"Nur ocağı" ədəbi məclisi Ziba Sevindiyin şeirlərini təqdim edir:

XUDAYƏTİM

Bu dünyadan köçdün cavan,
Xalqım səni anır hər an.
Sən, ey cəsur, ər qəhrəman,
Tükənməzdir dəyanətin,
Əziz, şəhid Xudayətim!

Düşmənlərdən qisas aldın,
Canlarına qorxu saldın.
44 gündə zəfər çaldın,
Hasil oldu xoş niyyətin,
Əziz, şəhid Xudayətim.

Hər əzaba sinə gərdin,
Saysız düşmən yerə sərdin.
Sən vətənə könül verdin,
Müqəddəsdir bu ülfətin,
Əziz, şəhid Xudayətim!

Adın ilə Azərbaycan,
Qürur duyur, hər bir zaman.
Ey ruhu şad, cənnətməkan,
Sənsən pirim, ziyarətim,
Əziz, şəhid Xudayətim!

AZ AĞLA, ŞÖVKƏT ANA

Şəhid Xudayətin anası Şövkət xanıma ehtiramla.

Ağlamaqdan üzüldün,
Sızlarsan yana-yana.
Bir bu qədər hönkürüb,
Az ağla, Şövkət Ana!

Gözün yola dikilib,
Yuxun ərşə çəkilb.
Qəddin yaman bükülüb,
Az ağla, Şövkət Ana !

İtirdin Xudayəti,
Zülmət gördün həyatı.
Dildə ağı, bayatı,
Az ağla, Şövkət Ana!

Ömrün-günün bəzəyi:-
Şəhidin ev muzeyi.
Gör, bu bəzək-düzəyi,
Az ağla, Şövkət Ana!

Billəm, yaran dərindi,
Şəhid qəbri pirindi.
Xudayət and yerindi,
Az ağla, Şövkət Ana !

Oğlun şir kimi coşdu,
Haqq uğrunda vuruşdu.
Dönüb haqqa qovuşdu,
Az ağla, Şövkət Ana!
Az ağla, Şövkət Ana!!!

ADI MÜQƏDDƏSDİR HƏR BİR ŞƏHİDİN

Şəhidlik zirvəsi uca zirvədir,
Hər insan bu ada yüksələ bilmir.
Ürəklərdə məskən salır əbədi,
Şəhidlər doğulur, şəhidlər ölmür.

Təbrizim, Elgünüm, Nihadım mənim,
Hər biri əzizdir, qoşa qalamdır.
Təkcə bir ananın övladı deyil,
Şəhidlər doğmadır, igid balamdır.

Şəhla anamızın ciyərparası,
Rozanın nəfəsi, göz bəbəyidir.
Kəmalə ananın qeyrət qalası,
Köksündə çırpınan saf ürəyidir.

Adı müqəddəsdir hər bir şəhidin,
Bu vətən uğrunda veribdir canın.
Şəhidlər bir kəndin, mahalın deyil,
Fəxridir, yurdumuz Azərbaycanın!

ŞƏHİD XƏYALIM

Oğlunu Vətən yolunda qurban verən, şəhid anası Xatirə xanımın dilindən şəhid Xəyal balamıza ithaf edirəm.

Ölüm xəbərini eşidən zaman,
Başımın üstünü aldı çən, duman.
Qəddimi döndərib, eylədin kaman,
Artdı ürəyimdə dərdim, məlalım,
Mənim cəsur balam, şəhid Xəyalım !

Göz yaşlarım dama-dama göl oldu,
Axdı hər tərəfə, dönüb sel oldu.
Başımda vaxtsız ağaran tel oldu,
Pozuldu növrağım, dəyişdi halım,
Mənim cəsur balam, şəhid Xəyalım!

Bu necə haraydı, bu necə ündü?
Bu necə ələmli, matəmli gündü?
Adın da özüntək xəyala döndü,
Mən səni bəs indi, de, hardan alım?
Mənim cəsur balam, şəhid Xəyalım!

Vətənçün gül-çiçək bitirən də, sən,
Özünü dadına yetirən də, sən.
Qəhrəman igidtək xatirəmdəsən,
Hər zaman səninlə baş-başa qalım,
Mənim cəsur balam, şəhid Xəyalım.

Bu nakam ömrünə bilməm, nə deyim?
Həsrətinə nə vaxtacan göynəyim?
Gözümün önündə qanlı köynəyin,
Sənin qoxusunu mən ondan alım,
Mənim cəsur balam, şəhid Xəyalım!

03.09.2021

DÜNYADA ƏBƏDİSƏN

Keçər aylar, fəsillər,
Tarixdə adın qalar.
Yeni gələn nəsillər,
Səni hey yada salar.

Çox ömür sona çatar,
Payız gedər, qış gələr.
Yaşarsan, Şəhid adın,
Hər ürəyə xoş gələr.

Sən elə bir igidsən,
Səni necə unudum?
Sən elə bir şəhidsən,
Zirvədəsən, Mahmudum !

Əzmlə çaldın zəfər,
44 günlük savaşda.
Qərinələr keçsə də,
Qalacaqsan yaddaşda.

Tankınla sən birbaşa,
Əzib keçdin düşməni.
Canından çox sevirdin,
Bu yurdu, bu Vətəni.

Ey Vətənin yolunda,
Qəlbi alışıb-yanan.
Səninlə qürur duyur,
Gözəl Aybəniz anan.

Övladların fəxrlə,
Öyünəcək səninlə.
Səni sevən ürəklər,
Döyünəcək səninlə.

Gül bitirən məzarın,
İndi dönüb cənnətə.
Məqamın çox ucadır,
Eşq olsun, bu qüdrətə !

Sən çatdığın Zirvəyə,
Hər insan çata bilməz.
Şəhidlər sırasında,
Yerini tuta bilməz.

Məzarın pirdir sənin,
Şəhidlik məbədisən.
Sən dirisən, ölməzsən,
Dünyada əbədisən!

ŞƏHİDLİYƏ QOVUŞDUN

1-ci Qarabağ müharibəsində şəhid olan Ağstafa rayon şəhidi Çingiz Abdullayevin əziz xatirəsinə.

Gör neçə illər keçib ,
Üzür bizi həsrətin.
Sonsuz oldu bu yurda,
Vətənə məhəbbətin.

Tarixlərdə yaşayır,
Müqəddəs şəhid adın.
Bu gün hörmətlə anır,
Səni qohumun, yadın.

Dünənim, bu günümdə,
Nurlu sabahımdasan.
Sənsiz alışıb yanan,
Könüllər ahındasan.

Bu gün sənin yaşına ,
Neçə igid çatıbdır.
Çoxları şəhid olub,
Torpaq altda yatıbdır.

Bəzi dost-tanışların,
Oğul -uşaq sahibi .
Sənin isə cənnətdə,
Vardır neçə talibin .

Sən şəhid olan gündən,
Dözmədi ata -anan.
Gecə-gündüz ağlayıb,
Ürəyi oldu yanan.

Yoxluğun dərdə saldı,
Qardaşını, bacını.
Unutmaq çox çətindir,
Bu ağrını, acını.

Esmira anan səni,
Ağladıqca hey anır.
Bu dərdi daşımaqdan,
Nə doyur, nə usanır.

Adın- Şəhid Çingizim ,
Şəhidlər sırasında .
Sənin ağrın göynəyir,
Könüllər yarasında.

Sən yenilməz ər kimi,
Bu vətənçün vuruşdun.
Tarixlərdə yaşayıb,
Şəhidliyə qovuşdun.

RUHUNLA HƏR YANA İŞIQ SAÇIRSAN

44 günlük Vətən müharibəsi zamanı Füzuli uğrunda döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olan Məmmədli Fazil Razim oğlunun əziz xatirəsinə.

Məzarın elə bil, çiçəkli bağdır,
Dönüb gülüstana hər yanın sənin.
Düzülüb yan-yana məzarın üstdə,
Dönüb qərənfilə al qanın sənin.

Ürəyi dözmədi, sənin dərdinə,
Atan da yol alıb, yanına gəldi.
Bir oğul həsrəti, bir yar həsrəti,
Lətifə ananın bağrını dəldi.

Dözməyir bu dərdə ana ürəyi,
Söyləyir, ,,hardasan, Fazilim mənim?
Sənsizlikdən çəkdiyim ah-nalədən,
Odlanır həm bəmim, həm zilim mənim."

Günay bacın görüb səni yuxuda,
Görüb ki, cənnətdə rahatdır yerin.
Məzarın bənzəyir ziyarətgaha,
Çevrilib olmusan ocağım, pirim.

Ruhunla hər yana işıq saçırsan,
Sönməyən nur ki var, bizə bəllidir.
Bir ana qəlbinə, bacı qəlbinə,
Sənin şəhidliyin bir təsəllidir.

Hamımız dünyadan köçüb getsək də,
Görəsən kim bizi yadına salar?
Çoxu unudulub, gedəcəyik biz,
Həyatda tək sənin ər adın qalar.

ŞƏHİD BALASIYLA FƏXR EDİR ANA

Silaha sarıldı, Vətən eşqiylə,
Döyüşə yollandı igid Ələddin.
Qəhrəman, mərd, cəsur oğlum var-deyə,
Öyündü hər zaman-Ata Vəlyəddin.

Birinci Qarabağ - haqq savaşında,
Düşmənin başına od ələyirdi.
Cəsur Ələddinin hər zərbəsindən,
Düşmənlər yarımcan səndələyirdi.

Bir gün xəbər gəldi, yayıldı kəndə,
Dedilər, ,, Ələddin itkin düşübdür."
Hamı ümid oldu, tapılacaqdır,
Çünki, kişi kimi o, döyüşübdür.

Vəlyəddin atanın gözləri yolda,
Günbəgün könlünü qəm-qüssə aldı.
Atam soruşardı: ,, Ay xala oğlu,
Bu uşaq gəlmədi, harada qaldı?"

İllər keçdi, Ələddindən bir soraq,
Sevincli , şad xəbər verən olmadı.
Arayıb nə qədər axtarsalar da,
Ölübmü, qalıbmı? Görən olmadı.

Qardaş itkisinə qəlbi dözmədi,
Köçdü bu dünyadan Aydın qardaşı.
İki qardaş yoxluğuna yoldu saç,
Maral bacısının axdı göz yaşı.

İllər bir-birini əvəz eylədi,
Böyüdü, boy atdı Maralın oğlu.
Dayı qisasını almaqdan ötrü,
Yollandı birbaşa, cəbhəyə doğru.

İkinci Qarabağ döyüşlərində,
Sonadək vuruşdu qəhrəman Vüqar.
Yerində gəbərtdi, vurub öldürdü,
Vermədi düşmənə, heç aman- Vüqar.

Qardaş dərdi ilə, həsrəti ilə,
Olsa da, ürəyi hər an yanası...
Dayı qisasını alan oğulla,
Hər an öyünürdü Maral anası.

Bir gün acı xəbər döydü qapını,
Vüqarın şəhidlik xəbəri gəldi.
Qardaşın dərdini unutdu sanki,
Bu həsrət qəlbini ox kimi dəldi.

Çökdü gözlərinə, bu an qaranlıq,
Günəşli gündüzü zülmətə döndü,
Tək oğul böyütdü, o, şəhid oldu,
Bir evin çırağı, bax, belə söndü.

Sağalmaz yaranı unuda bilmir,
Oturub ah çəkir yenə dərindən.
Özünə təsəlli verməkçün alır,
Oğlunun ətrini- nəvələrindən.

Şəhid övladının bir qızı, oğlu,
Ona balasından yadigar qalıb.
Vüqarı vədəsiz itirən gündən,
Nənə öz meylini nəvəyə salıb.

Qəlbini üzsə də, bu sıxıntılar,
Şəhid balasıyla fəxr edir ana.
Deyir ki: ,,Yaşayır, ölməyib oğlum,
Layiqdir hər ada, şöhrətə, şana!"

ÖLMƏMİSƏN, DİRİSƏN

Sən bu xalqın, millətin,
Ürəyisən, canısan.
Yurdun Zəfər soraqlı,
Cəsur qəhrəmanısan.

Ölməmisən, şəhidim,
Sən hər zaman dirisən.
Qibləm, ziyarətgahım,
Xalqımın and yerisən.

Sən milyonlar içində,
Ölməzlik qazanmısan.
Sən Zəfər tarixini,
Öz qanınla yazmısan.

Sən mənfur düşmənlərin,
Başına od ələdin.
Onu öz əllərinlə,
Boğub qana bələdin.

Bükülməyən qolunla,
Qırdın düşmən qolunu.
Sən ona diz çökdürdün,
Göstərdin haqq yolunu.

Məhv elədin düşmənin,
Neçə-neçə səddini.
Qorudun bu vətənin,
Ayrılmaz sərhəddini.

Sıldırımlı dağları,
Qartal kimi dolaşdın.
Hünərinlə yüksəlib,
Zirvələrə yol açdın.

Düşmənlərin başında,
Alov oldun, od oldun.
Azad etdin torpağı,
Ürəyin çox şad oldu.

Öz dəmir yumruğunla,
Düşmənə zərbə vurdun.
Düşmənlərin başından,
Sanki bir qala qurdun.

Düşmən gördü gücünü,
Qorxu düşdü canına..
Xalqım alqış söylədi,
Yurdun qəhrəmanına!

Sən mənim qibləgahım,
Həm imanım, həm dinim.
Ölməmisən, dirisən,
Ey şəhid Xaləddinim !

QƏHRƏMAN TALEH
Keçsə min il, milyon il,
Sən düşməzsən dillərdən.
Sənin şəhidlik adın,
Silinməz könüllərdən.

Döyüş yoldaşların da,
Hamı səndən danışır.
Qəhrəman olmağından,
Danışdıqca alışır.

Komandirin söyləyir:
,,-Düşməni saldın dərdə.
Sənintək bir döyüşçü,
Gəlməz dünyaya bir də."

Sən alovlar içində,
Düşünmədin canını.
Xilas etdin gör neçə,
Vətən qəhrəmanını.

Döyüşün qızğın çağı,
Komandir ,, qayıt", dedi.
Sən sözünə baxmadın,
Dedin, ,,qayıtmaq nədi?"

Komandirin əmrini,
,,Vurdun qulaqardına."
Getdin daha irəli,
Qüvvət verdin orduma.

Neçə-neçə yaralı,
Əsgəri xilas etdin.
Yarasını sarıdın,
Belə arzuna yetdin.

Əlində silahınla ,
Düşmənləri çapırdın.
Düşməndən qisas alıb,
Xoş təsəlli tapırdın.

Çünki, zəfər çalmağa,
Ürəkdən inanırdın.
Sən bu yurdu, vətəni,
Xoşbəxt, azad sanırdın.

Həmişə bizimləsən,
Taleh adlı qəhrəman.
Xətrini əziz tutar,
El unutmaz heç zaman!
15.12.2021

ŞƏHİDİM MƏNİM

Əziz əmim nəvəsi, 44 günlük Vətən uğrunda döyüşlərdə qəhrənancasına şəhid olmuş, Abışov Fərid Əlfaim oğlunun əziz xatirəsinə.

Vətən arxasında dağ kimi durdun,
Düşmənə ən ağır zərbəni vurdun.
Adınla ucaldı Müzəffər Ordum,
Var ol, qəhrəmanım, Fəridim mənim!
Xalqımın qüruru, Şəhidim mənim !

Vətən harayladı, yetdin hayına,
Qoymadın düşməni gözdən yayına.
Vuruşdun, şəhidlik düşdü payına,
Yerin zirvələrdir, igidim mənim,
Xalqımın qüruru, şəhidim mənim!

Sevimli bəndəsi sənsən- Allahın,
Səninlə nurlanır gələn sabahım.
Qisasın alındı, sevinsin ruhun,
Var ol, qəhrəmanım, Fəridim mənim!
Xalqımın qüruru, Şəhidim mənim !

ŞƏHİDLƏR ÖLMƏZDİR...
Şəhid Mustafa Babayevin əziz xatirəsinə

Məzarın üstündə ağlayır yenə,
Anan göz yaşını saxlaya bilmir.
Ürəyi kədərə elə yüklənib,
Sevincdən heç zaman çağlaya bilmir.

Silir əlləriylə məzar daşını,
Sonra da əyilib öpür üzündən.
Elə bil, göylərin bütün yağışı,
Əminə ananın axır gözündən.

Ey Şəhid Mustafam, sənin xatirən,
Qalıbdır Vətənin hər guşəsində.
Atanın üzünə işıq salırsan,
Sürdüyü maşının saf şüşəsindən.

Şəklini maşında gəzdirir atan,
Sən Elman atanın qürur yerisən.
Xatirən əzizdir hər zaman bizə,
Şəhidlər ölməzdir, sən də dirisən!

SƏN ELƏ BİR İŞIQSAN
Ağstafa rayonu Asif Abdullayev adına 2 nömrəli tam orta məktəbin yetirməsi olan Həsənov Elnur Elman oğlunun əziz xatirəsinə

Dərs deyən müəllimlərin,
Sevimlisi sən idin.
İndi hamı hörmətlə,
Səni anır, igidim.

Vətən, torpaq eşqiylə,
Döyünürdü ürəyin.
Deyirdin, ,, Vətən mənim,
And yerim, göz bəbəyim."

Qəhrəmantək döyüşdün,
Bu vətənin yolunda.
Pəhləvan gücü vardı,
Bükülməyən qolunda.

Mənfur, rəzil düşmənə,
Sən olmuşdun göz dağı.
Hünərinlə məhv oldu,
Qana bulandı yağı.

Sən ey şəhid qardaşım,
Mənim fəxrim, qürurum.
Ellər səni unutmaz,
Qəhrəmanım, Elnurum!

Bu gün sinif otağı,
Sənin adınla bağlı.
Bəzədilib şəninə,
Al-əlvan, çilçıraqlı.

Sən elə bir işıqsan,
Heç zaman sönməz bu nur.
Məkanın cənnət olsun,
Əziz şəhidim- Elnur !

ŞƏHADƏTİN MÜBARƏKDİR!
Şəhid generalımız Polad Həşimovun əziz xatirəsinə.

Bənzəyirdin uca dağa,
Yol gedirdin Qarabağa.
Bu vətənə, bu torpağa,
Sədaqətin mübarəkdir !

Düşmənləri qırıb, əzdin,
Şöhrətinlə dünya gəzdin.
Polad kimi əyilməzdin,
Dəyanətin mübarəkdir !

Dilindəydi zəfər səsi,
Sənsən şəhidlik zirvəsi.
Qəhrəmalıq nümunəsi,
Rəşadətin mübarəkdir !

Qisasını gərək alım,
Düşmənləri dərdə salım.
Şəhid- Polad Generalım,
Şəhadətin mübarəkdir!

EL DƏRDİNİ ÇƏKİRƏM MƏN
Hər gün qəmlə ötüb keçən,
İl dərdini çəkirəm mən.
Gözlərimdə dalğalanan,
Sel dərdini çəkirəm mən.

Başını duman, qar alan,
Buludu göydə qaralan.
Bülbülsüz solub-saralan,
Gül dərdini çəkirəm mən.

Ürəyim, canım, bu Vətən,
Qurtulmayır dardan nədən?
Sonaları uçub gedən,
Göl dərdini çəkirəm mən.

Vətəndə Vətən daşıyam,
Bu yurdun üzük qaşıyam.
Qəmini hər an daşıyan,
Bel dərdini çəkirəm mən.

Yurd-yuvasız odda bişən,
Ürəyini kədər deşən.
Qarabağdan ayrı düşən,
El dərdini çəkirəm mən!

ŞƏHİD ATASI
Tək oğlunu qurban verdin vətənə,
Dərd varmıdır, bu dərdinə çatası?
Anlayıram, dərdin dağdan ağırdı,
Bu qədər ağlama, şəhid atası !

Bu da bir qismətdir, bu da bir andır,
Bu acı həsrəti səbrinlə yandır.
Fəxr elə oğlunla, o, qəhrəmandır,
Bu qədər ağlama, şəhid atası !

Bilirəm, ürəyin doludur qəmlə,
Gəzib dərdli-dərdli, çox ötmə bəmlə.
Gəzmə bu dünyada gözündə nəmlə,
Bu qədər ağlama, şəhid atası !

Şəhid anasının könlünü ovut,
Ona təsəlli ol, qəlbini soyut.
Əyilmə bu dərdə, başını dik tut,
Bu qədər ağlama, şəhid atası !

AZAD
Şəhid Azad Nizami oğlu Yolçuyevin anası, Ofelya xanımın dilindən, şəhidin əziz xatirəsinə.

Tükəndi, qəlbimdə sevinc qalmadı,
Fələk heç eylədi arzumu, Azad !
Əzabla böyütdüm səni həyatda,
Çox çəkdim, mən sənin nazını, Azad!

Xalqıma şəhidtək əzizdir adın,
Dağ-daşı yandırır ahım, fəryadım.
Dünyaya göz açdı bir qız övladın,
Görmədin Həbibə qızını, Azad !

Həbibə- sabahın gözəl gəlini,
Bircə yol hörmədin qara telini.
Xınalı görmədin onun əlini,
Səpdin yaram üstə duzunu, Azad!

Hardan əsdi, gəldi qara ruzigar?
Səni bizdən aldı tez- Pərvərdigar.
Nizamitək balan qaldı yadigar,
Çağladar könlümün sazını, Azad!

Ömür-gün yoldaşın bəxtini dandı,
Bacılar alışdı, dərdinə yandı.
Ofelya ananın ürəyi qandı,
Düşünür, alnında yazını, Azad !

SƏNİ HARDA GƏZİM, RAMİZ?
Qaranlıqdı solum,sağım,
Tor bağlayıb gözüm, Ramiz!
Söndü , yanan gur ocağım ,
Külə döndü közüm, Ramiz !

Dərdindən hey yana-yana,
Bax, göynəyir Maral ana.
O, car çəkir bu cahana,
Deyir: -Necə dözüm, Ramiz?"

Sinəsində dağa bir bax,
Gülü solan bağa bir bax.
Bu dözülməz çağa bir bax,
Səni harda gəzim, Ramiz?

Sənsiz keçsə də illərim,
And yerisən -sən, ellərin.
Küçəboyu şəkillərin,
Olub düzüm-düzüm, Ramiz !

Yaşasam da sənsiz nalan,
Sənsən mənim bürcüm, qalam.
Sən ey əziz, şəhid balam,
Sənə qurban özüm , Ramiz!

Sən vətəndə ömürboyu,
Yaşadırsan əsli, soyu.
Yerin cənnət, rahat uyu,
Budur, sənə sözüm, Ramiz!

BU TORPAĞA NUR SAÇDIN
44 günlük Vətən müharibəsinin qəhrəman şəhidi Hikmət Azər oğlu Şıxməmmədovun əziz xatirəsinə.

Dağ Kəsəmən kəndində,
Sən boya-başa çatdın.
Adını qəhrəmantək,
El gözündə ucaltdın.

Bu ad elə addı ki,
Hər kəs qazana bilməz.
Dillərdə bir şüar var:
,,Şəhidlər heç vaxt ölməz!"

Sənin Hikmət adında,
Hikmət dolu məna var.
Səndən nigaran qalıb,
Üzgündür anan Bahar.

,,Hikmət" deyib, sızlayır,
Ah çəkir dərin-dərin.
Gözləri yolundadır,
Hələ atan Azərin.

Əyilmədin, sınmadın,
Heç vaxt düşmən önündə.
Oldun əsil xilaskar,
Vətənin dar günündə.

Sən Vətən səmasından,
Bu torpağa nur saçdın.
Qələbəyə, zəfərə,
Gül-çiçəkli yol açdın.

Vətən sənin sayəndə,
Gündən-günə nurlanır.
Azərbaycan adınla,
Fəxr edib qürurlanır !
29.10.2022

DÜNYADA ƏBƏDİSƏN
Keçər aylar, fəsillər,
Tarixdə adın qalar.
Yeni gələn nəsillər,
Səni hey yada salar.

Çox ömür sona çatar,
Payız gedər, qış gələr.
Yaşarsan, Şəhid adın,
Hər ürəyə xoş gələr.

Sən elə bir igidsən,
Səni necə unudum?
Sən elə bir şəhidsən,
Zirvədəsən, Mahmudum !

Əzmlə çaldın zəfər,
44 günlük savaşda.
Qərinələr keçsə də,
Qalacaqsan yaddaşda.

Tankınla sən birbaşa,
Əzib keçdin düşməni.
Canından çox sevirdin,
Bu yurdu, bu Vətəni.

Ey Vətənin yolunda,
Qəlbi alışıb-yanan.
Səninlə qürur duyur,
Gözəl Aybəniz anan.

Övladların fəxrlə,
Öyünəcək səninlə.
Səni sevən ürəklər,
Döyünəcək səninlə.

Gül bitirən məzarın,
İndi dönüb cənnətə.
Məqamın çox ucadır,
Eşq olsun, bu qüdrətə !

Sən çatdığın Zirvəyə,
Hər insan çata bilməz.
Şəhidlər sırasında,
Yerini tuta bilməz.

Məzarın pirdir sənin,
Şəhidlik məbədisən.
Sən dirisən, ölməzsən,
Dünyada əbədisən!

MƏZARINA QURBAN OLUM, ŞƏHİDİM
Torpaq üçün öz qanından keçirsən,
Torpaq sənə qucaq açır, əsgərim.
Vətən səni qucağında bəsləyir,
Ruhun göydə işıq saçır, əsgərim.

Anaların ərşə qalxır naləsi,
Göz yaşları üzdən axır sel kimi.
Qardaşsız bacının göz yaşlarından,
Məzarınız əlvan geyər gül kimi.

Hər gün yeni şəhid verir bu Vətən,
Yüz doğulur bir şəhidin yerində.
Məzarına qurban olum, Şəhidim,
Sənsən mənim ocağım da, pirim də,

Sən rahat yat məzarında, Şəhidim,
Qisasını yerdə qoymaz ərənlər.
Ölməzliyə qovuşacaq həmişə,
Öz canını bu torpaqçün verənlər.

CANLI ŞƏHİDLƏRİM
Vətən uğrunda qəhrəmancasına döyüşən qazilərimizin şərəfinə
Canında güllə yarası,
Gəzir Vətən qaziləri.
Yox canının bir parası,
Dözür Vətən qaziləri.

Ağrılara gərir sinə,
Ürəyində dərd daşıyır.
Əyilməzlik qanındadır,
Kişi kimi mərd yaşayır.

Gecə-gündüz Vətən deyib,
Qəhrəmantək döyüşdülər.
Bu vətənə nəfəs verib,
Havasını dəyişdilər.

Can verdilər bu torpağa,
Yurd yenidən gəldi cana.
Şəhidiylə, qazisiylə,
Vətən döndü gülüstana.

Laləzara çevirdilər,
Dağı, daşı, təpələri.
Hələ qalıb bədənində,
Üzür canda qəlpələri.

Birisinin qolu yoxdur,
Birinin iki ayağı.
Vətənə arxa olanın,
Əsa olubdur dayağı.

Biganəlik görən zaman,
Sanki küsür bu həyatdan.
Vətən üçün fəda olan,
Çıxmamalı heç vaxt yaddan.

Hər döyüşdə od-alovu,
Görüb duyan şahidlərim.
Allah sizə kömək olsun,
Mənim canlı Şəhidlərim!

SƏNİ ƏZİZLƏDİ VƏTƏN TORPAĞI
44 günlük Vətən müharibəsi zamanı neçə-neçə yaralı əsgərlərimizi ölümün caynağından xilas edən, lakin özü Vətən uğrunda gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olan həkim Taleh Namazovun əziz xatirəsinə

Sən böyüdün, bu Vətəndə boy atdın,
Ürəyini bu torpağa bağladın.
Ürəyində yurda qarşı məhəbbət,
Ana Vətən sevgisiylə çağladın.

Döyüşlərdə sinə gərdin çətinə,
Qorxutmadı, səni güllə yağışı.
Yenilməyən hünərinlə qorundu,
Bu vətənin, torpağın hər qarışı.

Hippokrat andıyla Vətən andını,
Hər zaman qoruyub, saxlaya bildin.
Neçə yaralını xilas eyləyib,
Qanlı yaraları bağlaya bildin.

Səni Afət ana gözlədi hər gün,
Sən idin, Ananın könül həmdəmi.
O, necə biləydi şəhid olarsan?
Sənsiz yaşayacaq, bu sonsuz qəmi.

Elə bir zirvəyə yüksəldin ki, sən,
Qalxmaz bu zirvəyə, inan, hər insan.
Bu Vətən uğrunda can fəda etmək,
Şəhidlik kimsəyə gəlməsin asan.

Düşməni sarsıtdın, məğlub eylədin,
Alovlar içindən çıxdın, Talehim!
Ölümdən qorxmadın, onun üzünə,
Sən zəfər gözüylə baxdın, Talehim!

Çarpışdın, vuruşdun Vətəndən ötrü,
Səni əzizlədi Vətən torpağı.
Sarsılmaz, əyilməz dağ vüqarınla,
Düşmənin qəlbinə sən çəkdin dağı.

Cənnət məqamına ucalan Şəhid,
Alar ağuşuna mələklər səni.
Unutmaz adını, səni sevənlər,
Yaşadar köksündə ürəklər səni !

ŞƏHİDLƏR ÖLMƏZDİR...
Şəhid Mustafa Babayevin əziz xatirəsinə

Məzarın üstündə ağlayır yenə,
Anan göz yaşını saxlaya bilmir.
Ürəyi kədərə elə yüklənib,
Sevincdən heç zaman çağlaya bilmir.

Silir əlləriylə məzar daşını,
Sonra da əyilib öpür üzündən.
Elə bil, göylərin bütün yağışı,
Əminə ananın axır gözündən.

Ey Şəhid Mustafam, sənin xatirən,
Qalıbdır Vətənin hər guşəsində.
Atanın üzünə işıq salırsan,
Sürdüyü maşının saf şüşəsindən.

Şəklini maşında gəzdirir atan,
Sən Elman atanın qürur yerisən.
Xatirən əzizdir hər zaman bizə,
Şəhidlər ölməzdir, sən də dirisən!

GƏLMƏYİRSƏN GÖRÜM SƏNİN ÜZÜNÜ
Şəhid Xəyal balamızın anası Xatirə xanımın dilindən

Sən gedəndən anım dönüb il oldu,
Ürək yandı, ağı deyən dil oldu.
Göz yaşlarım döndü çaya, sel oldu,
Gəlməyirsən, görüm sənin üzünü,
Deyə bilim, sənə ürək sözümü.

İstəməm, analar oğul itirə,
Acı həsrət ürəyə qəm gətirə.
Dözməyir bu dərdə, anan Xatirə,
Gəlməyirsən, görüm sənin üzünü,
Deyə bilim, sənə ürək sözümü.

Nə vaxtacan sızıldayım, göynəyim?
Keçdi daha sevinməyim, gülməyim.
Ürəyimi parçaladı ölməyin,
Gəlməyirsən, görüm sənin üzünü,
Deyə bilim, sənə ürək sözümü.

Ürəklərdə qaldığını bilirəm,
Əbədi yurd saldığını bilirəm.
Cənnətməkan olduğunu bilirəm,
Mən də gəlib, kaş görəydim üzünü,
Deyəydim mən sənə ürək sözümü.

SALAM OLSUN RUHUNA
Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Mübariz İbrahimovun əziz xatirəsinə.

Vətən, torpaq yolunda,
Alovlara atıldın.
Susdurmaqçün düşməni,
Döyüşlərə qatıldın.

Əzminlə, hünərinlə,
Əzdin, düşməni boğdun.
Vətənin səmasında,
Günəş kimi sən doğdun.

Diz çökdürdün yağıya,
Qırdın qol-qanadını.
Uca tutur həmişə,
Xalqın sənin adını.

Mübarizlik alnına,
Əzəldən yazılıbdı.
Düşmənlərin məzarı,
Əlinlə qazılıbdı.

Ölməz ruhun şad olsun,
Qisasın alınıbdır.
Düşmənin ,, toy havası,"
Çoxdandı çalınıbdı.

Öz qəhrəman adınla,
Qürur duyur Vətənim.
Salam olsun ruhuna,
Ölməz şəhidim mənim!

RUHUNLA HƏR YANA İŞIQ SAÇIRSAN
44 günlük Vətən müharibəsi zamanı Füzuli uğrunda döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid olan Məmmədli Fazil Razim oğlunun əziz xatirəsinə.

Məzarın elə bil, çiçəkli bağdır,
Dönüb gülüstana hər yanın sənin.
Düzülüb yan-yana məzarın üstdə,
Dönüb qərənfilə al qanın sənin.

Ürəyi dözmədi, sənin dərdinə,
Atan da yol alıb, yanına gəldi.
Bir oğul həsrəti, bir yar həsrəti,
Lətifə ananın bağrını dəldi.

Dözməyir bu dərdə ana ürəyi,
Söyləyir, ,,hardasan, Fazilim mənim?
Sənsizlikdən çəkdiyim ah-nalədən,
Odlanır həm bəmim, həm zilim mənim."

Günay bacın görüb səni yuxuda,
Görüb ki, cənnətdə rahatdır yerin.
Məzarın bənzəyir ziyarətgaha,
Çevrilib olmusan ocağım, pirim.

Ruhunla hər yana işıq saçırsan,
Sönməyən nur ki var, bizə bəllidir.
Bir ana qəlbinə, bacı qəlbinə,
Sənin şəhidliyin bir təsəllidir.

Hamımız dünyadan köçüb getsək də,
Görəsən kim bizi yadına salar?
Çoxu unudulub, gedəcəyik biz,
Həyatda tək sənin ər adın qalar.

SƏN ELƏ BİR İŞIQSAN
Ağstafa rayonu Asif Abdullayev adına 2 nömrəli tam orta məktəbin yetirməsi olan Həsənov Elnur Elman oğlunun əziz xatirəsinə

Dərs deyən müəllimlərin,
Sevimlisi sən idin.
İndi hamı hörmətlə,
Səni anır, igidim.

Vətən, torpaq eşqiylə,
Döyünürdü ürəyin.
Deyirdin, ,, Vətən mənim,
And yerim, göz bəbəyim."

Qəhrəmantək döyüşdün,
Bu vətənin yolunda.
Pəhləvan gücü vardı,
Bükülməyən qolunda.

Mənfur, rəzil düşmənə,
Sən olmuşdun göz dağı.
Hünərinlə məhv oldu,
Qana bulandı yağı.

Sən ey şəhid qardaşım,
Mənim fəxrim, qürurum.
Ellər səni unutmaz,
Qəhrəmanım, Elnurum!

Bu gün sinif otağı,
Sənin adınla bağlı.
Bəzədilib şəninə,
Al-əlvan, çilçıraqlı.

Sən elə bir işıqsan,
Heç zaman sönməz bu nur.
Məkanın cənnət olsun,
Əziz şəhidim- Elnur !