Əziz qardaşım Aşıq Tərmeyxan Borçalı! Sazının zilini zil, bəmini bəm, dəmini dəm tutan, irili-xırdalı məclislərə şirinlik qatan, sehirli havacatların ovqatında Borçalıdan Təbrizə, Ərzurumdan Tiflisə, Bakıdan Dərbəndə, Ərdəbildən Bağdada... pərvazlanan ustad sənətkar! İllər öncə söyləmişdim, yenə deyirəm: sən klassik aşıq sənətini tükənməz həvəsinlə, yorulmaz nəfəsinlə, yellənən qanadınla, sellənən inadınla, qızıl telli sazınla, bənzərsiz avazınla yenidən yaradan, yaşadan, yaddaşlaşdıran bir ozansan, dürr ozansan, pir ozansan! Dədə ozanlardan bəhrələnməyin, simlərdən qopan səslərə sehirlənməyin, dastanların ruhunda sevinib-qəhərlənməyin, ağır oturub, batman gəlməyin, yerində danışıb, yerində gülməyin səni ustad aşıqlar cərgəsinə çıxarıb! Sən Aşıq Əmrah Gülməmmədovdan Aşıq Ədalət Nəsibova, Aşıq Hüseyn Saraclıdan Mikayıl Azaflıya, Xındı Məmməddən Aşıq Şəmşirə, Aşıq Kamandardan Aşıq Əkbər Cəfərova gedən azman sənət yolunun mənəvi körpüsüsən!.. Sazını köynəyindən çıxar, qardaşım! Heç kəsin dilləndirə bilmədiyi köhnə havaları təzələ!.. Ruhumuzu özünəxas çalğınla, özünəbənzər oxumağınla bəzə!.. Mürgüləyən havacatları oyat! Ulu sənətə sənət qat! Sözün mübarək!.. Sazın mübarək!.. Avazın mübarək!.. Yazın mübarək!..
Səmimiyyətlə, qardaşın Knyaz Aslan