Jurnalist, şair, müəllimə Zəminə Cavadlının 60 illik yubileyinə

Jurnalist, şair, müəllimə Zəminə Cavadlının yanvarın 21-i doğum günü və 60 illik yubileyidir. Zəminə xanımı sakit təbiətli, ədalətli, gözəl rəftarlı bir insan kimi çox sevirəm. Düşünürəm, bu əziz gündə ona nə hədiyyə etsəm könlünə fərəh, gözlərinə gülüş qonar. Zəminə xanım şeiri çox sevir. Onun belə bir şeiri var, “Bir nəğmə oxu mənə!”

Bir nəğmə oxu mənə,

Qaytar keçmişə məni.

Bir sevgi dastanı de,

Yenidən sevim səni.

Elə bir söz söylə ki,

Xəyanəti unudum.

Elə bir söz söylə ki,

Bir də, sənə vurulum.

Odur ki, onun şeirlərindəki o hisslər, duyğular mənə bu misraları yazdırdı. Necə hədiyyədi, bəyənərmi görəsən?

Sənə nə hədiyyə edim, əzizim,

Qəbində bir ağrı, acı qalmasın?

Sənə nə hədiyyə edim, birdənəm,

Gözündə, könlündə heç vaxt solmasın.

Sən sınıq qəlbimin ağ çiçəyisən,

Səni düşünürəm gözlərimdə nəm.

Bağışla, o xoşbəxt günlərimizə,

Bağışla, qəlbini sındırmışam mən.

Beləliklə, bu günlərdə Zəminə xanımla etdiyimiz kiçik bir müsahibəni Sizə təqdim edirəm.

-Zəminə xanım, Sizi yubileyiniz münasibətilə ürəkdən təbrik edirik. Uşaqlıq arzularınızdan danışarsınızmı?

- Çox sağ olun. Mən Agdam rayonunun, Əliagalı kəndində dogulmuşam. Beşinci sinifdə oxuyanda, Əlfi Qasımovun “Adilənin taleyi” əsərini oxumuşdum. Oradakı qız jurnalist idi. O obraz mənə elə xoş təsir bagışlamışdı ki, jurnalist olacağıma qərar vermişdim. Məktəbdə bütün müəllim və şagirdlər bilirdilər ki, arzum jurnalist olmaqdı. Jurnalist olmaqdan qeyri bir sənət sahibi olacağımı heç vaxt düşünməmişdim. O zaman ancaq fəhlə balası olmalıydın ki, sənədlərini elə yerlərə verə biləsən. Birinci il bəzi səbəblərdən sənədlərimi götürmədilər. İkinci il 1980-ci ildə Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsinə qəbul olundum.

-Bir jurnalist kimi harada çalışmağa başladınız?

-Mən ilk dəfə, 1990-cı ildə “Qarabag” qəzetində müxbir kimi işə qəbul olunmuşam. 1998-99-cu illərdə “Ədalət”, 2006-2008-ci illərdə isə “Respublika” qəzetində çalışmışam. 2008-ci ildə özüm “Saglamlıq və Rifah” adlı qəzet nəşr etdirməyə başlamışam. 3 ildir qəzetin nəşri dayanıb. “İdeal qadın” adlı jurnal da, təsis etmişdim. Pandemiya dövründə jurnalın fəaliyyətini dayandırdım. İnşallah, bu ildən yenidən jurnalın çapına başlamagı düşünürəm.

-Siz həm də, müəllimsiniz...

-Mən həm müəlliməm, həm də, jurnalistika ilə məşgulam. 2009-2012-ci illərdə Cəlilabad rayon Cəlayir Kənd Tam Orta Məktəbində direktor kimi fəaliyyət göstərmişəm. 10 ilə yaxındır ki, Agdam 33 saylı məktəbdə dil-ədəbiyyat müəllimi işləyirəm.

-Qələbəmizi, böyük Zəfəri necə qarşıladınız?

-Şəhər mühitində yaşamagı sevməmişəm. Bütün varlığımla kəndimə, elimə baglıyam. Qələbə xəbərini eşidəndə sevincdən öləcəyimi hiss etdim. Sonra birtəhər özümə gəldim. Mən bu möhtəşəm xəbərdən indi də özümə gəlməmişəm...

-Bir az da, kitablarınızdan danışarsınızmı?

-Mənim 5 kitabım işıq üzü görüb: “Üşüməsin əllərin”, “Bir ömrün acı xatirəsi”, “Məhəbbətdən doğulanlar”, “Minlərdən iki şəhid” və “Oxşar taleli yeddi igid”.

-Daha çox nəylə məşğul olmağı sevirsiniz, xüsusi bir hobbiniz varmı?

-Mənim hobbim şeir yazmaq, şeir oxumaqdır. Poeziya mənim həyatımdır desəm, inanın... Şeirə, poeziyaya böyük maragım oldugundan yazılarımda şeirə daha çox üstünlük verirdim. Publisistik yazılar yazsam da, daha çox şeir yazmışam. Kitablarıımın çoxu demək olar ki, şeirdir.

-Bizi ailənizlə qiyabi olsa da, tanış edərsinizmi?

-Bir qızım, iki ogul nəvəm var. Ən böyük arzum odur ki uşaqlarımız azad, firəvan bir həyatda yaşasınlar. Öz-özümə həmişə belə bir sualla müraciət edirəm: yenidən dünyaya gəlməyini istəyərsənmi? Deyirəm, yox. Bu həyatda lazımi qədər yaşamışam. Bəs edər. Allahımdan çox razıyam. Həyatda çoxlu dostlarım var, yaxşı qohumlarım var, Allah mənə gözü-könlü tox övlad verib, iki nəvəm var. İtkilərim çox olsa da, səbr edib dözmüşəm. Qalanlarıma şükür edirəm. Fəxr elədiyim qardaşım, güvəndiyim bacım var.

-Sizə həyatda cansağlığı, işlərinizdə uğurlar arzulayırıq.

-Mən də, diqqətinizə görə, qəzetinizə və Sizə təşəkkür edirəm.

Söhbətləşdi: Mina Rəşid

Bütöv.az