Tamplier – I hissə

1185-ci il. Aralıq dənizi. Müqəddəs Torpağa üzən, içində zəvvar və cəngavərlər olan gəmilər.

Məktubu nədən başlayacağımı bilmirəm, əziz Katerina. Çox şeylər baş vermişdir və Allah görür ki, mən səni bezdirmək və körpüləri yandırmaq istəmirdim. Mən hələ də səni sevirəm və sevəcəm. Baxmayaraq ki, mən Templier Ordeninə daxil oldum və dünyəvi həyatdan imtina etdim, mən sənə olan sevgimdən üz döndərə bilmirəm və bu günahı yuya bilmərəm. Eh…

Bizim hamımızın günahı var, kiminin çox, kiminin az. Ümid edirəm ki, sən məni bağışlayarsan. Əgər hələ də Marseldəsənsə, mənim qardaşıma və bacıma salam söylə. Mən Aralıq dənizindəykən sənə məktub yazıram, biz Müqəddəs Torpağa üzürük, orada Akradan Qüdsə gedən zəvvarları qoruyacağıq. Biz bir müddət Kiprdə idik, gözəl bir yer, Aralıq dənizində bir ada. Ora sənin xoşuna gələrdi. Biz tezliklə Akraya çatacağıq, oradan sənə məktub göndərəcəm, ümid edirəm ki, o sənə çatacaq.

Sənin Renen.

- Ona məktub yazırsız, Baron?

- Hər halda sən anı korlaya bilərsən, Jozef. Sən çoxdan yanımda oturmusan?

- Siz ki artıq məktub yazmağı bitirmisiniz, siz döyüşçü və zəvvarlarla dolu gəmidə yox, təklikdə düşünməlisiniz və nəzərə alın ki, biz gəmidəyik və burada yer çox deyil. Belə olan halda, mən öz Baronumun yanından savayı harada otura bilərəm ki?

- Jozef, dilin sənin başına bəla olacaq, nə vaxtsa sən özünə çətinlik yaradacaqsan.

- Məni bu cür Allah yaratdı və siz məni sözü birbaşa deməyimə və acıdilliyimə görə sevirsiniz.

- Mən sizə ona görə dözürəm ki, biz bir yerdə böyümüşük.

- Həm də ona görə ki, mən sizin əminizoğluyam və mən bu gəmidə yeganə adamam ki, bu səfərə təkcə isti əşyalar deyil, həmçinin bir neçə səhəng şərab da götürmüşəm.

Pauza verdikdən sonra, biz uşaqlar kimi qəhqəhə çəkərək bərkdən güldük. Dünyəvi həyatdan imtina edən və öz talelərini Xristos cəngavərlərinin ordenində xidmətə və Müqəddəs Torpaq zəvvarlarının müdafiəsinə həsr etmiş iyirmi yaşlarında iki zadəgan. Mən Lionun baronu idim və öz istəyimlə ordenə daxil oldum, Jozef isə məni qorumağa getdi, yəni o demək idi ki, sən mənsiz batarsan. O mənim mərhum anama and içmişdi ki, özünün böyük əmisioğlunu qoruyacaqdır. Anam mənim etibar edə biləcəyim yeganə insan idi. O mənim üçün həm ana, həm də dost idi, onun ölümü ilə mənim də bir hissəm öldü. Mən 15 yaşinda ikən anam vəfat etdi. Atamla mənim heç bir zaman isti münasibətlərim olmayıb. O, yalnız özünü sevən birisi idi. Anamın ölümündən sonra, babam bacımı və qardaşımı öz yanına Marselə apardl. Mənimlə müqayisədə onların bəxti gətirdi, belə ki, onlar mənim qədər atamla tez-tez ünsiyyətdə olmurdular. Atam çox qəm çəkmədi və yasın başa çatmasından sonra evləndi. Yalnız özü haqqında düşünən eqoist insan idi. Yaxşı ki, bacımı və qardaşımı babam öz yanına apardı. Onları sevirler və bu ən əsas şeydir. 16 yaşında olan qardaşım yaxşı rəssam oldu və ola bilsin ki dahi biri olacaq, bacım Marsel başçısına ərə getdi, monastırlar tikir və kasıblara yardım edir, mən isə müqəddəs şəhəri və zəvvarları qorumaq üçün Müqəddəs Torpağa üzürəm. Layiqli ananın layiqli övladları. Mən indiyədək dərk etmirəm ki, anam ona necə ərə gedib. Ağıllı, gözəl, əsil-nəcabətli bir qız, o isə eqoist, özünəvurğun zadəgan. Yəqin tale belə imiş.

Mən gəminin burnuna yaxınlaşmışdım və dənizə baxırdım. Mən 19 yaşım olanda Jozeflə birlikdə ordenə daxil olmuşdum. Biz ilk günlərdən özümüzü göstərdik və beş aydan sonra bütün Fransadan könüllülərin toplanması bizə tapşırıldı, yeddi aydan sonra isə biz artıq Genuyadan gəmilərlə Müqəddəs Torpağa yola düşdük. Xrist Ordusuna daxil olan hər kəsin öz tarixçəsi var. Kimi orduya günahlarının bağışlanması naminə inanc hissi ilə, kimi macəra və şöhrət həvəsi ilə, əksəriyyəti isə çox təəssüf ki pula və torpağa olan hərisliyindən daxil olmuşdur. Nə qədər təəssüf doğursa da, tamahkarlıq və asan qazanc hissi insanın ən böyük günahlarından biridir. Müqəddəs Torpaqda ata sahib olmayan insan hər şey əldə edə bilirdi, lakin onlar bir şeyi nəzərə almamışdılar – ad-san və hakimiyyəti əldə etmək olar, lakin sən hörmət və şərəfi satın ala bilməzsən. Sarasinlər bizə nifrət edirlər və buna görə də mən onları gunahlandırmıram. Birinci Xaç Yürüşü zamanı biz heç kimə rəhm etmirdik. Biz Qüdsdə hamını kəsib doğradıq. Bizim atalarımız özlərini mömin kimi yox, şeytan kimi aparmışdılar, qadınları, uşaqları və qocaları doğramaq lazım deyildi, bununla onlar Allah tərəfindən bağışlanmalarını qazanmamışdılar. Onların səhvlərinə görə biz yanacağıq. Atalarımızın gunahlarını bağışla, Allahım.
- Bağışlayın ki, mən sizi düşüncələrinizdən ayırıram, Rene qardaş.

- Eybi yox, Anri qardaş. Siz nəsə istəyirdiniz?

- Mən gəmi kapitanı ilə danışmışam, biz bir neçə gündən sonra Akrada olacağıq.

- Minnətdaram, Anri qardaş.

- Xoşdur.

Anri başı ilə salam verdi və uzaqlaşdı. O, bizdən yaşca böyük idi, biz onunla Müqəddəs Torpağa üzmək üçün gəldiyimiz Genuyada tanış olmuşduq. O, Bordo Hersoqunun üçüncü oğlu idi. Daha bir sevilməyən oğul. Ümid edirəm ki, biz hamımız evlərimizə qayıdacağıq.

Mənim hansı səbəblərə görə Ordenə daxil olmağım sizə maraqlıdır? Mən özümü itirmiş və sınmışdım. Ana itkisi, atamın laqeydliyi, sonu olmayan sevgi, ardıcıl hadisələr məni sındırırdı. Mən həyatın mənasını itirmişdim. Marseldə babamın yanında olarkən, mən babamın dostu olan, Fransadakı Templierlərin komandanı Alfredlə tanış oldum. Onunla ünsiyyətdən sonra başa düşdüm ki, o mənim həyata qarşı itmiş ruhumu xilas edə bilər. Ordenə xidmət, zəvvarların müdafiəsi və Allaha ibadət – bütün bunlar ruhumun gücünü geri qaytaracaq və qəlbimi xilas edəcək. Mən tərəddüd etmədən Alfreddən məni ordenə qəbul etməyi xahiş etdim. Təbii ki, Jozef söhbətə daxil oldu və o da ordenə daxil olmaq istəyini bildirdi. Biz varlı ailələrdən olan ərköyün uşaqlar olaraq deyil, cəngavər qardaşlar kimi Müqəddəs Torpağa üzürdük. Bizdə doğrultmalı olduğumuz məsuliyyət və şərəf vardı. Gəmidə demək olar ki, artıq hamı yatmışdı. Yatmaq lazım idi. Bir neçə gündən sonra biz Akrada olacağıq.
Kapitan yalan deməmışdi, bir neçə gündən sonra biz hər hansı bir hadisə olmadan Akraya gəlib çatdıq. Bu, şərq üslubunda inşa olunmuş bir qala idi. Dəfələrlə mühasirələrə tab gətirən əzəmətli qala. Burada hər şey bizə yad idi: dözülməz isti, səhra. Bizi yalnız o xilas edirdi ki, buradakı gecələr sərin, bəzən isə soyuq idi. Biz komandirimiz Jak de Riforun gəlişini gözləyirdik. Biz vaxt itirmədən məşq edir, at sürməyi və yaydan ox atmağı öyrənir, qılıncla döyüşürdük. Mən Jozeflə döyüşdüyüm zaman Jak de Rifor gəldi. Mən demək olar ki, onun əlindən qılıncı yerə saldığım anda Anri təngnəfəs qaçaraq meydana gəldi.

- O burdadır, komandir gəlib! Sıraya düzlənin!

Biz sıraya düzlənmişdik və komandirimizi gözləyirdik. Din və Allah uğruna həyatlarını qurban verməyə hazır olan on cəngavər qardaş. Həyətə beş atlı daxil oldu. Birinci olaraq qara atdakı atlı daxil oldu. Bu, otuz yaşlarında, zəhmli bir kisi idi. O, bizi nəzərdən keçirən baxışlarla süzdü, atdan düşdü və yüyəni xidmətçiyə verdi.
- Müqəddəs Torpağa xoş gəlmisiniz, cəngavər qardaşlar. Mən, Jak de Rifor, Akradan Qüdsə gedən zəvvarların yolunu mühafizə edən komandirəm. Siz mənim rəhbərliyim altına keçirsiniz. Əgər aranızda zəif xarakterli və ya qorxaq varsa, dərhal sıranı tərk etsin.

Heç kim tərpənmədi. O fasilə verdi və davam etdi.

- Bu təqdirəlayiqdir. Sübh erkəndən zəvvarlarla birlikdə Akradan çıxırıq. Əşyalarınızı toplayın və atları hazırlayın.

Biz əmri yerinə yetirmək üçün dağılışdıq. Sübh açıldıqda biz Akranı tərk etdik və Qüdsə doğru hərəkət etdik.

İlk günlər sakit keçdi, biz səhra ilə gedirdik, quldurlar yox idi, biz bir neçə karvanla və evə qayıdan səyyah dəstələri ilə qarşılaşdıq. Akrada biz zəvvarlara və karvanlara basqınların çoxaldığını eşitmişdik, lakin biz hələ bir quldura belə rast gəlməmişdik. Beşinci gün biz vahənin yaxınlığında düşərgə qurduq. Səhranın möcüzələrindən biri. Ucsuz-bucaqsız səhrada həyat adacığı. Bu gün mənim gözətçi olmaq növbəm idi. Mən tonqalın yaxınlığında oturmuşdum və uzaqlara qaranlığa baxaraq səsləri eşitməyə çalışırdım. Mən yavaş-yavaş səhraya və onun qanunlarına öyrəşirdim.

-Sakitliyə öyrəşməmisən?

- Komandir.

-Əyləş, yanına otursam etiraz etməzsən?

-Şərəf duyaram!

-Sən hardansan, Rene?

-Liondan, Jozef kimi.

-Hə, düzdü siz Marseldən Baron Roberin nəvələrisiniz, mənə sizin haqqınızda Alfred qardaş məktubunda yazmışdı, o sizin barədə xoş sözlər demişdi və sizi komandanlığım altına götürülməsini tövsiyə etmişdi. Alfred nadir hallarda insanlar haqqında xoş sözlər söyləyir, çünki o onların təbiətini görür və nadir hallarda kiməsə inanır və etibar edir. Əgər o sizi tövsiyə edibsə, demək siz buna dəyərsiniz.

- Mən də buna ümid edirəm, Komandir.

-Mənə Jak qardaş de.

-Necə buyurursunuz.

-Səhraya öyrəş, Rene. O, sadəliyi öyrədr və sənin xarakterinin dayanıqlığını sınaqdan keçirir. Öz silah yoldaşına güvən, atının qayğısına qal və ən əsası, öz tuluğundakı içməli su ehtiyatına diqqət yetir. Susuz sən… Sən bunu eşitdin?

-Nəyi?

- Silahlarınıza, qardaşlar! – Komandir çığırdı.

Onun sözləri səhrada əks-səda verdi, qaranlıqdan bir anda quldurlar çıxdı. Onlar bizim üstümüzə atıldılar. Quldurlardan biri balta ilə üstümə atıldı, mən bir anda qılıncımı çıxardım və onun hücumunun qarşısını aldım. Balta ağır idi, bir neçə zərbədən sonra quldur gücdən düşdü, mən əks-hücuma keçdim və onun üzünə zərbə vurdum. O üzünü tutdu və yerə yıxıldı. Nəfəsimi dərməmiş üstümə iki nəfər qılınclı atıldı. Aylarla sürən məşqlər məni xilas etdi və öz layiqli bəhrəsini verdi. Mən onlardan birinin başına zərbə vuraraq yerə sərdim. Mənə hücum edənlərdən yalnız biri qalmışdı. O yaşca məndən böyük idi və yaxşı döyüşürdü. Onun zərbələrindən qorunarkən mən yerdəki cəsədə ilişdim və yerə yıxıldım. Sarasin gülürdü və son zərbəni vurmağa hazır idi. Lakin birdən onun üz ifadəsi dəyişdi və o, yerə yıxıldı.
- Sən mənsiz nə edərdin, mehriban Cənab? – deyə Jozef gülümsəyirdi.– Yerə yıxılmısan və Tanrıya ruhunu verməyə hazır idin. Bəs kim mənimlə birlikdə Saladinlə döyüşəcək? Eybi yox, mən sizi bağışlayıram. Qalx ayağa.

Jozef mənə qalxmağa kömək etdi. Döyüş uzun çəkmədi. Quldurlar darmadağın edildilər, üçünü biz əsir götürdük, bizim tərəfdən heç kim həlak olmadı. Anri əlindən yaralanmışdı və iki qardaş da kiçik yaralar almışdılar. Zəvvarlar isə yüngül qorxmuşdular.
-Hə, cəngavər qardaşlar, döyüş sınağınızla sizi təbrik edirəm. Bir neçə gündən sonra biz Qüdsdə olacağıq. Yaralılara kömək edin, əsirlərin əl-ayağını bağlayın, günəşin çıxması ilə biz buranı tərk edirik. Hə bir də unutmadan: Müqəddəs Torpağa xoş gəlmisiniz.
Komandir öz çadırına getdi, biz isə əmrlərini yerinə yetirməyə başladıq.
- Rene, sənə elə gəlmir ki, bizim komandir bir az dəlidir?
-Biz hamımız özlüyümüzdə dəliyik, Jozef.
Günəşin çıxması ilə biz öz yolumuza davam etdik. Yolda mən komandirdən öyrəndim ki, onlar sarasinlər yox, Suriya erməniləri idi. «Satqın və alçaq xalqcıq», komandir onları belə adlandırdı. «Onlar öz doğma analarını pula satarlar. Necə ki, ağcaqanad qəflətən tələf olur, onlar da sahiblərini belə tez dəyişirlər. Və bu basqınları da, Rene qardaş, onlar qəsdən edirlər, sarasinlər kimi geyinirlər və bizə hücum edirlər, bununla da bizimlə müsəlmanlar arasında olan əmin-amanlığı pozmaq istəyirlər. Və bilirsən, ən acı nədir, Rene qardaş?»
- Nə, komandir?

- Saladinlə müharibə istəyən bizim qardaşlarımızdan bəziləri onlara himayədarlıq edirlər. Müsəlmanlar bizim düşmənimiz deyillər, Rene. Biz onlarla neçə ildir ki sülh içində yaşayırıq, onlar yaxşı insandırlar. Nə qədər ki bizim kral IV Bolduin sağdır, hər şey yaxşı olacaq. Saladin və IV Bolduin sülhə nail olublar və onlar xristianlarla müsəlmanları barışdıraraq birlikdə çox şey edə bilərlər.

Mən komandiri dinləyirdim və ondan öyrənirdim. Bu qısa müddət ərzində o mənim üçün həmişə arzuladığım ata kimi oldu. Quldurlar daha bizi narahat etmədilər və bir neçə gündən sonra biz öz məqsədimizə çatdıq. Biz - mən, komandir və Jozef təpəyə çıxdıq və üç dinin mərkəzi və dayaq nöqtəsi olan əbədi şəhəri gördük, gözəllik və mənəviyyat – hər şey bu şəhərdə bir-birilə uyğunlaşır, bütün bunlar ilk baxışdan görünür.

- О, bənzərsizdir.

-Bəli, Rene. Burada sizin ucun hər şey başlayır. Böyük döyüş yaxınlaşır, qardaşlar.

- Amma, Jak qardaş, biz Saladinlə sülhdəyik axı?

- Düzdür, Rene, amma Saladin Misiri, Suriyanı və Mesopotomiyanı özünə tabe edib. O, bizi buralardan qovmağa and içib və hələ ki onu IV Bolduinlə olan sülh saxlayır. O, ona müttəfiq kimi hörmət edir və dəyər verir. Saladin böyük və alicənab hökmdardır. IV Bolduin sağ olduğu müddətcə o bizə toxunmayacaqdır. Kral xəstədir və məlum deyil o nə qədər yaşayacaq. Çox guman ki, taxta onun bacısının əri, xoş olmayan şəxsiyyət, idarə etmə bacarığı olmayan, yalnız sarasinlərin qanına susayan Qvido Luzinyan çıxacaq və onun yanında da şeytan ruhlu, zirehinde qırmızı xaç olan Rene de Şatinyon var. Baron İbelin yaxşı insan və döyüşçüdür, o krala yaxındır və kral onun varis olmasını istəyir. Lakin Raymond tərəddüd edir. Bir sözlə, qardaşlar, kral vəfat etdikdən sonra, bizim əsas məqsədimiz Qüdsü qorumaq və həyatda qalmaq olacaq.

-Amin. Allah bizimlədir.

- Jozef, doğrudanmı sən nəsə diqqətəlayiq bir şey dedin və anı korlamadın?

-Rene, biz axı Yerusəlimə çatırıq, nə qədər olmasa da şəhərin müqəddəsliyi təsir göstərir.

-Heç olmasa indi küfr etmə.

-Necə buyurursunuz.

Komandir Jozef dəstəyə tərəf döndü:

-Qüdsə xoş gəlmisiniz. – və biz şəhərə doğru hərəkət etdik.

Qüdsdə cəsur cəngavərlərin əhvalatı başlayır. Lakin bu artıq başqa əhvalatdır.

Tamerlan Ələkbərov
Butov.az