbiq etdiyi 907-ci düzəliş qəbilindən olan təpkiləri şəraitində ölkə əhalisinin əmək qabiliyyətinə malik olan əhalisinin 70-80 faizi, iş tapıb, pul qazanaraq özlərinin, həm də Azərbaycanda qalan yaxınlarının mövcudluğunu təmin etmək məqsədilə Rusiyaya üz tutdular. O zaman Rusiyada hakimiyyət başında olan Yeltsinin və onun ətrafının şəxsən H.Əliyevə qarşı son dərəcə mənfi məxsi münasibəti, eləcə də Rusiyada 150 ildən bəri Rusiyanın bütün hakimiyyət və s. strukturlarına hoparaq vahid sistemdə birləşmiş ermənilərin ruslarla birgə Azərbaycanlılara qarşı apardıqları təbliğatla bərabər, polisin, OMON-un türk respublikalarından gələnlərə, xüsusilə Azərbaycanlılara qarşı tez-tez həyata keçirdikləri cəza tədbirləri şəraitində, qarlı-şaxtalı Rusiya iqlimində yaşamaq üçün heç bir şəraiti olmayan yerlərdə qalmaqla, bazarlarda meyvə, paltar satan, hətta küçələri süpürən azərbaycanlı, vaxtilə Azərbaycanda elmi fəaliyyətlə məşğul olan alimlərə, müxtəlif orta səviyyəli vəzifələrdə çalışmış məmurlara rast gəlmək adi hala çevrilmişdi. Çox zaman insanın ağlına belə gətirə bilməyəcəyi əzablara sinə gərib, o dövrdən bəri, bu günədək orada iqtisadi və s. sahələrdə yerləşə bilmiş Azərbaycan vətəndaşlarının sayı iki milyon nəfər civarındadır. Bu insanların hamısı Rusiyada işləyib yaşaya bilmələri üçün müxtəlif yollarla həm də Rusiya vətəndaşlığı ala bilmişlər. Ukraynanı bir neçə gün ərzində işğal və ram edərək, əsarətə alacağını düşünərək, 2022-ci ilin, fevral ayının 24-də Ukraynaya qarşı işğalçı müharibəyə başlayan Rusiya bu ölkənin rəhbərliyi ilə müxtəlif millətlərdən ibarət Ukrayna vətəndaşlarının monolit birliyi və həmrəyliyinə əsaslanan işğalçılara qarşı qəhrəmanlığı, inadlı müqaviməti nəticəsində ciddi uğursuzluqlara düçar olaraq çoxlu hərbi texnika və peşəkar canlı hərbi qüvvə itirdikdən, eləcə də bütün dünya ölkələri və dünya ictimaiyyəti tərəfindən müxtəlif xarakterli, Ukraynaya hərbi, humanitar yardım, ictimai rəy təpkiləri, habelə Rusiyaya qarşı çoxsaylı sanksiyaların tətbiqi ilə üzləşdikdən sonra ölkə daxilində özünün etnik dayağı olan rusları özünə qarşı çevirməmək məqsədi ilə öz döyüşkənliyi ilə seçilən türk xalqları olan buryatları və s. ilə birlikdə çeçenləri də hərbi səfərbərliyə cəlb etdi. Müasir hərbi hazırlığa malik olmayıb ön cəbhəyə göndərilən və məhv edilən rusiya hərbiçilərinin sayı yüz minə çatdıqda is dövlətdən narazılığı artıq partlayış həddində qərarlaşan Rusiya ictimaiyyətinin qəzəbini bir qədər neytrallaşdırmaq məqsədilə Rusiya hökuməti ölkədə fəaliyyət göstərib, Rusiya vətəndaşlığı olmayan əmək miqrantlarını belə müxtəlif məcburi və maraqlandırma yolları vasitəsilə Ukrayna cəbhəsinə real ölümə göndərməkdədir. Təbii ki, Rusiyanın işğalçı müharibədə qalib gələcəyi halda, Rusiyanın növbəti işğal obyektinin onların öz doğma vətəninin olacağını bilən bu insanların mütləq əksəriyyəti Rusiyanın bu imperialist iddialarının qurbanı olmamaq üçün öz vətənlərinə qayıdırlar. Bu kontingentin Rusiyadan çıxa bilməməsi üçün Rusiya özünün həm yerüstü, həm də hava sərhədlərində imkanı olan bütün maneə və qadağaları qoyub. Ara-sıra bu maneə və qadağalardan yayına bilənlər öz vətənlərinə qayıdıb ailələrinə qovuşur. Onların bir hissəsi də doğma Azərbaycana qayıdıb gələn Azərbaycan vətəndaşlarıdır. Bir müddət öncə millət vəkillərinin bəziləri, səhv etmirəmsə Fazil Mustafa, Razi Nurullayev və s. də haqlı olaraq Rusiyada yaşayan soydaşlarımıza Ukrayna ilə müharibəyə getməyib, vətənə qayıtmaları barədə çağırışlar da səsləndirmişlər. Məzmun və mahiyyət etibarilə bu müraciətlər obyektiv və ədalətli idi. Oxucunun məsələnin mahiyyətini dəqiq və obyektiv dərk edə bilməsi üçün onun bir neçə cəhətini qeyd edək.
Birincisi, bu günə Rusiya və Ukraynada yaşayan soydaşlarımızın birlikdə ümumi sayı 3 (üç) milyon civarındadır. Onların 1 (bir) milyona yaxını sağlam, aktiv əmək qabiliyytli, birinci və ikinci Qarabağ döyüşləri iştirakçıları da daxil olmaqla, hərbi xidmətdə olub, hərbi xidmət hazırlığı olan 50 yaşına qədər Azərbaycan vətəndaşlığı ləğv edilməmiş, lakin əsasən şəxsiyyət vəsiqələrinin, xarici pasportlarının etibarlılıq vaxtı keçmiş kişilərdir. Bunu da qeyd edim ki, onların əksəriyyəti, hətta işləməsələr belə ailələrini dolandıra biləcək, ölkədə müxtəlif iş qurmağa bacarığı və vəsaiti olan insanlardır. Yəni, onlar dövlətə yük olub, dövlətdən ev, maddi təminat, uşaq pulu və s. istəyəcək kontingent də deyil. Bir əhəmiyyətli detal da budur ki, müharibəyə getməkdən yayınıb Rusiyadan, Ukraynadan Avropaya, Türkiyəyə, hətta Azərbaycanın özünə mühacirət edib, əslən Rusiyalı, Ukraynalı vətəndaşları bütün dövlətlər qəbul edib, sığınacaq və maddi yardım da verdiyi halda, Azərbaycanda əslən Azərbaycanlı olub, Azərbaycan vətəndaşlığı ləğv edilməyib, şəxsiyyət vəsiqəsinin və ya xarici pasportunun etibarlılıq müddəti keçmiş vətəndaşlarımızın bu sənədlərinin yenisi ilə əvəzlənməsinə, Azərbaycan Konstitusiyası və ondan irəli gələn bütün qanunların ziddinə olaraq, Daxili İşlər Naziri tərəfindən «MÜHARİBƏ QURTARANA QƏDƏR», yəni, Rusiya-Ukrayna müharibəsinin sonunadək, şifahi olaraq QADAĞA QOYULUB. Bu isə mahiyyəti etibarilə ölkənin genefonduna, eləcə də ölkənin hərbi hazırlığa malik, canlı hərbi potensialının iki yad ölkənin iddiası, mənafeyi, qələbəsi naminə, «TƏRTƏR-1» qətliamından yüzlərlə dəfə genişmiqyaslı QƏTLİAMA MƏHKUM EDİLMƏSİDİR. «TƏRTƏR-1» qətliamında həlak olanların ailə üzvlərinin, insanlıq anlayışına sığmayan vəhşi işgəncələrə məruz qalaraq, ömürlük fiziki və mənəvi cəhətdən şikəst olanların özlərinin və yaxınlarının, həyatının bir hissəsini qanunsuz, ədalətsiz olaraq zindanda keçirənlərin dövlətçiliyimizə qarşı yaranmış nifrətini neytrallaşdırıb xoş, isti münasibətini, məhəbbətini bərpa etmək mümkün olmadığı kimi, «TƏRTƏR-2»-nin də baş verəcək daha dərin və genişmiqyaslı fəsadlı nəticələrinin də aradan götürülməsi mümkün olmayacaq. Bu gün «TƏRTƏR-1»-in dəhşətlərini, ictimai maraqlarımızı özlərinin şəxsi mənafe, maraqlarından, həyatlarının təhlükəsizliyindən üstün tutub, əyninə «kəfən» geyib, ölümdən, zindandan qorxmayaraq ictimailəşdirərək, bu cinayətlərin rəsmən araşdırılmasını reallaşdıran millətsevərlərimiz müəyyən dərəcədə buna nail olsalar da, bir neçə xırda «kilkə» həbs edilib, cinayətin əsas təşkilatçıları olan «akulalar»hələ də azadlıqda hətta vəzifələrin də asudə zəngin həyat sürməkdədirlər.
Bu gün cəmiyyətimiz ölkənin genefondu və hərbi hazırlıqlı, canlı hərbi potensialımızın məhvinə yönəldilmiş bu cinayətkar qərarın həyata keçirilməsinə susaraq onun ləğv edilməsinə nail olmasa, sabah daha böyük və dəhşətli fəlakətlərlə üzləşməyimiz obyektiv reallığa çevrilərək qaçılmaz olacaq. «TƏRTƏR-2» fəlakəti isə, məhz «TƏRTƏR-1» fəlakəti ilə eyni mənbədən, eyni səviyyədə, eyni xəttlə cəmiyyətimizin üstünə şığımaqdadır. Yəni, fəlakət üstümüzə eyni dalğa, eyni koordinatlarla gəldiyi kimi, bir müddətdən sonra, millət çarəsiz durumda, bu cinayətlərin təşkilatçıları, rəhbərləri də «TƏRTƏR-1»-in «akulaları» kimi azad və firavan həyat sürməkdə olacaqlar. 30 ilə yaxındır ki, ölkədə qəribə, heç bir sağlam məntiqə yaramayan bir hal yaranıb. Erməniyə güllə atan igidlərimiz müxtəlif şər, böhtan, əsassız, məntiqsiz müstəntiq, məhkəmə qərarları ilə zindanlara atılaraq çürüdülür, yaralı qazilərimiz övladlarına quru çörək, yaralarını sağaltmağa dərman almaq üçün pul tapmadığından intihar edir. Dövlət büdcəsini milyardlarla dollar məbləğində talayanları tamamilə cəzasız qalaraq asudə firavan həyat sürür, sıravi icraçılar simvolik cəza alaraq, tezliklə əvf olunur. Taladıqları milyardların bir hissəsi özlərinə qaytarılır. 30 il daim bizə qarşı hərbi cinayətlər törətməklə məşğul olan, yurdlarımızı viran qoyan ermənilərə Azərbaycan vətəndaşlığı, şəxsiyyət vəsiqəsi, xarici pasportunu bizdən qəbul etmələri üçün yalvarır, bizə qarşı heç bir cinayət törətməmiş, bizə xəyanət etməmiş, qanları qanımızdan, canları canımızdan olan Azərbaycan vətəndaşlarımıza qanunla, həm də halallıqla onlara məxsus olan etibar müddəti keçmiş sənədlərini dəyişməkdən imtina edirik. Onları labüd məhvə məhkum edərək, cəmiyyətimizi, dövlətçiliyimizi diz çökdürürük.
Biz hara gedirik, daha doğrusu, BİZİ HARA SÜRÜYÜRLƏR? CƏNABLAR! Ortaya çox maraqlı bir sual çıxır. Daxili İşlər Nazirinə belə bir göstəriş vermək hüququ və imkanı olan, Moskvanın və ermənilərin Azərbaycandakı «5-ci kolonunun» rəhbəri Ramiz Mehdiyev və Əli Həsənov və s. kimi, onun avtaba daşıyanları artıq neytrallaşdırılıb. Görəsən, nazirə belə bir müdhiş göstəriş verməyi hansı kolonun, hansı rəhbəri ƏMR edib?
Şapur Qasimi
14.01.2023
+99455 522-36-15

NİYƏ DİNİ SİYASƏTƏ ÇEVİRİB, NƏTİCƏSİ İLƏ MÜBARİZƏ APARIRIQ?

İnsan yaranışdan bəri təbiət və cəmiyyətin necə yarandığını dərk etmək üçün daim düşünməkdədir. İbtidai insanların oda, suya, günəşə, hətta heyvanlara və sairəyə sadə inanclar və onlara ibadət formaları yaranmış, daha sonra şüur və düşüncə dairəsi bir qədər inkişaf edərək daha geniş və sistemli fəlsəfi düşüncə formaları olan dinlər yaranmışdır.
İnancların yarandığı dövrlərdə kiçik insan qrupları qəbilə, tayfa halında əsasən təcrid olunmuş halda yaşadığından bir qayda olaraq hər bir inanc bir qəbilə, bir tayfa sərhəddində çərçivələnərək onların həyat tərzinə, təbii şəraitinə uyğun olan adət-ənənələrində öz əksini tapmışdır. Lakin bu inanclar heç kəsin boynuna başqaları qarşısında kimlərəsə tabe olmaq öhdəliyi qoymamışdır. Belə ki, ibtidai-icma quruluşundakı həyat tərzi, insanların bir-birilə münasibətlərinin məzmun və mahiyyəti bunu tələb etmirdi. Qarşılıqlı münasibətlərdə belə bir tələbata ehtiyac yox idi. F.Enqels yazır ki, – “Bütün kəşflər zərurətdən yaranır”. Yəni, insanların həyatına, inkişafına mane olan maneələri dəf etmək, aşmaq üçün, bu maneələrin yaranma səbəbini, onu aradan qaldırmağın üsul və vasitələrini tapmağı düşünməyə məcbur olan insan zehni, düşüncəsi, şüuru, sonda bu üsul və vasitələri tapmağa nail olur. Elə dinlər də inanclar kimi, insanların onları əhatə edən aləmi və orada baş verən prosesləri dərk etmək mərhələsində, əvvəlki dövrlərlə müqayisədə ətraf mühit haqqında nisbətən geniş məlumatlı və daha geniş diapazonda düşünmək qabiliyyəti çərçivəsində yaranmışdır.
Dinin yarandığı tarixin iqtisadi-ictimai mühitinə nəzər saldıqda görürük ki, yaranan ilk dinlər fərdi quldarlıq dövrünə təsadüf edir. Dinlərin yaranması tarixinin ardıcıllığı ilə onların məzmununu müqayisə etğdikdə isə ilk dinlərin məzmunundan başlayaraq insanın “hər şeyə qadir Allah” obrazına tabe olması tələbindən başlayaraq, sonrakı dinlərdə bütün insanların birmənalı olaraq “Allahın qulu” olduğu ehkamı və onların hamısının “Allahın” yer üzünə göndərdiyi, lakin insan olaraq başqa insanlardan heç bir fövqəladə fərqi olmayan “xüsusi nümayəndəsinə” tabe olması tələbi əsasında qurulan düşüncə sistemləri olduğu aşkar olur. Bu bir də onunla sübut olunur ki, hər bir din sistemində istifadə edilən anlayışlar məhz həmin dinin yaranması dövründə mövcud olan real həyat şəraiti, maddi, mənəvi, əxlaq normalarını əks və ifa etdirir.
Dinin inkişafı isə quldarlıq iqtisadi-ictimai quruluşuna malik dövlət mexanizmlərinin yaranması dövründə baş verir. Belə ki, cəmiyyət daxilində quldar-qul münasibətlərinin, qul sahiblərinin bir-birinin arasındakı münasibətlərin, eləcə də qul əməyi üzərində qurulan o dövr üçün iri təsərrüfat sayıla bilib, müəyyən millətlərin yaşadığı yaşayış məskənləri üçün həyati əhəmiyyət kəsb etdiyindən, onları başqa millətlərə məxsus olan mütəşəkkil güc dəstələrinin təcavüzündən qorunması zərurəti, cəmiyyətdə dövlət mexanizminin yaranmasını labüd etmişdir. Quldar-qul münasibətlərinin mövcudluğunun qorunması zərurətindən yaranan quldarlıq dövlətlərində quldar-qul münasibətlərinin cəmiyyətdə hakim münasibət forması olduğundan, bu dövlətlərin inzibati idarəetmə qanunlarının da məzmun, mahiyyət və formalarında əks olması təbii hal idi. Belə ki, bu inzibati idarəetmə qanunları cəmiyyətdə iqtisadi-ictimai münasibətləri məhz quldar-qul mahiyyətində reallaşdırmağa hesablanmışdı və reallaşdırırdı da.
İstisna edilmədən bütün dinlərin insanı “Allahın yaratdığı”, insanların “Allahın qulu olduğunu” və guya “Allahın yerə göndərdiyi elçisi, nümayəndəsi (rəsulu)” vasitəsilə insanlar üçün təyin etdiyi qaydalarda ona və onun nümayəndəsinə qeyd-şərtsiz tabe və müti olmağı təmin etdiyindən göründyü kimi, dinlər məhz fərdi quldarlığın yarandığı ilk dövrlərdə məhz qulların onlar üçün “Allah” statusunda olan sahiblərinə qeyd-şərtsiz tabe və müti olmasını təlqin edən fəlsəfi düşüncə olaraq yaranmışdır. Bu cəmiyyətlərdə dinin geniş yayılması qul sahiblərinin mənafeyini tam olaraq ifadə etdiyindən, hər yerdə dinlərin təşkilatçıları, onun tədrisi, təbliğatı ilə peşəkar olaraq məşğul olanlara hakim təbəqələr tərəfindən zəruri maddi şərait yaradılmış, eləcə də cəmiyyətdə onlar nüfuzunu qoruyan statusla təmin edilmişlər. Dinlərin sürətlə yayılmasının başlıca səbəblərindən biri də dinlərin təqlidçilik yolu ilə, uydurulmuş ehkamlara kor-koranə inanmaq şərti idi. Quldarlıq və feodalizm dövründə insanların mütləq çoxluğunun şüur səviyyəsinin çox aşağı, düşüncə dairəsinin çox dar olması, üstəlik dinə qarşı hər hansı kiçik etirazın belə tonqalda diri-diri yandırılmaq, digər dəhşətli işgəncələrlə öldürülməyə səbəb olması, daxilən inanmayanları belə zahirən “dindar” olmağa, dini qaydalara əməl etməyə məcbur edirdi.
Quldarlıq dövlətlərində din hakim təbəqələrə qulların və aşağı təbəqəyə mənsub olanların itaətdə saxlanılması üçün ideoloji vasitə idi. Şərqin quldarlıq ölkələrində kahinlər aristokratiyası böyük rol oynayırdı. Məbədlərə məxsus olan iri təsərrüatlarda ancaq qul əməyindən istifadə edilirdi. Əlbəttə ki, bu prosseslərə nəzarətçilər rəhbərlik edir və qulların işinə nəzarəti də onlar edirdilər. Feodalizm quruluşu yaranıb, qulların özünün inzibati cəhətdən felən azad olması, təhkimli statusu alan insanları itaət altında saxlamaq zərurəti kəskinləşdiyindən dinin cəmiyyətdəki statusunun daha yüksək səviyyəyə qaldırılmasını labüd etdi. Məhz bu səbəbdən feodal dövlətlərində artıq təşkilatlanaraq güclənmiş dini qurumların rəhbərləri dövlət mexanihmlərində önəmli mövqe tutaraq, ictimai prosseslərin bir hissəsini, məhkəmə-hüquq məsələlərinin həll edilməsinin dini qaydada aparılmasına nail olublar. Fransa imperatoru Napoleon “Generalın gündəliyi”ndə yazıb, “İisus öldükdən sonra Romadakı siyasətçilər çox tez başa düşdülər ki, ondan xalqı idarə etmək üçün istifadə etmək olar və onu Allah dərəcəsinə qaldırdılar”. Avropada ölkənin dini rəhbərinin rəyinin hətta dövlət başçısının qərarlarına belə təsiri adi hala çevrildikdən sonra zəif dövlətlərin işğal edilməsi dini şüarlar altında həyata keçirilmişdir.
Məsələn, xristian dininin tarixində keçirilən səkkiz xaç yürüşünün (I dünya müharibəsində Osmanlıya qarşı edilən xaç yürüşünü nəzərə almasaq) dördü xristianlıq daxilində yaranan təriqətlərə qarşı edilmişdir. 1199-cu ildə Roma Papası III İnokenti İsa Məsihinin məzarını kafirlərdən təmizləmək adı ilə xaç yürüşü elan edib, qısa müddət ərzində yığdığı 200 minlik qoşunla Misir müsəlmanlarına hücum etməli olduğu halda, katoliklərin düşmən saydığı pravoslav xristianlara qarşı yönəltdi.
Xristianların sonrakı dövrlərdə təşkil etdikləri xaç yürüşləri güclənərək Avropanın İspaniya daxil bir hissəsini işğal etmiş ərəblərə, ərəb xəlifəliyi süquta yetdikdən sonra müsəlmanlığı qəbul etmiş, Avropanın və Şərqin bir hissəsini öz hökmranlığı altına almış Osmanlı türklərinə qarşı təşkil etmişlər.
Bu günə qədər dünyada baş vermiş ictimai proseslər sübut edir ki, hansı din olmasından asılı olmayaraq din təşkilatlandığı andan mövcud olduğu ölkənin xalqı və başqa müstəqil millətlərin əsarətə alınması üçün siyasi-ideoloji alətə, silaha çevrilməklə yanaşı, bəşəriyyətin tərəqqisini məhdud çərçivədə qandallayır. Lord Rotşild yazır ki, “kasıblar bir gün cənnətin olmadığını öyrənsə, dünyanı idarə edə bilməyəcəyik”. Əslində Rotşild özünün bu ifadəsi ilə mövcud olduğu dövrdə insan kütlələrini acından və dar ağacında ölmək qorxusu altında əsarətdə saxlamaqla, onları ədalətsiz istismara və vəhşi davranışa məruz qoymağın mümkün olmayacağını dilə gətirir. K.Marks da yazır ki, “din xalq üçün tiryəkdir”.
Xristian dininin orta əsrlərdə hakim olduğu Avropa ölkələrində mövcud olub, bu günə qədər yaddaşlardan silinməyən “inkvizisiya” dövrünün dəhşətləri, istərsə də, Avropada və Şərqdə ərəb istilasının “İslam dini” şüarı ilə başqa millətlərə, xüsusilə türklərə qarşı törətdikləri vəhşi qətliamlar bəşər tarixinə qanlı salnamələr yazmışdır.
Ermənilər Xocalı qətliamını törətdikdə Roma Papası Erməni Katalikosuna zəng edərək, “Mən orada olsaydım, onların əllərindən öpərdim”, yəni, bu qətliamı törədən erməni faşistlərinin əlindən öpərdim, deməsi dinin təşkilati mövcudluğunun insanları qula çevirmək üçün təkcə siyasi-ideoloji silah deyil, həm də insanları əsarət altına almaq üçün müharibəyə, terrora sürükləyən siyasi-ideoloji silah olduğunu aydın göstərir. Bu təkcə xristian dininə deyil, ümumilikdə bütün dinlərin, mahiyyətini güzgü kimi əks etdirən xüsusiyyətdir. Bunu son 44 il ərzində bu gün İran adlanan Qacar yurdunda yaşayan millətlərə tarixdə görünməyən vəhşi zorakılıqlar yaşadan şovinist fars molla faşizminin bu gün də davam edən dinc əhalinin rejimə qarşı dinc etirazlarına görə 20000-dən çox insanı zindanlara atıb, orada onları vəhşi işgəncələrə məruz qoyması, yüzə yaxın uşağı öldürməsi, 500-dən çox insanı, o cümlədən əksəriyyəti yetkinlik yaşına çatmayan yeniyetmələri, qadınları edam etməsi, bir daha təşkilatlanmış hər hansı bir dinin siyasi-ideoloji silaha çevrilərək insanlara hansı fəlakətlər gətirəcəyini aydın göstərir. Tehranın şovinist fars molla faşizminin əsas başçılarından biri olmuş Əli Əkbər Haşimi – Rəfsəncaninin qızı Faizə Rəfsəncani öz müsahibəsində demişdir:
“Bizim xətalarımız (oxu – cinayyətlərimiz – Ş.Q.) İsrail, ABŞ və şah rejimi də daxil olmaqla, “pis” adlandırdığımız bütün rejimlərin səhvlərindən (cinayətlərindən – Ş.Q.) daha çoxdur. Xalqımıza yaşatdığımız müsibətlərin heç birini onlar etməyib. Suriyada 500000 (beş yüz min) insan ölüb, bunda bizim də rolumuz var. Yəməndə 7 ildir davam edən müharibədə də iştirak edirik. Müsəlmanlara qarşı qətliamlara başlamışıq. İsrail-Fələstin savaşında itkilərin sayı 100-200 mini keçdiyini düşünmürəm. Bu da o deməkdir ki, müsəlmanları öldürməkdə İsraili keçmişik”.
Əgər buna molla faşizminin qonşu altı müsəlman – ərəb ölkəsində ümumi sayı 1000000 (bir milyon)-a yaxın olan hərbi birləşmələr saxlayaraq, həmin ölkələrdə hərbi qarşıdurma, terror yaratmaqla, son 30 il ərzində xristian-erməni qardaşları ilə birlikdə müsəlman əhalisi olan Azərbaycan vətəndaşlarını Qarabağda qətliama məruz qoyub, torpaqlarının işğal, yeraltı və yerüstü maddi, mədəni sərvətlərini talayıb, xarabazarlığa çevirdiyini də buna əlavə etsək mənzərə aydın olar.
1835-ci ildə iyul ayının 9-da sıx dini cəhalət dumanına bürünmüş Şamaxıda dünyaya gəlib, Nəcəf, Bağdad, Şam (bu günkü Dəməşq – Ş.Q.) şəhərlərində mükəmməl dini təhsil alsa da, Azərbaycan ədəbiyyatının zirvəsinə yüksəlib, ədəbiyyat tariximizə ən zəngin ədəbi irs qoyub getmiş, dahi satirik şairimiz Mirzə Ələkbər Sabirin ustadı, Seyid Əzim Şirvani hələ 19-cu əsrdə yazırdı;

İndi naxoşdu milləti İslam,
Ona lazımdır, eyləmək əncam.
Dərdimizdir, bu dərdi – nadanlıq,
Ki, tutubdur bizi, pərişanlıq.
Demirəm rus, ya müsəlman ol.
Hər nə olsan, get, əhli-ürfan ol.
Demə bu kafər, ol müsəlmandır.
Hər kəsin elmi var, o insandır.
21-ci əsr Azərbaycanın Mirzə Ələkbər Sabiri olan, gənc şair İbrahim Xudai də yazır ki;

Daşa pul ödəyib çölə atırlar,
Bu şeyi heç, şeytan sərgiləməzdi.
Şeytana atılan daşlar yığılsa,
Bir yetim, küçədə mürgüləməzdi.

Son otuz ildə Tehranın ölkəmizdə mənhus niyyətlərlə apardığı geniş təbliğata uyub, dəb xatirinə kor-koranə zehnini, şüurunu dinə təslim edənlər özlərinin, gələcək nəsillərinin, cəmiyyətimizin və dövlətçiliyimizin taleyi naminə bu real faktları və sətirləri oxuyub, dərindən düşünsələr, gələcəkdə üstümüzə gələcək çox fəlakətlərin qarşısını ala bilərik.

Şapur Qasimi
18.12.2020
+99455 522-36-15

Azərbaycan türklərinin həbsi gündən-günə çoxalır

Məlikan və Tehran şəhərində daha 7 azərbaycanlı fəal həbs edilib.
Milli fəallardan altısı Məlikanda, biri isə Tehranda saxlanılıb.
Şərqi Azərbaycan əyalətinin Məlikan şəhərindən olan media və milli fəalların verdiyi məlumata görə, Hamid Vahidi, Sina Farabi, Babək Nemətzadə, Aydın Fərəczadə, Rza Məhəmmədi və Əkbər Fəthi adlı fəallar həbs ediliblər.
Tehranda həbs edilən Vəhid Əliqulupur Evin zindanına, qalan 6 fəal isə Marağa şəhərinin həbsxanasına köçürülüb.
Fəalların həbsinin səbələri barədə dəqiq məlumat əldə etmək mümkün olmasa da, onların etiraz aksiyaları ilə bağlı saxlanıldıqları ehtimal edilir.

Paşinyan niyə Putinin maşınına mindi…

Məlum olduğu kimi, Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatına (KTMT) üzv olan 6 ölkədən 5-nin prezidenti KTMT Şurasının növbəti sessiyasında iştirak etmək üçün dünən Ermənistana gəlmişdi. Ev sahibi kimi Ermənistanın təşkil etdiyi sessiya bir sıra maraqlı məqamlarla yadda qalıb. Diqqət çəkən məqamlardan biri dövlət başçılarının İrəvan hava limanında necə qarşılanmağı olub. Belə ki, İrəvana gələn 5 dövlət başçısından 4-nü Ermənistan baş nazirinin müavini Mher Qriqoryan qarşılayıb. O, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Belarus və Tacikistan prezidentləri Kasım-Jomart Tokayev, Sadir Japarov, Aleksandr Lukaşenko və Emomali Rahmonu aeroportdan KTMT iclasının keçirldiyi “Dvin” mehmanxanasına qədər müşayiət edib. Yalnız Rusiya Federasiyasının prezidenti Vladimir Putini şəxsən erməni baş nazir Nikol Paşinyan qarşılayıb. Digər maraqlı hadisə prezidentlərin hərəkət etdiyi maşınlarla bağlı olub. Belə ki, 5 ölkənin liderlərindən yalnız Rusiya prezidenti Vladimir Putin və Qazaxıstan prezidenti Kasım-Jomart Tokayev xidməti maşınlarını özləri ilə İrəvana gətiriblər ki, burada öz avtomobilləri ilə hərəkət etsinlər. Qırğızıstan, Belarus və Tacikistan prezidentləri - Sadir Japarov, Aleksandr Lukaşenko və Emomali Rahmon isə erməni tərəfinin verdiyi zirehli maşınlarla qarşılanıb. İrəvan hava limanında müşahidə olunan digər maraqlı fakt Paşinyanın Putinin maşınına minməsi olub. Rusiya prezidentini şəxsən qarşılayan erməni baş nazir “Dvin” mehmanxanasına yola düşərkən Putinin avtomobilinə əyləşib. Maraqlı hadisələrdən biri də Putinin İrəvana Rusiya istehsalı olan “Aurus” zirehli maşınlarından ibarət kortejini gətirməsi olub. Putin özü ilə ayrıca təyyarədə 6 hamısı zirehli olan “Aurus” maşını gətirib, 3- sedan, 3-ü mikroavtobus. Putinin özü Paşinyanla birgə sedanlardan birində əyləşib. Putini müşayiət edən karvanda Ermənistanın verdiyi avtomobillər olub.



Diqqət çəkən məqamlardan biri Qazaxıstan prezidenti Kasım-Jomart Tokayevin avtomobilinin nisbətən sadə olması idi: W222 kuzovlu zirehli Mercedes Maybach. Digər ölkələrin liderlərini - Belarus Prezidenti Aleksandr Lukaşenkonu, Qırğızıstan Prezidenti Sadir Japarovu və Tacikistan Prezidenti Emomali Rahmonu Ermənistanın təqdim etdiyi köhnə W221 kuzovlu S-Class Mercedes avtomobilləri aparıb. Onlar zirehli olsalar da fiziki cəhətdən köhnəlmiş maşınlar idi. Dövlət başçılarının zirehli maşınlarla qarşılanması protokol tələbidir. Yəni böyük tədbirlərə ev sahibi edən ölkə yüksək rütbəli qonaqları qarşılamaq, lazım gəldikdə onların təhlükəsizliyini təmin etmək üçün zirehli maşınlara malik olmağa borcludur. Erməni mətbuatı yazır ki, Ermənistan Dövlət Təhlükəsizlik Xidmətinin avtomobil parkı kifayət qədər bərbad və acınacaqlı vəziyyətdədir. Nikol Paşinyan hakimiyyətə gəldikdən sonra büdcə hesabına W222 kuzovlu iki zirehli Mercedes alınıb ki, onlardan biri və ya bəlkə hər ikisi növbə ilə baş nazirə xidmət edir. Təhlükəsizlik Xidmətinin avtomobil parkındakı digər maşınlar daha yaşlı, təxminən on və ya daha çox yaşı olan W221 gövdəli S-klass Mercedeslərdir. Həmin maşınlardan biri üçüncü prezident Serj Sarkisyana həvalə olunub. Ermənistan mətbuatının məlumatına görə, həmin maşın tez-tez texniki problemlər yaradır, mühərriki daha çox "yağ yandırır". Təhlükəsizlik Xidmətinin avtomobil parkında bir vaxtlar sabiq prezident Armen Sarkisyana xidmət etmiş bir zirehli BMW-760 da var. Amma onun da yaxşı texniki vəziyyətdə olmadığı qeyd edilir. 2018-ci ildə Almaniya kansleri Angela Merkel həmin BMW ilə qarşılanıbmış. Həmin gün Armen Sarkisyan qarşılanma mərasiminə şəxsi Cadillac avtomobili ilə getməli olub, çünki ona təyin edilmiş zirehli BMW Angela Merkelə verilmişdi.

Budurmu sizin qonşuluğunuz, dostluğunuz?

İran mediasında ölkənin rəhbəri Əli Xameneyinin ali müşaviri Əliəkbər Vilayətinin son açıqlaması müzakirələrə səbəb olub.”Bütöv Azərbaycan” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru Tamxil Ziyəddinoğlu da Vilayətinin açıqlamasına münasibət bildirib: “Vilayəti bildirib ki, İranın Azərbaycanla müharibə etmək fikri yoxdur. Adama deyərlər ki, əgər məramınız normal qonşuluq olsaydı, İlham Əliyevin öz xanımı ilə Xudafərinə gedib verdiyi dostluq mesajına- “Xudafərin dostluq körpüsüdür” ifadəsinə dostcasına cavab verərdiniz. Amma İranlılar nə etdilər? Azərbaycan sərhədlərinə topla- tüfənglə gəldilər. Araz çayından tank keçirmək üçün səyyar körpü atdılar. Budurmu sizin qonşuluğunuz, dostluğunuz?
"İranın istər Qafqazda, istərsə də başqa yerdə heç bir ölkəyə, o cümlədən də qonşularına hücum etmək fikri yoxdur, xüsusən də eyni irqdən, dildən, dindən, adət-ənənədən, tarixdən olan insanlar, yəni Azərbaycan Respublikası xalqı gözümüzün işığıdır",-deyə, Xameneyinin müşaviri bildirib.

Tamxil Ziyəddinoğlu əlavə edib ki, Azərbaycana Bakı hökuməti deyənlər, nə yaxşı, İlham Əliyev soydaşlarımıza sahib çıxmalıyıq deyəndən, Təbriz İlham Əliyevin plakatları ilə bəzədiləndən sonra “Azərbaycan Respublikasının xalqı gözümüzün işığıdır”,- deyir.
Əliəkbər Vilayətinin çoxbaşlı fikirlərinin hamısının üzərində dayanmağa ehtiyac görmürəm. Bircə onu bildirmək istəyirəm ki, 40 milyonluq xalqı ana dilindən, adi insani haqlarından məhrum etdiyiniz yetər!
Butov.az

"Zəngəzur" Cəmiyyətləri İctimai Birliyinin bəyanatı: Fransa Senatının qətnaməsi
hüquq, ədalət anlayışına ləkədir

Noyabrın 15-də Fransa Senatında qəbul edilmiş “Azərbaycana qarşı sanksiyaların tətbiqi və onun Ermənistan ərazisindən dərhal geri çəkilməsi, 9 noyabr 2020-ci il tarixli atəşkəs razılaşmasına riayət etməsi tələbi və iki ölkə arasında dayanıqlı sülhün bərqərar olmasına yönəlmiş bütün təşəbbüslərin təşviq edilməsi” adlı qətnamə özünü demokratik dəyərlərə malik sivil dövlət sayan Fransada hüquq sisteminin ədalətdən, həqiqətdən nə qədər uzaq olduğunun ifadəsi, real gerçəkliyin tam əksidir, böhtan, yalan və iftira dolu sənəddir. Bu sənədin Fransa Senatında məhz indiki günlərdə - Azərbaycanla Ermənistan arasında münasibətlərin normallaşması üçün sülh sazişinin imzalanması ərəfəsində qəbulu iki qonşu xalqın, region ölkələrinin ümidlə, inamla gözlədiyi prosesin baş tutmaması üçün düşünülmüş addımdır. Butov.az Ordum.az-a istinad edərək bildirir ki, bu fikirlər "Zəngəzur" Cəmiyyətləri İctimai Birliyinin bəyanatında yer alıb.
Əlcəzairdə milyonlarla günahsız insanı məhv etmiş, ATƏT-in Minsk Qrupunun 3 həmsədrindən biri olmuş, Azərbaycan ərazilərinin 30 ilə yaxın bir müddətdə Ermənistan tərəfindən işğalda saxlanmasına, mülki əhaliyə qarşı törədilmiş qanlı qırğınların, deportasiya və etnik təmizləmə siyasətinə qarşı bir dəfə də olsun etiraz bildirməmiş Fransa Senatında belə bədnam qətnamənin qəbulu beynəlxalq hüququn tapdanması, Fransa dövlətinin qanunverici, ali icra sisteminin bəşəri dəyərlərdən uzaq olduğunun, siyasi ikiüzlülüyün, xristian təəssübkeşliyinin, öz vətəndaşlarına, qonşularına müsibətlər yaşatmış təcavüzkar Ermənistanın separatçı, davakar hərbi-siyasi dairələrinə siyasi, hərbi, mənəvi, şirnikləndirici dəstəyin aydın ifadəsidir.
Bu, haqqın, ədalətin, hüququn, həqiqətin tapdanmasıdır!
"Zəngəzur" Cəmiyyətləri İctimai Birliyi olaraq, Fransa Senatının tarixi reallığa, hüquqa, ədalətə zidd addımını pisləyirik, belə bir əsassız qətnamənin qəbuluna etiraz edirik!
Bəyanat Fransa Senatına, prezidentinə, Bakıdakı səfirliyinə, beynəlxalq təşkilatlara göndərilmişdir.
Sədr: Hacı Abdulla
16.11.2022