Allah  bu dünyada   hərkəsə  bir mələk  göndərir. Bizi  qoruyan, bizə  sahiblənən, bizim  üçün  çalışıb-didinən  bir  mələk. Bu  mələyin  adı  kainatın  ən  zərif, ən  həssas, duyğulu, mehriban  kəlməsidir. Onun  adı  nədir? Ana!!!  Ana- həssaslığın  ən  yüksək  zirvəsi  hislərin  tüğyanıdır. Ana  dünyanın  ən  fədakar  varlığı, yaranmışların  ən  möhtəşəmi, dünyanın  bir  möcüzəsidir. Analar  bizim  ömür  mələklərimizdir. Günahımızı  yazmayan, daima  şəvqətli  əlləri ilə  bizi  qucaqlayan, ömür  mələkləri. Övladın  anaya  olan  bağlılığı, məhəbbəti, ehtiyacı  heç vaxt  tükənmir. Ən  çıxılmaz  vəziyyəti  belə  “ ay ana “ deyib anasını  səsləyir. Ana  qədər  insana  doğma  olan  ikinci  bir  varlıq  yoxdur. 

Ana, sən  necə  möhtəşəm  varlıqsan  ki , cənnət  sənin  ayaqlarının  altındadır. Sən necə   uca  varlıqsan ki, dünya  adınla  titrəyir. Qadının  həyatı  boyunca  sahib  olduğu  ən  böyük  xoşbəxtlik  ana  olmaqdır. Övlad  anadan  yetim qalır. Dünyada  ən  pis hal  anasızlıqdır. Ən  pis  hal  səni  qoruyan  ömür  mələyinin  olmamasıdır. Ətrafında  nə  qədər  dost, tanış,  qohum  olsa  da, sənin  ehtiyac  duyduğun  yeganə  varlıq  anadır. Anasız  övlad  susuz  çiçəyə  bənzəyir. Bir  tərəfi  gülərkən, bir  tərəfi  ağlayır.
Anam  həyatda  sahib  olduğum yeganə  varlıq, məni  yaşamağa  həvəsləndirən  ilham  qaynağımdır. Əslində, ana haqqında  yazmaq  mənim  üçün  çox  asan  görsənirdi, lakin  heçdə  bele  olmadı. Sanki  hislərimin  dili  tutuldu, sən  nə  qədər  ana  gözəlliyini  təsvir  etsən  də, yetməz  dedi. Çoxları  düşünür  ki, ideal  insan  yoxdur. Mənə görə  ideal  olan  varlıq, məhz mənim  anamdır.

Həyatda  ən  böyük  dayağım  oldun ,

Sən  mənim  ən  böyük  varlığım  oldun,

Yaşamaq  ümidim, istəyim  oldun,
Aldığın  nəfəsə  qurbanam , ana.

Müəllifini  bilmədiyim  birinin  yazdığı  bu  fikirlər  sanki,  hislərimin  xülasəsi  oldu. Ömür  mələyim, həyatımda  var olduğun  müddətdə  mən  həm  ruhən, həm də  cismən  yaşayacağam. Məni  sənsizliklə  sınama…

Firayə Allahverdiyeva