Atalıydı, analıydı uşaqlar,
Bizim evdə biri vardı, biri yox.
(Nüsrət Kəsəmənli) Qismət var, yolunu bəxtə tuşlamır,
O kimdir əvvəldən nağıl xoşlamır?!
Nağılın hamısı belə başlamır:
- Biri vardı, biri yox!
Köz hanı, isindim külə həmişə,
Susdum, boyun əydim dilə həmişə,
Qazancım bu oldu elə həmişə -
Biri "var"dı... Biri "yox"...
Noğulu neynirsən, noğullu balam,
Nağıl istəyirsən, nağıllı balam?!
Nağıla aldanma, ağıllı balam,
Biri vardı - biri yox...
Ha yana istəsən yoz həyatımı,
Döndərdi nağıla SÖZ həyatımı,
Gəl sənə danışım öz həyatımı -
biri vardı.... biri yox...
Gündüz Sevindik