“ERKIN VAHİDOV YARADICILIQ EVİ”NİN NƏVALI QÖNÇƏLƏRİ

60-cılar ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi Erkin Vahidov özbəklərin sevimli şairlərindəndir. Zəngin yaradıcılıq irsi yaratmışdır, “Söz incəliyi” (“Söz lətafəti”), “Özbəyim” kimi məşhur əsərləri bütün türk xalqlarının ədəbiyyat xəzinəsinə daxil olmuşdur. Yeri gəlmişkən, bu günlərdə şairin “Söz incəliyi” (“Söz lətafəti”) kitabı respublikamızda nəşr olunacaq. Özbəkistanda bir çox müəssisə və yerlər şairin adını daşıyır.
Özbəkistana növbəti ezamiyyə vaxtımda Fərqanə vilayətinin Mərgilan şəhərində yerləşən “Erkin Vahidov Yaradıcılıq Evi”ndə də oldum. 2018-ci ildə yaradılmış bu məktəbin ilkin adı “Erkin Vahidov adına internat məktəbi”dir.
Burada şagirdlərə orta məktəb fənləri ilə yanaşı ayrıca yaradıcılıq dərsləri də keçirilir. Təbii ki, məktəbə yaradıcılıq qabiliyyəti olan şagirdlər qəbul edilir. Gözəl bir bağ içində qurulmuş “Vahid Erkinov Yaradıcılıq Evi”ndə şagirdlər üçün hər cürə yüksək şərait qurulmuşdur. Məktəbin bir addımlığında Erkin Vahidovun Xatirə Muzeyi (2019) açılmışdır. Bütöv kompleks olaraq güllü-çiçəkli, dekorativ ağaclarla zəngin və bir çox şairlərin bust-heykəlləri olan bağın içində yerləşən bu məkanda yaradıcılıqla məşğul olmamaq mümkün deyil. Sanki “Gülüstani-İrəm bağı”nda gəzirsən. Elə bu bağ da Erkin Vahidovun adını daşıyır.
Şagirdlərlə, müəllimlərlə ayaqüstü olsa da, həmsöhbət olduq. Bir neçə şagird şeirlərini oxumaq istədilər. Həvəslə dinlədik. Onları Azərbaycan oxucuları ilə “görüşdürmək” fürsətini də unutmadıq – bu görüşün mətbuat vasitəsilə olacaq eyhamını da vurğuladıq.
Budur, onlardan bir neçəsinin o güllü bağçada səsləndirdikləri nəvalı sətirləri ilə sizlər də tanış olun.
Almaz Ülvi Binnətova
Nəvaişünas
Özbək ədəbiyyatı tədqiqatçısı
 
Sarvinoz MAHMUDOVA

YOMG‘IR

Osmon guldiraydi, yog‘adi yomg‘ir,
Kuz faslin elchisi berar daragin.
Samo bag‘rin tilgan har bitta tomchi,
Kuz bilan bog‘laydi mening yuragim.

Osmon guldiraydi, yog‘adi yomg‘ir,
Gullar yaprog‘ida aks etadi baxt.
O‘ynoqi shamollar tentirab har yon,
Kuzning qo‘shig‘iga qo‘shar yana shahd.

Osmon guldiraydi, yog‘adi yomg‘ir,
Tozalar dunyoni g‘ubor, gardlardan.
Faqat baxsh etadi olam shodligin,
Qalbni xalos qilar g‘am-u dardlardan.

Osmon guldiraydi, yog‘adi yomg‘ir…

BA’ZAN…

Ba’zan kulgilardan titraydi dunyo,
Ba’zan g‘am-anduhdan ezilar olam.
Ba’zan esa quvnoq so‘zlarimizdan
Yuraklarda qolmas bironta alam.

Ba’zan kimsasizlik yoqadi qalbga,
Ba’zan esa kimsa istaydi ko‘ngil.
Ba’zan orzularing chetga surgin-da
Hayot tartibiga jimgina ko‘ngin.

Ba‘zan quvonchlarga to‘ladi olam,
Ba’zan shodliklardan yayraydi yurak.
Ba’zan xohlamaydi sevgini ko‘ngil,
Ba’zan muhabbat ham bo‘ladi kerak.

Ba’zan kulgilardan titraydi dunyo,
Ba’zan g‘am-anduhdan ezilar olam…
 
Farangizbonu MUHAMMADALİYEVA
ONA

Men zerikdim, ona, shahardan,
Mashinalar tovushi, shovqin.
Oldingizga borishim uchun,
Yashil chiroq qachon yonarkin.

Sizni ko‘rgim kelyapti bugun,
Qishloq tomon shoshildim juda.
Sizsiz yashash haqiqiy azob,
Yig‘layapman sog‘inib tunda.

Shahar meni ulg‘aytiryapti,
“Man”, “san”larin yodlatib menga.
Shu shaharga sig‘may ketyapman,
Qishlog‘imning yuragi keng-a.

Hayotimga baxt ulashadi,
Siz va dadam borligi, ona.
Shaharlik qiz boradi bugun,
Yoningizga bo‘lib mardona.

KO’RİNMAS ODAM

Izladim, charchamay izladim,
Taftingni topolmay baxtlardan.
Qachondir nigohlar to’qnashar
Sen bilan!

Qidirdim ko’zlaring, so’zlarini,
Yurakda bir savol: " Qaydasan?"
Bilaman ertami, indinmi
Kelasan.

Sog’inchga qurilgan bu qalbim,
G’ishtlari sabrdan, umiddan.
Ey mening ko’rinmas odamim,
Bormisan?
 
Shahlo SAFAROVA
BUXORADAGI SINGLIM

Farg‘ona.
Tong otar, hayot ham mudroq,
O‘sha Buxoroda mening xayolim.
U yerda singilcham, yuragi titroq ,
Jajji dilchasida hislar limmo-lim.

Tong sahar.
Yotgandir uyquda shirin,
Puchuq burunchasin asta jiyirib.
Yashirar hattoki onamdan sirin,
Dadamga shirinlik qo‘yar buyurib.

Tinmasdan tunlari berib savollar,
Ilhom parilarim qochirar yozsam.
Bir tergay deyman-u yuragim erir,
Qaniydi, shu onda bag‘rimga bossam!

Farg‘ona
Tong otar, hayot ham mudroq,
Bo‘lsa Buxoroda mening xayolim.
U yerda singilcham, yuragi titroq,
Jajji dilchasida hislar limmo-lim.
SENTABR

Dilginamni o’ragan xazon,
Tilla rangga bo’yar hislarni.
Bir lahzada qilib chang-to’zon,
O’chiradi og’ir izlarni.

Kulolmadim,kuldirolmadim,
Yuragimni bosganida g’am.
Kuyib o’tda kuydirolmadim,
Kipriklarim bo’lganida nam.

Kechirishga urindim,ammo,
Xazonlardek yerga urishdi.
Tor tuyilsa shunday keng samo,
Jim,jilmayib boqib turishdi.

Dildaraxtim chopishganida,
Mag’rur turib qilganman sabr.
Yurak ming bor ezilganida,
Sirdosh bo’ldi menga sentabr.


Husnirabonu SOBİROVA

BA’ZAN

Ba’zan yolg‘iz qolib, yig‘lagim keldi,
Lekin yig‘lashga ham yetmaydi kuchim.
Bilasanmi, har tong quyosh chiqadi,
Ko‘zlarimda faqat baxt ko‘rmoq uchun.

Ba’zan yuragimga sig‘maydi quvonch,
Ba’zida xayollar ketadi daydib.
Umrimning sen bo‘lgan varoqlarini
Men yirta boshladim ,,Kelma‘‘ deb qaytib.

Ba’zan seni juda unutgim keldi,
Biroq bunga sira ko‘nmaydi yurak,
Men sensiz yashashni istadim, tushun,
Hayotimni ham tark etishing kerak.

Ba’zan yolg‘iz qolib, yig‘lagim kelar,
Lekin yig‘lashga ham yetmaydi kuchim.
Bilasanmi, har tong quyosh chiqadi,
Ko‘zlarimda faqat baxt ko‘rmoq uchun

PARVONAM
Meni yo‘qlab kelganda dard, g‘am,
Hayotimni ham tark etganda xush dam,
Hatto yuragimni qiynasa alam,
Boshim uzra darrov parvonam - onam.

Qaro ko‘zlarimdan ko‘p yoshlar oqsa,
Yaqin do‘stlar hasad ko‘zi-la boqsa,
Quvonch emas qayg‘u dilga o‘t yoqsa,
Boshim uzra darrov parvonam - onam.

Baxt-u omad qushim ketganda uchib,
Tun kelsa, yorug‘lik o‘rniga ko‘chib,
Har qanday damda ham mahkamroq quchib,
Boshim uzra darrov parvonam - onam.

Duo qilib omad tilagan har on,
Achchiq so‘z aytmagan menga hech qachon,
,,Yaxshi‘‘ nomim bo‘lsa agarda ,,yomon‘‘,
Boshim uzra darrov parvonam - onam.

Umringiz bezasin shodlik toabad,
Xasta bo‘lmang hech qachon faqat,
Ilohim, baxtimga bo‘ling salomat,
Boshim uzra mudom parvonam-onam.