Eldar İSMAYIL

QAF DAĞINDA DOĞULAN QIZ

Tahirə Məsimzadə Azərbaycanımızın dilbər guşələrindən olan Qəbələ toprağının yetışdirdiyi vətənpərvər, millətsevər övladlarından biridir. Qafqaz sıra dağlarının ətəyində yerləşən Nohur gölünü camalının güzgüsü seçən Nohur qışlaq obasında dünyaya göz açan Tahirə Qarabağ savaşlarında düşmənə qarşı əlində silah vuruşmuş, igidlik göstərmişdir.

Tale onu bu gün qardaş Türkiyənin İzmir şəhərinə gətirib çıxarmışdır. Burada da ona hər şeydən əvvəl Azərbaycanın və Türkiyənin şərəfini qorumaq kimi şərəfli bir tale yükü nəsib olmuşdur. Tahirə xanım Facebook səhifələrində hər gün Azərbaycan və Türkiyə qardaşlığını nəinki gündəmdən düşməyə qoymur, “bir millət, iki dövlət” şüarını fəxrlə, iftixarla dünyaya yayır. Bu poemanı xalqını, millətini ürəkdən sevən qətiyyətli və şərəfli millət qızı Tahirə xanıma həsr etməkdən qürur duyuram.

POEMA GİRİŞ

Bayraqsız yaşaya bilməz Tahirə,

Qəlbi Azərbaycan, gözü Türkiyə!

Sinəsi üstündə yanan tonqalın

Odu Azərbaycan, közü Türkiyə!

Qəbələ gülşəni, İzmir cənnəti,

Öpər bu toprağı, qucar milləti...

Ağzından düşməyən şirin söhbəti-

Sözü Azərbaycan, sözü Türkiyə!

Həyatı, varlığı böyük bir dastan,

Doymaz əqrəbadan, ayrılmaz dostdan..

Fikiri, xəyalı Turan, Türküstan,

Özü Azərbaycan, özü Türkiyə!

***

Bura qədim Qəbələ,

Bura güllər diyarı.

Gözəllikdi bu yerin

Tanrı payı, meyarı.

Meşələr sərt dağların

Yamacını bürüyür,

Dərələrdən baş alıb,

Gədiklərə yeriyir...

Ağaclar qızıl yarpaq,

Yarpaqlar şəbnəmlidi.

Yurdun torpağı, daşı,

Sərvəti önəmlidi.

Burda insanların

Ləyaqəti yaşayır.

Bu vətənə, torpağa,

Sədaqəti yaşayır.

Burda doğulan insan

Dağlar tək əzəmətli...

Koroğlu tək mərd olur,

Nigar kimi ismətli.

***

Günlərin bir günündə

Nohur-qışlaq kəndində

Eyvazın, Cariyənin

Nurlu ailəsində

Bir qız gəldi dünyaya.

Bu körpənin gəlişi

Xeyir- dua gətirdi

Bu elə, Bu obaya...

Tahirə adlı bir qız

Böyüdü gündən-günə

Böyüdü arpa boyu.

Içində tufan gəzdi,

Igidlikdən danışdı

Tomris soyadı-soyu.

Nohur-qışlaq gölünü,

Cəldliklə üzüb keçdi.

“Yeddi gözəl” çölünü

At sürüb gəzib keçdi.

Güllərdən ətir aldı,

Yarpaqlardan təravət.

Dərədən nəfəs aldı,

Zirvələrdən cəsarət...

Qartallarla yarışdı,

Tərlanlara oxşadı.

Dağlar qızı Tahirə

Qaf dağının qoynunda

Aslanlar tək yaşadı.

***

Vaxt gəldi zaman yetdi,

Kor olmuş qəvi düşman

Yenə ayağa qalxdı.

Quduzlaşmış köpəklər

Arxasına güvənib

Bizimlə cəngə çıxdı.

Qarabağ torpağında

Qan axdı su yerinə...

Azərbaycan tuş gəldi

Faşistlərin şərinə...

Igid, ərən oğullar,

Cəsarətlə,

Mərdliklə

Qalxdı dərhal ayağa...

Qəbələli Tahirə

Sarılaraq silaha

Ər tək çıxdı qabağa!

Döyüşlərə atıldı,

Qorxu nədi bilmədi...

Gecə-gündüz vuruşdu,

Yuxu nədi bilmədi.

Pələng cürətli bu qız,

Cəbhədə şirə döndü.

Nər kimi nərildədi,

Yenilməz nərə döndü.

Yaralı əsgərlərin

Yarasını sarıdı.

Bir əlində avtomat,

Sağı-solu qorudu.

Tərlanlar tək şığıdı,

Namərd düşman üstünə,

Neçə-neçə cəlladtək

Dərhal girdi qəsdinə.

Harda oldu Qələbə

Çala bildi Tahirə.

Yüksəklikdə yerləşən

Neçə düşmən mövqeyin

Ala bildi Tahirə.

Cəbhədən xəbər gəldi,

Bəd xəbər ürək yaxır,

Xoş xəbər quş qanadlı.

Düşmənə aman vermir

Qəbələli bir şahin,

Bir qız Tahirə adlı...

Milli ruhlu bir qartal,

Elçibəyin əsgəri,

Türkün hünərvər qızı.

Qısa zaman içində

Hər tərəfə səs saldı,

Xalqın mötəbər qızı.

Mükafatlar,

Təltiflər

Bəzədi sinəsini.

Türk aləmi dinşədi

Onun od nəfəsini,

Onun qeyrət səsini.

Xalqa dərin məhəbbət,

Torpağa böyük sevgi,

Istək var bu insanda...

Ona Tomris dedilər

Ona Nigar dedilər

Anam Azərbaycanda!

***

Sönməz bir vulkan oldu,

Od saçdı atəş kimi.

Böyük türk aləmində

Parladı günəş kimi.

Seçdi Tahirə haman

Ege sahillərini,

Seçdi şanlı İzmiri.

Burda da qılıncımı

Bir an qoymadı qına

Bu Qəbələ pələngi,

Bu Azərbaycan şiri.

Izmirdə haray çəkdi,

Yenə “Qarabağ!”- dedi.

Kar olmuş dünya eşit,

Bizim olub, olacaq

Yenə bu torpaq!-dedi.

Türkiyəyi qatanlar,

Türkiyəyi satanlar

Hədəfinə çevrildi.

Tahirənin gücülə

Saxta, çürük fikirlər

Boş qafalar gərildi.

Atatürkə həqarət

Edənləri odladı,

Ləyaqətsiz yol tutub

Gedənləri odladı.

Türkün şərəf-şanını

Qaldırmağa can atdı.

“Birləşin!”-deyib durdu.

Yatanları oyatdı.

Yalanlara dözmədi:

Murdar bir dəri kimi,

Iylətməyin, söylədi.

Şərəfsizlik içində

Bu milləti, Bu xalqı

Inlətməyin, söylədi.

Feysbuğa girəndə

Açdı bağlı sandığı,

Açdı tökdü pambığı.

Yalanı, Haqsızlığı

Çırpdı yönətənlərin,

Sifətinə, Başına.

Dünənki həqarəti,

Bugünkü məşəqqəti

Yerindəcə boğdu o.

Vara yox deyənləri,

Yoxa var deyənləri

Yetərincə boğdu o.

Türkün kimliyini

“Ayaq altda” qoyanı

Tanıtdı türk elinə!

Gecə-gündüz hər zaman

Millətçi hərəkatın

Addımladı önündə.

Sözünü qılınc kimi

Dedi naqis üzünə

Vətənin dar günündə.

Yolsuzluğa, Rüşvətə,

Oğruları qoruyan

Hər kəsə qarşı oldu.

Şər deyən, Böhtan yayan

Namərdə, Şərəfsizə,

Bəd səsə qarşı oldu.

Seçkilərdə millətin

Oyunu oğurlayan

Hırsıza lənət dedi.

Xalqın var- dövlətini

Parçalayıb udana

Dönüb biqeyrət dedi.

Cəza evində yatan

Aydınların ağrısı

Onun dərdi, Kədəri,

Bu bir xəyanət işi,

Bu suçsuz insanların

Ola bilməz qədəri.

Tahirə belə görür,

Belə düşünür ancaq,

Dad edir, Haray çəkir...

Ədalət deyir, ancaq,

Həqiqət deyir, ancaq.

Insanlara üz tutub

Ləyaqət deyir, ancaq.

Turan sözü qəlbinin

Ən dərin guşəsində

Türk kəlməsi qanında,

Damarında, Canında,

Ruhunda, Nəşəsində...

Hay çəkir, Haray salır

“Turan ordusu!”- deyə.

Ildırım tək gurlayır,

Səs salır yerə-göyə...

Şüarı birlik onun,

Amalı dirlik onun...

Tahirə Turan deyir

Turana qurban deyir.

Təbrizin istiqlalı

Onun fikri, amalı.

Kərkükdəki olaylar,

Bu insanın məlalı.

Urumçini, Kiprisi,

Sinəsində daşıyır,

Qazax, Qırğız, Türkmənin,

Həsrətiylə yaşıyır.

Özbək, Tatar türkünə

Daha birləşin!-deyir.

Sizə dişlər qıcanır,

Daha Kürləşin!-deyir.

Izmirə canım deyib,

Istanbul bəbəyində,

Antalya damarında,

Ankara ürəyində.

Bu torpağın, Bu elin

Şanlı hünərvər qızı.

Dayanıb şahin kimi

Igid cəngavər qızı.

***

Oğlu Xəyal orduda,

Vətənə şərəf verən

Namuslu türk əsgəri...

Keşikdə sayıq durub

O mərdliklə qoruyur

Hər kəndi, hər şəhəri.

Səngərlərdə açır o,

Dirigözlə səhəri!

Ana qürur içində

Ana sevinc daşıyır.

Xəyalın simasında

Əsgərlik həyatına

O yenidən yaşıyır.

Götürüb məktub yazır:

-“Salam, sevimli balam,

Salam , ey əsgər oğlum.

Efe Xəyalım mənim,

Sənin qurbanın olum...

Sən əsgərsən, ay oğlum,

Ürəyim dönür dağa.

Silah əldə səngərdən

Sən səngərə keçəndə

Can gəlir bu torpağa!

İftixarla baxıram

Ay ulduzlu bayrağa!

Mərd ol mənim Xəyalım,

Sənin anan bir pələng,

Güclü bir aslan olub.

Fürsət verməyib bir an,

Düşmən açsın gözünü!

Yaşat canında oğlum,

Bu qeyrətli ananın,

Sən odunu, közünü,

Fəxr et ki, Atatürkün

Qurduğu bir dövləti

Qoruyursan inamla.

Sən və sənin kimilər

Bu vətəni qoruyub

Yaşadırsız ilhamla...

Var ol oğlum, Var ol sən,

Türkiyənin əsgəri...

Fərq etməz zərrə qədər

Tanrı imkan verəndə

Qarabağa çəkərsən

Bu ordunu bir səhər!

Qarabağda törənən

Cinayəti unutma!

Xalqımıza düşmənin

Vurduğu yaraları,

Xəyanəti unutma.

Yaşa oğlum, qeyrətlə

Ən çətin ayaqda da

Cəsarəti itirmə!

Mərd ol mənim mərd oğlum,

Vətən, Millət yolunda

Qətiyyəti itirmə!

Hansı rütbədə olsan,

Hansı kürsüyə qalxsan

Ədaləti itirmə!”

***

Bu dastanın qəhrəmanı

Nohur-Qışlaq lalasıdı.

Şahdağ onun şah vüqarı,

Azərbaycan qalasıdı.

Igidliyi düşüb dilə,

Adı-sanı eldən-elə...

Harda olur olsun belə

O zəfərlər çalasıdı.

O bir günəş, o bir ulduz,

Ulduzlar deyildir yalqız.

Qafqazlarda doğulan qız

Böyük Turan balasıdı.

*****

Tahirə adında məğrur bir xanım,

Böyük Türküstanın mötəbər qızı.

Vətənin dərdini dərdinə qatan,

Od tutub alışan səməndər qızı.

Şəfqətli aləmdi təbiətiylə,

Seçilər hökmüylə, qətiyyətiylə.

Dostlara bağlıdı məhəbbətiylə

Düşmənlə savaşda cəngavər qızı.

Çalışar son qoysun dərdə, bəlaya,

Izmirdə hay çəkib keçər Boluya.

Səs salıb, ün salıb Anadoluya

Gözəl Qəbələnin hünərvər qızı.

Aprel 2014-cü il.