"Nur ocağı" ədəbi məclisi Rövşən Xaləddinoğlunun şeirlərini təqdim edir:

ƏSGƏRİM
İgidlik, ərənlik qaynar qanında,
Qartaltək zirvədə duran əsgərim.
Vətən torpağının hər qarışında,
Qeyrətdən qalalar quran əsgərim.

Baban oğuz türkü, mərd olub sənin,
Varlığın düşmənə dərd olub sənin,
Qisasın amansız, sərt olub sənin.
Ovu bərəsində vuran əsgərim.

Sən bahar gətirdin qışının üstə,
Çiçəklər bitirdin daşının üstə,
Üçrəngli bayrağın başının üstə,
Zülmət zəncirini qıran əsgərim.

SƏN DƏ ADAM OL, ADAM OL
Keçmişini gəl yada sal,
Salam verib bir salam al.
Olma belə əhli-bihal,
Sən də adam ol, adam ol.

Pulun-paran çox, bilirik,
Göz ac, qarın tox, bilirik,
İnsanlığın yox, bilirik,
Sən də adam ol, adam ol.

Meyil salıb dövlət-vara,
Öğey baxma doğmalara.
Eldə xeyir-şərə yara,
Sən də adam ol, adam ol.

Gədədən bəy olan deyil,
Bu söz doğru, yalan deyil,
Dünya sənə qalan deyil,
Sən də adam ol, adam ol.

ÖZÜMDƏ TAPDIM SƏNİ
Həsrətin çəkdi dara,
Boylandım yaxınlara,
Boylandım uzaqlara,
Gözümdə tapdım səni.

Açıb təzə tər oldun,
Dür, inci, gövhər oldun.
Dilimdə əzbər oldun,
Sözümdə tapdım səni.

Səda düşdü ellərə,
Qurban incə əllərə.
Mizrab dəydi tellərə,
Sazımda tapdım səni.

Neynirəm qəlbi daşı,
Eşqi duyanmaz naşı.
Yandı bağrımın başı,
Közümdə tapdım səni.

Nə gözəl biçimdəsən,
Karvanam, köçümdəsən.
Qəlbimin içindəsən,
Özümdə tapdım səni.

YAXŞILIQ QALACAQ, YAXŞILIQ ANCAQ
Boylanıb gəzirəm itən gəncliyi,
Baxıram soluma, sağıma doğru.
Tutub ətəyindən qoca dünyanın,
Gedirəm ahıllıq çağıma doğru.

Yaxınmı, uzaqmı son dayanacaq,
İllərdən keçirəm çatmağım üçün.
Yorğun bir yolçuyam yer axtarıram,
Ruhuma rahatlıq qatmağım üçün.

Zaman sınağından keçib həyatım,
Sevinci kədərlə tən yaşamışam.
Üz tutub, can deyib qəlbi saflara,
Xaindən, xəbisdən gen yaşamışam.

Ay Rövşən, ürəkdə sönməz heç zaman,
İlahi sevgidən od alan ocaq.
Gəlimli, gedimli fani dünyada,
Yaxşılıq qalacaq, yaxşılıq ancaq.

SƏNƏ GÖRƏ
Bu sevgidə məni sına,
Ya ümid ver, ya da qına,
Ağrısına, acısına,
Dözəcəyəm sənə görə.

Kimə edim gileyimi,
Kaş duyaydın diləyimi.
Səni sevən ürəyimi,
Üzəcəyəm sənə görə.

Gəl puç etmə arzuları,
İnsaf eylə bir az barı.
Məcnun kimi səhraları,
Gəzəcəyəm sənə görə.

Rövşən nədir bu nalə-ah,
Şahidindir göydə Allah.
Desən ki, öl bir gün vallah,
Öləcəyəm sənə görə.

BİR DƏLİ SEVDANIN ƏSİRİYƏM MƏN
Günəşim üfüqün batabatında,
Xəyalım göylərin yeddi qatında,
Çapıram arzumun köhlən atında,
Bir dəli sevdanın əsiriyəm mən.

Şimşək tək başımda çaxır hey çaxır,
Cismimi odlara yaxır hey yaxır,
Bu sevda ruhuma axır hey axır,
Bir dəli sevdanın əsiriyəm mən.

Fikir dəryasında gecəm, gündüzüm,
Alışıb kül olub ocağım, közüm.
Sən mənə dözüm ver ilahi, dözüm,
Bir dəli sevdanın əsiriyəm mən.

Dağların qoynunda bitən çiçəkdir,
Zərifdir, incədir, hüsnü göyçəkdir.
Həsrəti Rövşəni öldürəcəkdir,
Bir dəli sevdanın əsiriyəm mən.

TƏB, İLHAM GƏLƏNDƏ YAZILAR ŞEİR
Mənə də bir şeir yaz deyən dostum,
Şeir sifarişlə yazılmır axı.
O bir haqq vergisi,Tanrı payıdır,
Tanrı yazan yazı pozulmur axı.

Dərdlər ürəyində yuva salanda,
Səbri-qərarını əldən alanda,
Ümidlər ölməyib, inam qalanda,
Arzular güləndə yazılar şeir.

Xəyalda dolaşar çözülər sözlər,
Sinədən bal kimi süzülər sözlər,
Misraya inci tək düzülər sözlər,
Təb, ilham gələndə yazılar şeir.

YAZIRAM
Lələkdəndi qələmim,
Sözüm kimi yazıram.
Demirəm ki, şairəm,
Özüm kimi yazıram.

Göy boydadı otağım,
Buludlar yer-yatağım.
Hələ gurdu ocağım,
Közüm kimi yazıram.

Duyğulu hallarımdı,
Qanadım, qollarımdı,
Misralar yollarımdı,
İzim kimi yazıram.

Ömür payız dönəmdə,
Qərib düşüb binəm də.
Min dərd yatır sinəmdə,
Dözüm kimi yazıram.