Sən təkcə mənim anam deyildin

Bəzən mənə elə gəlir ki, dünyada baş verən bütün yaxşılıqlar, xeyirxahlıqlar anaların üzü suyuna, onların xeyir-duası ilə baş verir. Hardasa bir pislik, qan-qada varsa, deməli orda anaların xətrinə dəyən, onların ruhunu incidən nəsə var. Hərdən də elə bilirəm ki, qadınların özləri ana olandan sonra, kişilər isə anasız qalanda anaların qədrini bilməyə, qiymətini daha yaxşı anlamağa başlayırlar. Mən bu dəfə öz anamdan söhbət açmaq istəyirəm. O anadan ki, təkcə mənə yox, mənimlə eyni kənddə doğulanlara, mənimlə bir məhəllədə oynayan rəfiqələrimə, mənimlə birgə məktəbə gedən sinif yoldaşlarıma da eyni dərəcədə analıq qayğısı, ana nəvazişi göstərib.
Nədənsə son dövrlər uşaqlıq illərimi tez-tez xatırlayıram. Bəlkə də ona görə ki, uşaqlıq illəri ömrümün tumurcuqlayan, gənclik illərim isə çiçəklənən dövrü olub... Yaş ötdükcə borana-qara düşmüş, tufanlardan keçmiş bir ağaca bənzəyir insan... O da gah yağışda islanan, gah küləkdən üşüyən, bəzən də günəşin istisindən qovrulan yarpaqlar kimi solaraq torpağa qarışır... Həmişə öz özümə sual verirdim. Görəsən nə üçün insan ən çox uşaqlıq illərinin həsrətini çəkir?...
Üç ildir-anamı itirəndən o sualın cavabını tapmışam. Çünki uşaqlıq illəri insanın analı illəridir. O illərdə saçlarında ana əli gəzir, hörüklərində ana barmaqlarının, yanaqlarında ana dodağının hərarəti qalır. Bizlərdən yarım əsr uzaqlaşan o illəri nə geri qaytara bilərsən, nə də nəyəsə dəyişə bilərsən. Sadəcə qayğısız, atalı-analı illərin həsrətini çəkərsən, vəssalam...
Əziz oxucular, anam yaşasaydı sabah 100 yaşı tamam olacaqdı. Bu münasibətlə ürəyimdən keçdi ki, onu sizlərə də tanıdım:
Şəkərəliyeva Saçlı Əli qızı 1924-cü il 27 aprel tarixində Qərbi Azərbaycanın Qafan rayonunun Pürülü kəndində anadan olub. Uşaqlıq, məktəb illəri Pürülü kəndində keçib... 1931-ci ildə Pürülü ibtidai məktəbində 1-ci sinfə gedib. 1935-ci ildə həmin məktəbi bitirərək Gığı kənd orta məktəbinə daxil olub. 1941-ci ildə Gığı məktəbində orta təhsili başa vuraraq həmin ildən eyni məktəbdə müəllimlik fəaliyyətinə başlayıb. 1955-ci ildən 1973-cü ilə qədər müəllimlik fəaliyyətini Pürülü kəndindəki ibtidai məktəbdə ibtidai sinif müəlimi kimi davam etdirib. Hər bir müəllim kimi anam da şagirdlərin təhsil həyatında mayak idi, təhsil verdiyi səxslər günümüzün alimləri, həkimləri, müəllimləridir. Kəndimizdən pərvazlanan, hərəsi öz peşəsində fərqlənən, insanlara müxtəlif sahələrdə xidmət göstərən o kəslərin bir çoxu Saçlı müəllimənin yetirmələridir.
Saçlı xanım görkəmli riyaziyatçı, öz dövründə Qərbi Azərbaycanda sayılıb seçilən, pedaqoji cameədə sayğı göstərılən Həsən Şəkərəliyevlə ailə həyatı qurmuşdu. Şəkərəliyeva Saçlı o zamankı çətin dövrün şərtlərilə zəmanəsinin qayğıkeş müəllimi olmaqla bərabər, həm də gözəl ailə sahibi idi. Dövrün bilikli şagirdlərini yetişdirən Saçlı Şəkərəliyeva eyni zamanda valideyn kimi cəmiyyətə 7 layiqli övlad bəxş etmişdir. Böyük oğlu Abbas Şəkərəliyev ali təhsilli coğrafiya müəllimi, həm də tanınmış musiqiçi idi. Müxtəlif dövrlərdə dünyanın müxtəlif ölkələrində keçirilən musiqi festivallarında mükafatlar almışdı.


Ortancıl oğlu Firudin Şəkərəliyev də atamızla Abbasın yolunu seçmiş alı təhsilli riyaziyyat müəllimidir. Kiçik oğlu Yaqub isə geoloqdur. Böyük bacımız Elena tez ailə qurduğundan orta təhsillə kifayətlənmiş, Gülara Şəkərəliyeva tibb bacısı, Dilarə Şəkərəliyeva alı təhsilli fizika müəllimidir. Ailəmizin kiçik qızı, tibb bacısıyam.(2010-2015 cü illərdə ictimai fəaliyyətlə məşğul olmüşam, Mehdiabad Bələdiyyəsinin üzvü secilmişdim.)
Anam gözəl pedaqoq, fədəkar ana olmaqla bərabər ictimai işlərdə də fəal iştirak edib. Onun nur çöhrəsi üzündən evimiz həmişə qonaq-qaralı olub. Kimsənin qəlbinə toxunmayan Saçlı anam qapımıza diləyə gələnləri də heç vaxt əliboş yola salmazdı. Gözəl və səmimi qonşuluq- qohumluq münasibəti saxlayar, adət ənənələrimizin qorunmasında özünəməxsus sədaqət nümayiş etdirərdi. Allaha yaxın olmaq üçün namaz- niyazından da qalmazdı.
1988 ci ilin keçməkeşli əzablı qaçqınlıq dönəmini yaşamış Saçlı xanım 2021-ci ildə aprel ayının 9-da dünyasını dəyişib. Çaylı kənd qəbirisatnlığında dəfn olunub. Həm bir müəllim, həm də bir şəxsiyyət kimi ən yüksək insani dəyərlərin nümunəsi olan canım Anam, 100 ilik yübileyin cənnətdə mübarək olsun!
Harda olmasından asılı olmayaraq, analar duyar. Bilirəm sənin ruhun da məni duyur. Sağlığında eşitmək istədiklərini indi deyirəm. Çünki bir gün sənsiz qalacağımı heç ağlıma gətirməmişdim.
Əziz anam, sən mənim yaddaşımda nəcib, dürüst, səmimi, ləyaqətli, şəfqətli və mərhəmətli olaraq həmişə yaşayacaqsan. Sənin o qədər təmiz ürəyin vardı ki, nəinki heç kəsin arxasınca danışmazdın, heç kəs barədə pis düşünməyi belə ağlından keçirməzdin.
Sənin kimi bir şəxsdən öyüd aldığım, ana qayğısı gördüyüm, analıq öyrəndiyim üçün çox şanslıyam, qürur mənbəyim, anam! Nigaran olma, səndən aldıqlarımı sevə-sevə bəslədiyin nəvələrinə, nəticələrinə, kötücələrinə elə həm də yadıcalarına ötürməyə çalışacağam. Hər zaman gözünü üstümdə, özünü qəlbimdə hiss edirəm, gözəl, xanım-xatun Anam! Səni anaya ən çox ehtiyacım olan vaxtda itirdim. Bu sınıq könlüm səni hər an anır, gözəl Anam!..
Üç ildən adladı dünyadan köçdüyün.... Sənin yoxluğuna alışmaq çox çətindir. Ana, Anacan bir bilsəydin sənin üçün necə darıxıram! Daha yoxsan, nəfəsin, səsin gəlmir. O nurani çöhrəni hər məclisdə, hər yerdə çox axtarıram. Bilirəm tapmayacağam, çünki səndən birdə olmayacaq, Allah sənə rəhmət eləsin, qayğıkeş, mehriban Anam! Sənin simanda bütün Analara rəhmət diləyirəm...
Ruhun şad olsun!
Ruhuna ehtiramla

Suvarə HƏSƏNQIZI