Azərbaycan ədəbiyyatında gənc şair və yazıçılar daim dövlətimizin diqqətində olub. Onların yazdıqları əsərlər dövri mətbuat vasitəsi ilə öz oxucularına çatdırılıb. Bu gündə bu ənənə öz axarı ilə davam edir. Vaxt aşırı gənc şairlərin şeirləri, hekayələri qəzetmiz vasitəsi ilə oxucu kütləsinə çatdırılır. Belə gənc şairlərdən biri də dağlar qoynunda yazıb, yaradan Rəman Məmmədovdur.
Rəman Ramiz oğlu Məmmədov 28 yanvar 1999-cu ildə sazlı, sözlü hüsnikar gözəlliyi ilə seçilən, axarlı-baxarlı Gədəbəy rayonunun İnəkboğan kəndində dünyaya göz açıb. 2005-ci ildə Niyazi İsgəndərov adına İnəkboğan kənd tam orta məktəbinə daxil olub. Hələ məktəbdə oxuduğu illərdə Ədəbiyyata, şeirə böyük maraq göstərən Rəman 7-ci sinifdə oxuyanda ilk şeirini yazmağa başlayır. Rəmanın ilk şeiri "Ana laylası" adlanır. Şeiri öz anasına həsr edib. Balaca Rəmanın bu şeiri ədəbiyyat müəllimi tərəfindən bəyənilir və yüksək səviyyədə qiymətləndirilir. Müəllimi tərəfindən deyilən bu gözəl sözlərdən sonra Rəman daha da həvəslənir. Gənc məktəbli Rəman "Ana laylası" şeirini olduqca gözəl yazıb. Ananın balası üçün çəkdiyi əzab-əziyyəti, yuxusuz qaldığı gecələri olduqca gözəl təsvir edib.
Odur həyatın baharı, yazı O olub dilimin söhbəti, sözü. Ana qədər söylə kim çəkib nazı, Dərdimin dərmanı Ana laylası.
Bəli, Rəman çox düz qeyd edib hər bir kəsin "Dərdimin dərmanı Ana laylası". Və yaxud "Söyləmə" qoşmasında da insanları yaxşılığa çağırır, yalana pisliyə nifrət edir.
Nə qədər ömrün var yaxşılıq eylə, Heç kimə dünyada yalan söyləmə.
Rəman Məmmədov deyir ki, əsasən bəhrələndiyim şairlər elimizin gözəl şairi İlyas Tapdıq, Dəmir Gədəbəyli, Poladoğlu, Aşıq İsfəndiyar Rüstəmov, Aşıq Alqayıt Göyçəli,gənc şairə Çiçək Həsənova və başqalarından bəhrələnirəm. Onları mən özümə ustad bilirəm. Həmişə onların yaradıcılığı ilə maraqlanır və bu günün özündə də onlardan bəhrələnirəm. Rəman 2016-cı ildə Niyazi İsgəndərov adına İnəkboğan kənd tam orta məktəbini bitirib, 200-ə qədər şeiri var. Dövri mətbuatda birinci dəfədir ki şeirləri dərc olunur.
Ana laylası
Həsrətdən gecelər yata bilmirəm, Dərdimin dərmanı ana laylası. Əlimi uzadıb çata bilmirəm, Dərdimin dərmanı ana laylası.
Odur həyatın baharı, yazı O olub dilimin söhbəti, sözü. Ana qədər söylə kim çəkib nazı, Dərdimin dərmanı Ana laylası.
Bu uzun yollardan yaman yoruldum, Bulandım sellər tək bir an duruldum. O həzin səsinə yaman vuruldum, Dərdimin dərmanı Ana laylası.
Saçlarım ağardı, belim büküldü, Çiynimə dünyanın yükü töküldü. Rəmanam, başımdan alov töküldü Dərdimin dərmanı Ana laylası.
Öldürəcəkdi
Məndən ayrılmısan xoşbəxt olasan, Mənim talehimə xətt çəkən fələk. Sənin talehinə xətt çəkəcəkdir, Sənidə mənimlə öldürəcəkdir.
Qaçmaq olmur əzrayıldan heç yana Həyat budur çatmısansa son ana Son anda bəxdimiz bir güləcəkdir, Sənidə mənimlə öldürəcəkdir.
Mən yardan yaralı, sən var-dövlətdən, Qara yazıb bəxtimiz əzəldən. İkimizə əzrayil bir gələcəkdir. Sənidə mənimlə öldürəcəkdir.
Rəmanam qorxu yox gəlib gedərsən, Bir gün yaranmısan, bir gün ölərsən. Yaradan sənidə mənə verəcəkdir, Sənidə mənimlə öldürəcəkdir.
Azalıb
Qabaqlar məhəbbət sevgi çox idi, Hər kəs bir-birinə hörmət edirdi. O günlər o illər tezcədə keçdi, Hər kəsə etibar artıq azalıb.
Hər kəs bir-birinə quyular qazır, Yaxşılığı qoyub pisliyi sevir. Başına götürüb bəla dünyanı, Pislər ayaq alıb yaxşı azalıb.
Qabaqlar var idi böyüyə hörmət, İndi hörmət edir yüzdə bir insan. Qalmayıb etibar artıq heç kəsə, Etibarlı insan artıq azalıb.
Rəmanam dəyişib dünya nədənsə, Ana istəməyir öz balasını. Hərəyə bir cürə xəstəlik keçib, Oğula etibar artıq azalıb.
Söyləmə
Yaxşı əməlinlə çalış ad qazan, Böyük səhv eyləyir yolundan azan. Nə qədər ömrün var yaxşılıq eylə, Heç kimə dünyada yalan söyləmə.
Bu dünya bəzəkdir, naxışı hanı? Ala gözlər süzür baxışı hanı? Dağ üstə göndərdi çəni, dumanı, Dağlarda dumanı yaman söyləmə,
Şairəm ağlaram ürəyimdə mən, Yaxşını saxlaram ürəyimdə mən. Dünya tez aparır yaxşını nədən? Gəl bu dünyaya sən doğru söyləmə.
Yalandı deyiblər bu dünya yalan, Hər kimə nə versə alandı-alan. Rəmanında halı olar pərişan, Gəl şair Rəmana yalan söyləmə.
Ölürəm
A dostlar yığılın gəlin yanıma, Fələk mənə zülüm verir, ölürəm, Tapılmır dərdimə heç yerdə çarə, Həyat məni dara salıb, ölürəm.
Anam gözü yaşlı, atam fikirli, Bacım ölməmişdən dil deyir mənə, Qardaş dözəmmirəm, döz deyir mənə, Fələk nələr etdi indi ölürəm.
Qılıncını mənə çaldı yaradan, Belimi qırıb gözümü tökdü o andan, Çəkdiyim əziyyət puç oldu artıq, Həyata əlvida deyib ölürəm.
Rəmanam ömrümün sonu çatladı Qismətim beləymiş nə etmək olar. Bircə şeyə dözəmmirəm deyirəm, Anam gözü yaşlı qalıb ölürəm.
Gədəbəylidi
Mən bu gözəl eldə dünyaya gəldim, Həyatın qədrini bu eldə bildim. Bir qıza vuruldum, birini sevdim, Məni dərdə salan Gədəbəylidi.
Naz ilə gedərək canımı aldı, Sevən ürəyimi odlara saldı. Həmişəlik mənim qəlbimdə qaldı, Ömrümün bəzəyi Gədəbəylidi.
Qara gözlərinə baxdı gözlərim, Bir anlıq yadımdan çıxdı sözlərim. Ordaca tutuldu mənim dizlərim, Bu canımı alan Gədəbəylidi.
Rəmanam sevirəm, sevəcəm onu, Bilirəm ölümdür həyatın sonu. Deyirəm sevgilim qoy bilsin bunu, Bu qəlbimdə qalan Gədəbəylidi. Bu günlərdə Rəmanın doğum günü oldu. Rəmanı doğum günü münasibəti ilə təbrik edirəm! Rəmana Allahdan uzun ömür can sağlığı arzulayıram.