"Nur ocağı "ədəbi məclisi Yusif Namazoğlunun şeirlərini təqdim edir:Bizə noğul verdilərAtam-anam  qocalıb
Doxsanda, yüzdədilər,
Bizə sevinc paylayıb
Kədəri gizlədilər.
***
Bizə  noğul verdilər,
Özləri ağrı yedi.
Şəhid oğul verdilər,
Ahları  dağı yedi.
***
Vətən sağ olsun  deyib,
Qürurlu dayandılar.
Oğul üçün kövrəlib
Vətən  üçün yandılar .
***
Ömrün ağır yükünü
Halallıqla çəkdilər,
Zamanın ciyərindən
Qoşa kabab çəkdilər.
Oxşamırİnləyir naşı əlində,
Torpaq torpağa oxşamır.
Ağaclar  dərd-dərman yeyir,
Yarpaq-yarpağa oxşamır.
***
Dağ var ki, təpə qürurlu,
Dərəsi palçıq yoğurur.
Gah sellənir, gah qırılır,
Bulaq bulağa oxşamır.
****
Meşələri qəmgin, yorğun,
Çəmənləri xəstə, solğun,
Uralanıb varı-yoxu,
Yaylaq yaylağa oxşamır.
***
Kəhər atlar ulaqlaşıb,
Mütiləşib, yazıqlaşıb
Qoç igidlər  yalı aşıb
Papaq  papağa oxşamır.
Yusif  Namazaoğlu ölməyib sağdıGözümün içinə baxıb, ağlama,
Ürəyimin  qara  qanı durulmaz,
Dünyam məhvərindən çıxıb ağlama,
Ölüm  pəhləvandı qolu burulmaz.
***
Mənə bel bağlama, yollar yormuşam,
Düşübdü əlimdən  çilingağacım.
Çəlimsiz, taqətsiz, yarımcan  quşam,
Solub, büzüşübdür kolum-ağacım.
***
Dünənim gözaltdan boylanır  mənə,
Kövrəlir bilir ki sabahım yoxdur.
Sabahım közaltdan boylanır mənə
Duyub həyat adlı silahım yoxdur.
***
İndi  dağım aran ,aranım dağdır,
Aranda üşüyüb, dağda  yanıram.
Yusif  Namazoğlu ölməyib sağdı,
Qəlbimdə  göyərib  budaqlanıram.
Başladı, ay, başladıAlim elmi kitabı,
Çoban yağlı kababı,
Kasıb güllü corabı,
Xoşladı, ay, xoşladı.
***
Oğru ağır yatanı,
Oğul əyyaş atanı
Mömin cinı, şeytanı
Daşladı, ay, daşladı.
***
Bu nə çəpik, nə xordu?
Bu saatı kim qurdu?
Yallı it yendi qurdu,
Döşlədi, ay, döşlədi.
***
Dandı türkün soyunu,
Dərin  qazdı quyunu ,
Dava-dava oyunu
Başladı, ay,başladı.
ÇiçəkləyibQış günü oğlan çağıdır,
Ağaclar qar çiçəkləyib,
Külək, çovğun, buz gəmirir,
Yarğanlar tar çiçəkləyib.
***
Yola vermir baş ayağı,
Hara gedir daş ayağım,
Yaza uçur quş ayağım ,
Yuxumda nar çiçəkləyib.
***
Dərdim uzun qış nağılı,
Pozub yaddaşı ağılı.
Salam almır cavanlığım,
Ğözümdə tor çiçəkləyib.
***
Tənhalığım nərə çəksin,
Duman  olum dərə çəksin,
Qocalığım şirə çəksin,
Saçlarım zor çiçəkləyib.