İran türkləri İran mediasında, İran televiziyasında yenidən təhqir edilmişlər. Bu, televiziyanın və ya jurnalistin suçu, yanlışı deyildir, şovinist, cahil fars-molla rejiminin gizli və ya açıq, fərqi yoxdur, rəsmi siyasətindən qaynaqlanır.

Türkə belə yanaşma İran böyüklərinin, dövlət qulluqçularının mövqeyidir. Bunu jurnalistin ayağına yazıb, kimisə cəzalandırmaqla aradan çıxa, məsuliyyətdən yayına bilməzlər. Yanlış bir dəfə olar, iki dəfə olar... Amma İranda türklər min ildir təhqir olunurlar. Riyakar və nankor Firdovsinin anti-türk “Şahnamə”sindən başlayaraq bu günə qədər.

Türklərin Ərdəbildə eşşək, Tehrana getdikdən sonra adam olduğu həqarətini yayan eşşəklərin karikaturası unuduldumu? Bəlkə türkləri böcək şəklində təsvir edən təhqirlər yaddan çıxdı?

Yox bunlar unudulmayıb! Biz - sadəlövh, unutqan, hər şeyi bağışlayan, özünə sayğı göstərməyən türklər - unutsaq da, bunların şərəfsiz ideoloqları, ilhamverənləri unutmayıblar və bu işi hər gün çeşidli yollarla davam etdirirlər.

Bəli! İranda türk bir daha aşağılandı, təhqir olundu, türklər ayağa qalxdı. “Kanal 2” yalandan üzr istədi, kimsə cəzalandırıldı. Bununla iş bitdimi?


Biz millət olaraq papağımızı qabağımıza qoyub nə vaxt düşünəcəyik? Nə vaxt düşünəcəyik ki, axı biz niyə təhqir olunuruq? Niyə İranda, İraqda, Suriyada, Gürcüstanda, Rusiyada, Avropada... - hər yerdə incidilən, aşağılanan, təhqir edilən türkdür? Sevməyənimiz çoxdur, bu bəllidir! Türkün dünyaya ağalıq elədiyi yüzilləri unutmamışlar və onun öcünü alırlar... Bu da bəllidir!

Düşmən düşməndir və bunu heç vaxt unutmaq olmaz. İranın keçmiş Dış İşləri bakanı Xərrazi yazanda ki, ermənilər bizim qan qohumumuzdur, biz - İranda yaşayan türklər də bilməlidirlər ki, bu, İran adlanan ölkənin rəsmi mövqeyidir, o, əhalisinin yarıdan çoxunu, yəni bizləri yad, ermənini isə doğma sayır və həmişə olduğu kimi son 25 ildə də bu siyasətini davam etdirir.

İranda rejimlər dəyişilir, şah gedir, molla gəlir və ya fars gedir, türk gəlir; arvadbazlıqdan başı açılmayan şahları guya gecə-gündüz ibadət edib, Allaha yalvaran ruhanilər əvəz edir, amma İranın türk düşmənçiliyi azalmır. Əcəba, niyə? Əcəba, niyə bu fiziki və mənəvi kötəklər bizi ayıltmır? Niyə biz başımızı qaldırıb öz ləyaqətimiz haqqında düşünmürük? Əcəba, biz niyə bu qədər qürursuz və hər şeyə boyun əyən olmuşuq? Bunu düşündükmü? Bunu hər gün düşünürükmü? Bunu evimizdə, işimizdə uşaqlarımızla, ailəmizlə, qohum-əqraba ilə, dostlarımızla, toplum olaraq hər gün düşünüb yol axtarırıqmı? Axtarmırsansa və bu yolu bulmursansa, bu təhqirlər davam edəcək, getdikcə artacaq, daha iyrənc şəkil alacaq!

İranda 2500 ildən artıqdır bir İran-Turan davası gedir. Farslar bunun bilincini daşıyırlar, bunu öz egitim və tərbiyə sistemlərinin mayasına yerləşdiriblər. Əmisi uşaqları olan ermənilər kimi. Bəs biz? Biz bu 2500 illik gizli-açıq savaş haqqında nə bilirik? Heç nə! Çünki min ildir İranda bizi təhqir edən "Şahnamə" farslarla yanaşı türklərin də masaüstü kitabı olub, fars onu qürurla oxuyub, biz şüursuzcasına, müqavimətsiz, ölü bir seyrçi ruhla və ya ruhsuzluqla...

Türklər növbəti dəfə təhqir olundu! Pah! Burda sizi incidən, danışmağa məcbur edən nə var ki?! Türk İranda tarix boyu təhqir olunub. Hər gün təhqir olunur. Dövlətin başında türk şahlar dayananda da təhqir olunurdular, bu gün türk ali dini rəhbər dayananda da təhqir olunurlar.

Farsın yanaşması, yeri bəllidir. O, Keyxosrovun, Firdovsinin, Pəhləvinin nəslidir... 2700 il öncə Alp Ər Tonqanı xəyanətlə, qonaq çağırıb, süfrə başında, dostluqdan danışa-danışa, kişiyə yaraşmayan şəkildə zəhərləyib öldürmüşdülər.100 il öncə də Səttar xanla Bağır xanı al dil ilə aldadb Tehrana aparıb, orda məhv etmişdilər...

Min illər ərzində nə dəyişilib ki! Niyə həmişə aldanan, inanan, düşmənçilikləri unudan, hər itə-qurda boyun əyən biz olmalıyıq? Biz heç dəyişməmişik! Amma fars 2500 il ərzində çox dəyişilib... 2500 il əvvəl onların heyvandan, yəni böcəkdən, tualet həşaratından, eşşəkdən heç bir fərqləri yox idi. At demirəm, çünki atlar öz analarını, bacılarını tanıyır və onlara yaxınlaşmırlar, amma Dara dövründə fars ana-bacı bilməzdi, ata qızıyla, bacı qardaşıyla, oğul anasıyla yaşayardı və oğraş sözünün yaradıcısı da onlardır.

Amma bu bir tarixdir. Tarixi qoyuruq bir kənara. Farslarla da işimiz yox! Böyüklərimiz demiş: Yağı düşmən dost olmaz! Bəs biz? Bizim özümüz? Bizim heç günahımız yoxdur? Fars sayca bizdən az ola-ola İranın hakim xalqına çevrilib, hər şeyi farslaşdırır, türkün bütün mədəniyyətini Persiyanın adına yazır... Qardaşlarım, bu, təhqir deyil? İranda minlərlə ailə türk kimliyini unudaraq özünü fars kimi aparır, uşağına ana dilini öyrətmir, türkcə danışmağı özünə sığışdırmır. Bu, təhqir deyil? Türk milli kimliyini unudanların sayı-hesabı yoxdur... Bu, təhqir deyil? Türkcə məktəb yox, universitet yox və on milyonlarla türk buna dözür... Bu, təhqir deyil?

Böyük, şərəfli Türk bu gün İranda, gəlmə farslardan çox-çox öncədən onun ana yurdu olan bu torpaqda uşağına ana dilində ad verə bilmir, dükanına, bazarına yad adlar qoyur... Bu, təhqir deyil?

Güney Azərbaycan torpaqları üstündən hər gün Qarabağı işğal edib, dünyada türk düşmənçiliyini yayan Ermənistana yardım gedir, İrəvan bazarları İrandan gedən azəri türkləriylə doludur... Bu, təhqir deyil?

İrandan köçüb Avropaya gedən, dünyaya yayılan Güney azərbaycanlı qardaşlarımız farsın təsiri olmayan yerlərdə də öz uşaqlarıyla farsca danışırlarsa, bu, təhqir deyil?

Yox,məncə bu, farsın təhqirindən daha ağır təhqirdir! Özünə sayğı göstər ki, başqası da göstərsin!

Böcək, uzunqulaq... Belə bənzətmələrlə bizi təhqir edənlər öz kimliklərini göstərirlər. Bu yolla yatmış milləti oyadır, öz qəbirlərini qazırlar. Özümüzə, kimliyimizə, dilimizə, torpağımıza, tariximizə, valığımıza, dəyərlərimizə, biri- birimizə, türk olmaq şərəfinə sahib çıxmamaqdır ən böyük təhqir... Buna son qoymasaq, öz sonumuzu gətirəcəyik... Bizi sevməyənlərə min lənət!

Allah türkü və Azərbaycanımızı qorusun!