BİR ANA TANIYIRAM

Bir ana tanıyıram, elə mənim özüm kimi. Üzü gülər, dili şirin, amma qəlbi paramparça.
Bir ana tanıyıram elə mənim özüm kimi. İradəsi poladdan möhkəm, dözümü ümman, göz yaşı dərya.
Fərqimiz nədədir, bilmirəm. Dərdimizin ağırlığında, yaramızın dərinliyində, ya nədə...
Onu yaxşı bilirəm ki, övlad dərdinin ağırı, yüngülü yoxdur. Bu elə yaradır ki, nə öldürür, nə yaşadır. Yara var sağalır, yara var öldürür, yara da var ki, bir ömür süründürür.
25 yaşlı balasını körpə uşaq kimi açıb bələyən bu müqəddəs qadını mən qiyabi tanıyırdım. Bacım Sahibə onun haqqında həmişə ağız dolusu danışır. Bu yaxınlarda bacımla danışanda, Kəmalə xanım oğluna ad günü keçirir dedi. Məkanı öyrəndim və təbrik etmək qərarına gəldim. İlkinin ayağı yeriməsə də ağılı üstündədir. Hər şeyi anlayır, danışır, ürək sözlərini bölüşür. Gecəni yata bilmədim. Gah İlkini, gah da öz Vüqarımı düşündüm. Nə fayda...
“ Yüz fikir bir borcu ödəməz” deyib atalar.
İşin arasında vaxt tapıb evə, balasını görməyə tələsən, sonra yenə işə dönən bu qadın ürəyini balasının yanında saxlayır... Allah heç kəsə sağalmaz yara verməsin. Bizi bir – birimizdən çox kim anlayar ki...
Göz yaşlarımı saxlaya bilmədim. Ürəyimin ağrısı vərəqlərə töküldü.

Gözləri dəryadı, qurumur yaşı,
Dərdindən vədəsiz ağarıb başı.
Sənsən Kəmalənin yadı- yaddaşı,
Sənsən Kəmalənin dünyası, İlkin.

Ad gününə getdim, yazdığım bir neçə bəndlik şeirlə. Axı İlkin oxumağı, yazmağı bacarır. Yəqin ki, bu şeir onun üçün ərməğan olacaq deyə düşündüm. Elə də oldu. Mənim gəlişim onları çox sevindirdi.
Süfrənin başında oturan bu boylu – buxunlu oğlanın gözləri gülürdü. Sanki öz taleyinə meydan oxuyurdu bu gözlər.
20-dən çox qonağı olan bu məclis çox şən keçsə də hərdən anasının doluxsunan gözləri nəzərimdən qaçmırdı. Göz yaşlarımı güclə saxlayırdım.
Dünyaya sığmayan dərdini çiyinlərində daşıya bilən analar ağlaya - ağlaya gülməyi, yaşaya – yaşaya ölməyi də bacarır. Mən bunu 33 ildir ki bilirəm.
Anadan etibarlı, anadan dözümlü ikinci bir varlıq yoxdur bu dünyada. Ana məhəbbəti çəkiyə gəlməz, ölçüyə sığmaz. Ana ürəyində olan hikmət, məhəbbət, dözüm oxunmamış kitab, açılmamış sirdi, sehirdi.
Mən sona kimi otura bilmədim. Məclisdən tez ayrıldım. Axı məni də öz balam gözləyirdi. 33 yaşında 2 yaşlı körpədən seçilməyən, dilsiz-ağızsız balam.
Maşında oturanda özümdən ixtiyarsız göz yaşlarım yanağmdan sinəmə doğru yol açdı.
Anaları qoruyun əziz övladlar. Bu dünyada heç kəs sizi ana qədər sevə bilməyəcək! Ana məhəbbəti sonsuzdur, qarşılıqsızdır. Kəmalə xanıma can sağlığı arzu edirəm. Var ol səni, müqəddəs ana!

Südabə İRƏVANLI
AYB - nın fəxri üzvü,
Aşıq Pəri Məclisinin sədr müavini.