İki qərinəlik ömür yaşamışam. İlk dəfədir ki, qaynana itkisindən təsirlənib yazan gəlinin ağısı çıxır qarşıma.
Gülnarə Babaşovanın yazdıqlarından duyğulandım. İstədim ki, “Bütöv Azərbaycan” qəzetinin, “Butov.az” portalının oxucuları ilə bölüşüm. Yol-ərkan gözləyənlərə sayğıyla:
Tamxil ZiyəddinoğluGözün arxada
qalmasın, Gülüm!İnanmağım gəlmir, heç inana bilmirəm. Həyatımın yarıdan çoxunu bərabər yaşadığım, canım qaynanam. Dostum deyim, sirdaşım deyim, ikinci anam deyim, mən axı nə deyim ki, ürəyim soyusun. Məni tək qoymayacağını demişdin, bəs niyə tərk etdin bizi. Biz bərabər necə çətinliklərin öhdəsindən gəlmişdik, Gülüm. Bu xəstəlik necə dizini yerə gətirdi? Sən axı güclü idin. Ürəyi yaralım, necə məni tək qoya bildin. Evimin isti ocağı idin. Nəvələrini niyə belə gözü yaşlı qoydun. Sən axı onlara tək nənə yox, həm də ana idin. Məndən çox səni ana görürdülər. Balalarına qovuşdun, indi dincəl. Ayrılıq həsrətin bitti, amma mənim ailəmdə böyük bir boşluq qoydun. Canım mənim, qəlbinin, bədəninin yaralarına qurban olduğum rahat yat, məkanın cənnət olsun!
Nəvələrinə sənin istədiyin kimi baxacağam, gözün arxada qalmasın, Gülüm!