"Nur ocağı" ədəbi məclisi Göylər Cəbrayılın şeirlərini təqdim edir:

Azərbaycan min yaşa!
Məğrur əsgər silahlanıb hücumlar cək düşmənə,
Qoyma doğma vətənində xain qalsın bir dənə,
Çək tətiyi vətən üçün, qoy hamı desin sənə,
Yaşa əsgər, yaşa vətən, Azərbaycan min yaşa!

Mərd oğullar bu döyüşü qələbəylə vur başa!
Əlindəki bayrağını möhkəm saxla qanındı,
Ana vətən Azərbaycan, təməlindi canındı,
Vətənin hər qarışını qorumaq saf andındı,
Yaşa əsgər, yaşa vətən, Azərbaycan min yaşa!

Mərd oğullar bu döyüşü qələbəylə vur başa !
Hücumlar çək düşmən üstə, bir an belə dayanma,
Düz nişan al düşmənini, nişangahdan yayınma,
Od sal qatil düşməninin murdar, çirkin, canına,
Yaşa əsgər, yaşa vətən, Azərbaycan min yaşa!

Mərd oğullar bu döyüşü qələbəylə vur başa !
Vətənini xilas etmək şüar olsun əlində,
Vətəninin çörək, suyun, haqqı durub belində,
İlham kimi bir Komandan dayanıbdır önündə,
Yaşa əsgər, yaşa vətən, Azərbaycan min yaşa!
Mərd oğullar bu döyüşü qələbəylə vur başa !

Mənimçün
Bu dünya əzəldən belə yaranıb,
Bir açılan səhər, vaxtsiz qaralıb
Ən yaşıl yarpaqlar belə saralıb,
Yanımdan ötərək getmə mənimçün.

Əcəlin gələndə baxmır yaşına,
Yazaraq möhürü vurur qaşına.
Bir ölüm havası gəlir başına,
Əzrail gəlişin güdmə mənimçün.

Bir gün öz ömrümü vuracam başa,
Özünə zülm edib düşmə təlaşa,
Əyilmə heç zaman dosta, qardaşa,
Ruhunu pərişan etmə mənimçün.

Ağlamaq, sizlamaq axı nə verər?
Fələk qəhqəhəylə baxaraq gülər.
Bu Şair Göylər də, bax bir gün ölər,
Məzarda göz yaşı tökmə mənimçün.

Bir qayıt geri.
(Bu şeirimi anama ithaf edirəm.)

Baxıram uzanan ucsuz yollara,
Həsrətəm boynuma dəyən qollara,
Qurbanam sən gedən o dalanlara,
Ay ana hardasan bir qayıt geri.

Sənsiz əriyərək yaman solmuşam,
Ürəkdən kövrəlib, yaman dolmuşam.
Kimsəsiz uşaqtək yetim qalmışam,
Ay ana hardasan, bir qayıt geri.

Çoxdandır nəfəsin dəymir üzümə,
Ana, qurban olum, bir bax sözümə,
Bir anlıq gəl görün, mənim gözümə,
Ay ana hardasan, bir qayıt geri.

Sən getdin dünyamı boşaldıb getdin,
Məni uşaq ikən, sən yetim etdin.
Niyə bu əzabı, sən mənə verdin?!
Ay ana hardasan, bir qayıt geri.

De harda axtarım, görüm mən səni,
Nə olar gəl apar, yanına məni,
Rəhm eylə, vermə sən balana qəmi,
Ay ana hardasan, bir qayıt geri.

Cismim dünyadadır, ruhum yanında,
Doqquz ay bəslədin, məni canında,
Qanımı apardın öz damarında,
Ay ana hardasan, bir qayıt geri.

Gücüm yox, oradan qoparam səni,
Ömürlük yanıma aparam səni,
Eybi yox, məzarda taparam səni,
Ay ana hardasan, bir qayıt geri.

Əzrail güclüdür, gücüm çatmayır,
Tanrının hökmünə, hökmum batmayir,
Laylasiz bu Göylər, bil ki, yatmayir,
Ay ana hardasan bir qayıt geri.

Deyəcəyəm mən.
Olsam da torpağın dərin çatında,
O taxta tabutda, ölüm atında,
Zirvədə uçsam da, göylər qatında,
Tək səni sevirəm, deyəcəyəm mən.

Bütün maneələr yolumu kəssə,
Cəhənnəm od yeli, üzümə əssə,
Qışqırıb deyərəm sevdiyim kəsə,
Tək səni sevirəm, deyəcəyəm mən.

Məni işvən, nazın, gətirib dilə,
Gözümdən gətirib, yaş gilə-gilə,
Bu nakam sevgidir, mən bilə-bilə,
Tək səni sevirəm, deyəcəyəm mən.

Bu necə hissdir ki, vurub başıma?
Kim sevgi şərbətin, töküb aşıma?
Heyif, uyğun gəlmir, mənim yaşıma,
Tək səni sevirəm, deyəcəyəm mən.

Gör necə sevirəm, odlanır canım,
Mən Şair Göylərəm, qaynayır qanım,
Ey mənim gözümdə, ucalan xanım,
Tək səni sevirəm, deyəcəyəm mən.
Bir də gəl.
(Vəsilə xanımın şeirinə nəzirə)
Seni torpaq nə tez aldı apardı,
Zalim fələk istəklimi qopardı,
Ürək sənlə təsəllini tapardı,
Yolun düşsə, bu dünyaya, bir də gəl.

Arzularım göyərmədi, puç oldu,
Sevinc qədəhlərim, zəhərlə doldu.
Bağım bağçam, bir an içində soldu,
Yolun düşsə, bu dünyaya, bir də gəl.

Həsrət qaldiq həyat dolu gözünə,
Söhbətinə, şirin, şəkər, sözünə,
Gəl bir sığal çəkim, nurlu üzünə,
Yolun düşsə, bu dünyaya, bir də gəl.

Sənlə keçən günlər, sanki yalanmiş,
Fələk hər an ,fitnə, fəsad salanmiş,
Ürəyimdə, dərd üstə dərd qalanmış
Yolun düşsə, bu dünyaya bir də gəl.

Qaçılmazdı, yazan yazdı yazini,
Pay verəndə, böldü sənə azını,
Yaşamadın heç ömrünün yazını,
Yolun düşsə bu dünyaya bir də gəl

Xəzan oldu yarpaqlarım saraldı,
Gözümdə gündüzlər, soldu, qaraldı,
Bu şair Göylərin səbri daraldi,
Yolun düşsə, du dünyaya bir də gəl.

Ömrümün axırı çatır
Pərişan, pərişan baxma üzümə,
Yalançı gümanlar demə sözümə,
Dəyməsin göz yaşın mənim gözumə,
Göz yaşın qəlbimə tıkan tək batır,
Deyəsən ömrümün axırı çatır.

Neynim halsızlığım qurtarmır bir an,
Elə bil cismimi tərk edəcək can,
Başına döndüyüm ay həkim, loğman,
Bu dərman, iynələr başımı qatır,
Deyəsən ömrümün axırı çatır.

Vallah aman yoxdu daha canımda,
Donur, laxtalanır qan damarımda,
Limonsuz axmayır axan qanım da,
Evdə uşaqlarım baxib ağlayır,
Deyəsən ömrümün axırı çatır.

Nədən tez gəlmişdir Əzrail görən?
Çoxdur arxam ilə saatla hürən,
Hər şeyi ey Tanrım, tək sənsən bilən,
Bu acı şərbəti hər bir kəs dadır,
Deyəsən ömrümün axırı çatır.

Nə olar əzabsiz sən məni götür,
Kişitək gəlmişəm kişitək öldür,
Göylər Cəbrayılın vurğunu göldür,
Məni bax o gölün yanında basdır,
Deyəsən ömrümün axırı çatır.