Qədim türk yurdu olan Borçalı mahalı hələ eramızdan əvvəl türk dilli xalqların yaşayış yerləri olub. Gürcüstanın cənub və şərq hissəsində türk dilli tayfaların yaşaması haqqında tədqiqatçı alimlərimiz vaxtaşırı geniş məlumatlar vermişlər. Bu türk tayfaları əsasən Borçalının dağətəyi bölgələrində özlərinə yurd-yuva salmış, orada yaşamağa başlamışlar.

Demək olar ki, bu kəndlərin kökləri XV-XVI əsrlərə qədər gedib çıxır. Elə bu günün özündə Gürcüstanda kompakt şəkildə yaşayan azəri-türkləri öz dədə-baba torpaqlarında yaşayırlar, ancaq vaxtaşırı gürcülər bu torpaqlarda yaşayan azəri-türklərinin məskunlaşdığı qədim kənd adlarını dəyişdirərək gürcü adları ilə əvəzləyirlər. Borçalı mahalında olan Sarvan rayonu (Marneuli), Bolur rayonu (Bolnisi), Qarayazı rayonu (Qardabani), Qaraçöp rayonu (Saqareco), Başkeçid rayonu (Dmanisi) və s. adlarla adlandırılmışdır.

Borçalı mahalı daim tanınmış şəxsləri ilə diqqət mərkəzində olub. Bu mahal yüzlərlə el şairləri, ustad aşıqlar yetişdirib. Şair Ağacan, Şair Nəbi, Bəyazidili Məsim, Təhləli Novruz, aşıq Xındı Məmməd, Aşıq Əmrah, aşıq Kamandar, aşıq Hüseyn Saraçlı, Zəlimxan Yaqub, Nizami Saraçlı, Səməd Qaraçöp, Sərdar Bədəlov, Rahilə Qaralova və başqaları bu elin, bu mahalın yetişdirmələridir.

Belə şairlərdən biri də bu elin, bu mahalın şairə qızı Rahilə Qaralovadır. Şairə özünə məxsus gözəl şeirləri ilə daim oxucularının diqqət mərkəzində olub, onları yeni şeirləri ilə sevindirib.

Rahilə Seyfəddin qızı Qaralova 1967-ci ildə sazlı-sözlü Borçalı mahalının Başkeçid rayonunun Şahmarlı kəndində anadan olub. 1975-ci ildə orta məktəbə daxil olub. 1985-ci ildə Başkeçid rayonunda 2 saylı orta məktəbi bitirib, həmin il Tbilisi şəhərində Maliyyə Kredit Texnikumuna daxil olmuşdu.

Rahilə xanım hələ orta məktəbdə oxuduğu illərdən “Azərbaycan pioneri” qəzetində və yerli qəzetlərdə şeirləri dərc olunmuşdu.

Rahilə xanımın şeirləri hal-hazırda dövrü mətbuatda və “Xəzan” jurnalında, “Zirvə” poeziya antologiyasında çap olunur. Şairə hal-hazırda “Dirili Qurbani” ədəbi məclisinin üzvüdü. Şairənin zəhmətini qiymətləndirən Qafqaz Media İctimai Birliyin təsis etdiyi “Cəsarətli Qələm” diplomuna layiq görüb.

Rahilə xanımın indiyə qədər iki kitabı işıq üzü görüb. “Qərib həsrəti” və “Məndən nağıl umma, dünya” kitablarıdır.

Rahilə xanımın şeirlərinin əsasını məhəbbət mövzusu təşkil edir. Mən də bu gün Rahiləsevərlərə və oxucularına bir neçə şeirini təqdim edirəm:

Əyləşən gözəl

Dəniz kənarında əyləşən gözəl,

Kaş dənizdən əsən meh olaydım mən.

Əsim ürəyinə dolaydım sənin,

Hərdən də telinə toxunaydım mən.


Yağıb narın-narın qara saçında,

Parlayan mirvari şehə dönəydim.

Sel olub axaydım yanaqlarından,

Titrək dodağında ləpə döyəydim.


Kaş şəfəq saçaydım günəş misalı,

Qara gözlərindən mən boylanaydım.

Gözlərinin giləsində itəydim,

Şəkər olub sevincinə qalaydım.


Dəniz kənarında əyləşən gözəl,

Ulduz olub gözlərinə qonaydım.

Ulduzlardan çələng düzüb sinənə

Kaş mən də baxdığın dəniz olaydım.


Axtarsan


Sən məni axtarmaq istəsən əgər,

Sənin gözlərinin qarasındayam.

Sənin saf eşqinlə sehirlənmişəm,

Bilmirəm dünyanın harasındayam.


Zirvəsi dumanla dağı gəzmə sən,

Gülləri saralmış bağı gəzmə sən.

Arxadan boylanan çağı gəzmə sən,

Sanma vəfasızlar sırasındayam.


Məhəbbət sevgimin əzəli, sonu,

Müqəddəs bilirəm dünyada onu.

Axtarma kölgəmin necə olduğuna,

Sənin qollarının arasındayam.


Dəydi


Göz ilişdi qara gözə,

Əlim ipək telə dəydi.

Dodaqdakı cürətə bax,

Təzə qönçə gülə dəydi.


Sevgi kamın indi bildim,

Gah ağladım, gah da güldüm.

Sevgimizi yarı böldüm,

Əlim ipək ələ dəydi.


Pərvanəm gəldi işığa,

Heyran qaldım yaraşığa.

Döndüm acgöz sarmaşığa,

Qol dolandı belə dəydi.


Sevgi ətri gör gözəldi,

Rahilə sənsiz dözərdi?

Bu gün ömrümü bəzərdi,

Bir görüş, bir ilə dəydi.


Deyir ayrılıq


Vaxtsız sevgi ürəklərə qəm əkib,

Oyub-oyub hara gəldi dağ çəkib,

Qüssə üstə kədər töküb, qəm töküb,

Məhəbbəti dağla deyir ayrılıq.


Göz yaşlarım ürəyimə axmayır,

Gizləsəm də sözlərimə baxmayır.

Eşqi silir yanaqlara yaxmayır,

Ağladıqca ağla deyir ayrılıq.


Bu həsrətin, bu möhnətin sonu yox,

Ha büksən də geydirməyə donu yox.

Hara çəkib çevirsən də yönü yox,

Bu sevgini bağla deyir ayrılıq.


Tale üz döndərib bu yaşda yenə,

Sevgim düşüb dilə, olub əfsanə.

Rahilə, bu sevgi yad oldu mənə,

Yadında gəl saxla, deyir ayrılıq.


Bu sevgi


Bürünübdü çiçəklərə, güllərə,

Kaş həmişə belə qala bu sevgi.

Baxışları saldı dildən-dillərə,

Gözlərimdə qurdu qala bu sevgi.


Tilsimini sındıran yox, açan yox,

Uşaq kimi arxasınca qaçan çox.

Yuxudurmu, gerçəkdirmi, seçən yox,

Ürəyimi tutdu yola bu sevgi.


Əzəl gündən dərdi-səri çox imiş,

Rahilənin ümid yeri yox imiş.

Bəlkə həqiqətmiş, bir yuxu imiş,

Kaş həsrəti gözdən ala bu sevgi.


Dalğalar


Çırpır qayalara, çırpıb daşlara,

Qəzəbi, hirisi boğur dalğalar.

Sahildən sahilə sevgi aparar,

Sanki bir-birini qovur dalğalar.


Səhərdi, üfüqdən günəş boylanır,

Dağların qoynunda bir mayak yanır.

Günəşli gündüz də gecəni danır,

Sanki qaranlığı udur dalğalar.


Yenə qağayılar nəğmə oxuyur,

Günəş şəfəqindən çələng toxuyur.

Dənizdə yosunlar ətir qoxuyur,

Cənnət çiçəyi qoxur dalğalar.


Coşub-daşıb, mən də təpələnirəm,

Köksündə dağılıb ləpələnirəm.

Sevinc olub ətrafa səpələnirəm,

Rahilə gözündə doğur dalğalar.


Axtarma məni


Daima qəlbində, ürəyindəyəm,

Axtarma yollarda, axtarma məni.

Sənin ki, arzunda, diləyindəyəm,

Axtarma yollarda, axtarma məni.


Kölgəli ağacam, yolun üstəyəm,

Kədərli bülbüləm, kolun üstəyəm.

Xəyalən min kərə qolun üstəyəm,

Axtarma yollarda, axtarma məni.


Bükük bənövşəyəm, yaza gəlmişəm,

Çoxu itirmişəm, aza gəlmişəm.

Dərdimi deməyə saza gəlmişəm,

Axtarma yollarda, axtarma məni.


Rahilə salıbdı tək sənə meyli,

Olmayıb bəxtindən heç də gileyli.

Hərdən Əsli olur, hərdən də Leyli,

Axtarma yollarda, axtarma məni.


Məni


Görüşə, vüsala can atır ürək,

Neçə arzum qalıb, gör neçə dilək.

Səni qismətimə yazan o fələk

Çəkib imtahana qandırdı məni.


Həsrətin ağrısı yaman ağırdı,

Gözüm bulud kimi dolub, yağırdı…

Xəyallar deyir ki, yarın çağırdı,

Xəstə yatağımdan qaldırdı məni.


Rahilənin ahı çatmırmı sənə?

Küləyə qoşulub, gələcək yenə…

Mənim bu sevgimə qalma biganə,

Həsrətin alovu yandırdı məni.


Qarabağdan bir xəbər…


Necə deyim dərdimi hər yetənə,

Gül demərəm hər torpaqda bitənə.

Çox illərdi mən həsrətəm vətənə,

Qarabağdan bir xəbərin yoxdu ki?


Neçə ildi saralmışam, solmuşam,

Həsrətindən xəstə düşüb qalmışam.

Bulud kimi boşalmışam, dolmuşam,

Qarabağdan bir xəbərin yoxdu ki?


Qoy bu dünya mənim üçün dar olsun,

İstəmirəm, xarıbülbül xar olsun.

Bir ağızdan deyin mənə ar olsun,

Qarabağdan bir xəbərin yoxdu ki?


Hüseyn Məmmədov,

“Bütöv Azərbaycan” qəzeti